Δεν αντέχω το φέρσιμο της κόρης μου…

22 Μαρτίου 2019 | 06:02

Ερώτημα αναγνώστριας

Καλημέρα σας.

Είμαι 55 χρονών και εδώ και 2 χρόνια σε διάσταση με τον άντρα μου με άσχημο τρόπο. Η κόρη μας είναι 18 ετών και μένει μαζί μου. Στην αρχή όλα πηγαίνανε καλά. Μετά όμως έκανε ό,τι ήθελε και δεν καθόταν στο σπίτι για να μιλήσουμε. Με πλήγωνε πολύ, ώσπου μια μέρα δεν άντεξα και έγραψα στον πατέρα της να την πάρει γιατί δεν άντεχα το φέρσιμό της. Είπε θα της μιλούσε, αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Δεν με υπολογίζει καθόλου. Εκεί που της έλεγα να πάρει για φαγητό κάτι, μου απαντούσε «Κάνω διατροφή».

Ξέρω ότι εγώ πρέπει να της μιλήσω για να με καταλάβει κι εγώ να καταλάβω εκείνη. Αλλά δεν μου μιλάει, και αν μιλήσει, το κόβει αμέσως.

Δείτε ακόμα: ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΗΝ 8ΧΡΟΝΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ;

Πέρασα πολλά. Είχα μία άσχημη κατάθλιψη, αλλά δεν το έβαλα κάτω. Αυτόν τον καιρό όμως είμαι χάλια. Δεν ξέρω πώς να φερθώ…

Η απάντηση της Δρ. Αναπτυξιακής Ψυχολογίας-Ψυχοθεραπεύτριας Ευφροσύνης Αλεβίζου

Παρόλο που δίνετε πολύ περιορισμένες πληροφορίες για το ιστορικό της οικογένειάς σας, από τις οποίεςμου είναι φυσικά αδύνατο να κατανοήσω πώς ακριβώς φτάσατε στην παρούσα δύσκολη κατάσταση, θα προσπαθήσω να σας κατευθύνω στα ζητήματα που χρειάζεται να εστιάσετε ώστε να βελτιώσετε τηνεπικοινωνία με την κόρη σας.

Δείτε ακόμα :Η κόρη μου έκλαιγε και έλεγε «Δεν θέλω να πάω στον ουρανό» Πώς να το χειριστώ;

Υποθέτω από τα λεγόμενά σας ότι το παιδί σας βίωσε μεγαλώνοντας μια πολύ αρνητική οικογενειακή κατάσταση και εξακολουθεί να βιώνει τις συνέπειες της προβληματικής σχέσης σας με τον πρώην σύζυγό σας. Πιθανόν κάποια ζητήματα να έχουν λειτουργήσει τραυματικά για την κόρη σας και στην αδυναμία της να τα διαχειριστεί μπορεί να καταφεύγει σε αρνητικά πρότυπα συμπεριφοράς. Οι συμπεριφορές της που εκφράζουν απομάκρυνση και συσσωρευμένο θυμό, μπορεί ταυτόχρονα να εκφράζουν και την ανάγκη της να προστατευτεί, αλλά και να σας περάσει το συναισθηματικό μήνυμα ότι δεν ανέχεται άλλο την κατάσταση στην οικογένεια. Τα παιδιά, ιδιαίτερα στη φάση της εφηβείας, συχνά περνούν τα συναισθηματικά μηνύματα προς το άμεσο περιβάλλον τους μέσω αντιδραστικών συμπεριφορών. Δεν είναι σαφές πότε και μέσα από ποια αφορμή η κόρη σας άρχισε να εκδηλώνει αντιδραστική συμπεριφορά αρνούμενη οποιαδήποτε απόπειρα οριοθέτησης όπως περιγράφετε. Δεν γνωρίζω τι ρόλο έπαιξε σε όλη αυτή την αντίδραση η συνεχιζόμενα δύσκολη σχέσημε τον πατέρα της, όπως επίσης και η δική σας κατάθλιψη. Φαίνεται πάντως ότι έχετε φτάσει σε σημείο όπου η κόρη σας δεν σέβεται τα όρια που πιθανόν προσπαθείτε να θέσετε. Θα σας υπενθυμίσω λοιπόν ότι τα παιδιά σέβονται τα όρια που επιχειρούμε ως γονείς να θέσουμε, μόνο όταν αισθάνονται συνδεδεμένα μαζί μας. Η σύνδεση με την κόρη σας έχει χαθεί και πριν επιχειρήσετε οποιαδήποτε παρέμβαση για τροποποίηση της συμπεριφοράς της θα πρέπει να δημιουργήσετε τις προϋποθέσεις για αποκατάσταση της επικοινωνίας με τέτοιο τρόπο που να αφήνει το περιθώριο για επανασύνδεση. Το θετικό στοιχείο είναι ότι η κόρη σας διανύει την τελευταία φάση της εφηβείας, πράγμα που σημαίνει ότι με την αλλαγή στη δική σας στάση και την ειλικρινή από πλευράς σας προσέγγιση το πιθανότερο είναι πως θα μπορέσετε να την πλησιάσετε γιατί είναι αρκετά μεγάλη πια ώστε να ανταποκριθεί.

Τι να κάνετε; Διερευνήστε τις δικές σας ψυχσυναισθηματικές δυσκολίες πρώτα. Επικεντρώστε στην δική σας συναισθηματική κατάσταση για να ανακαλύψετε πώς τα πρότυπα συμπεριφοράς που έχετε καλλιεργήσει μέσα από την δική σας καταθλιπτική φάση επηρεάζουν τη σχέση με το παιδί σας.

Επιχειρήστε να αποκαταστήσετε τη σχέση με τον πρώην σύζυγο, όχι συντροφικά, αλλά σε επίπεδο γονεϊκού ρόλου. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει η κόρη σας ότι μπορείτε να συνεργαστείτε με τον πατέρα της θετικά για τα ζητήματα που την αφορούν. Αποφύγετε φυσικά στο μέλλον κινήσεις προς τον πατέρα της που να «προδίδουν» τη σχέση με την κόρη σας στα μάτια της. Για παράδειγμα, αν ζητάτε από τον πατέρα – με τον οποίο έχετε μια αρνητική σχέση – να αναλάβει την ευθύνη του παιδιού, αυτό σίγουρα προκαλεί θυμό και μεγαλύτερη πόλωση στην ήδη απομακρυσμένη σχέση με την κόρη σας.

Όσο για το πώς χρειάζεται να φερθείτε απέναντι στην κόρη σας, θα σας προτείνω να την προσεγγίσετε με θετική και ανοιχτή διάθεση, χωρίς κριτική και χωρίς να εστιάσετε στα αρνητικά και στα παράπονα που έχετε από αυτήν και από την μεταξύ σας σχέση. Δώστε της το περιθώριο να σας πει πώς νιώθει, να σας εξηγήσει γιατί συμπεριφέρεται με τρόπους που εκφράζουν άρνηση και απομάκρυνση, δείξτε κατανόηση για τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά της και μοιραστείτε μαζί της τις δικές σας δυσκολίες με προσοχή όμως ώστε να μην αντιστραφούν οι ρόλοι.

Δείτε ακόμα: Τα «όχι» που θέλω να μάθει να λέει στη ζωή της η κόρη μου

Αφού κερδίσετε τη σύνδεση και την επαφή με το παιδί σας, θα είστε σε θέση να της αφήσετε το περιθώριο για αυξανόμενη αυτονομία και έκφραση προσωπικών επιλογών. Αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται η κόρη σας στην παρούσα φάση, όχι όμως μέσα από ένα πλαίσιο αντίδρασης και απόρριψης της δικής σας θέσης στη ζωής της, αλλά μέσα από ένα θετικό πλαίσιο διαμόρφωσης προσωπικής στάσης ζωής πλησιάζοντας την ενηλικίωση.

Αν αισθάνεστε ότι η σχέση σας βρίσκεται σε τέτοιο βαθμό πόλωσης που δεν μπορείτε να βρείτε κάποιο σημείο απότο οποίο να ξεκινήσετε την προσέγγιση του παιδιού σας, τότε θα σας πρότεινα να επισκεφθείτε άμεσα τον ειδικό που θα σας καθοδηγήσει στη διαχείριση των τραυματικών εμπειριών του παρελθόντος και στην υιοθέτηση θετικών προτύπων επικοινωνίας στο παρόν μέσα από τα οποία θα αποκαταστήσετε την οικειότητα με τοπαιδί σας.