Οι σκέψεις μου για τα Χριστούγεννα

Λένα Γατσή

Ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο,βλέποντας τη περσινή σχολική γιορτή που είχε συμμετάσχει η κόρη μου.

Περιττό να σας πω το κλάμα που είχα ρίξει μόλις βγήκε η Ηρώ στη σκηνή!Έλαμπε το κορίτσι μου και ήταν τόσο χαρούμενο που ειλικρινά με εβαλε σε  christmas mood!

Γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα χαρά πάνω από όλα!Οι γιορτές δεν είναι το τραπέζι, δεν είναι δώρα δεν είναι τίποτα από όσα μπορούν να αγοραστούν από τα ράφια ενός πολυκαταστήματος.
Οι γιορτές είναι η αφορμή να πεις ένα “σ’αγαπώ” και να κάνεις μια αγκαλιά σε αυτούς που αγαπάς.

Δεν είναι το πλούσια στολισμένο δέντρο με ακριβά στολίδια που το στολίζει
κάποιος άλλος γιατί εσύ δεν έχεις χρόνο!
Δεν είναι το βάψιμο τα νύχια και τα μαλλιά που ΔΕΝ προλαβαίνεις να  κάνεις.Μη γελιέστε.

Είναι το δέντρο που ανεβάζεις και κατεβάσεις από το πατάρι εδώ και 7 χρόνια!
Το δέντρο που μαζεύεται η οικογένεια και στολίζει με τα στολίδια
 που έφτιαξε από χαρτόνια, και τα πασπάλισε,με πολύ γυαλιστερή σκόνη αγάπης!

Είναι η μαμά που είναι με τη καλή της τη ποδιά γεμάτη αλεύρι, τα μαλλιά λαδωμένα από το φούρνο και ένα τεράστιο αληθινό χαμόγελο ευτυχίας στα χείλη!

Προέρχομαι από μια οικογένεια που ήταν πολύ large.

Όχι στη τσέπη αλλά στη καρδιά! Και θυμάμαι πάντα στις γιορτές, ακόμα κι όταν δεν υπήρχε φράγκο μέσα στο σπίτι,ακόμη και όταν ο πατέρας μου ήταν άνεργος,  πάντα όλα ήταν στολισμένα! πάντα βαβούρα! πάντα μαζί!

Ακόμα κι αν είχαμε μόνο μια σούπα!(Γιατί έχει τύχει και αυτό!)
τη σερβίραμε στο καλό το σερβίτσιο ,Στολίζαμε το τραπέζι  με χειροποίητο  στολισμό,και περνούσαμε υπέροχα!

Γιατί;
Γιατί μας έμαθαν να ζούμε πλουσιοπάροχα, ακόμα και αν είχαμε πολύ λιγότερα υλικά αγαθά από τους γύρω μας.Μας Έμαθαν να είμαστε ευτυχείς με όσα έχουμε.

Φέτος λοιπών που δε θα πάρω δώρο τα Χριστούγεννα παρόλο που το δικαιούμαι,γιατί είμαι στον ιδιωτικό τομέα,(απόφαση των ανωτέρων μου) αλλά ποιος μιλάει τη σήμερον εποχή .
Που θα είμαστε λίγο δύσκολα τα Χριστούγεννα (γιατί πληρώνομαι μετά τα Χριστούγεννα) οχι δέν θα παραπονεθω όσο και αν το θέλω. Βλέποντας οικογένειες μπροστά μας να μην έχουν ούτε τα βασικά,θα φροντίσουμε όσο μπορούμε με αυτά τα λίγα να πάρουμε και εμείς το ρόλο του Αγιου Βασίλη δίνοντας κάτι που για μας είναι αυτονόητο για αυτούς τους ανθρώπους όμως είναι πολυτελεια.

Προτείνω και σε σας αν έχετε οικογένειες που γνωρίζετε πως έχουν ανάγκη,να βοηθήσετε δίνοντας

 ρουχαλάκια,τρόφιμα και ότι σας περισσεύει.

θα στολίσω το κοτόπουλο  μου,όσο καλύτερα μπορώ, θα ντύσουμε το μπαμπά μας Αγιο Βασίλη και θα φροντίσουμε να έχουμε και εγώ και ο Χρήστος ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη,. Κι ελπίζω αυτή  η χαρά της γιορτής κι η αίσθηση της πληρότητας να περάσει στην Ηρώ…

Και οι αναμνήσεις της από τις  φετινές γιορτές να είναι υπέροχες!

Το να μην είναι κάνεις μίζερος ακόμα και όταν δεν έχει για το χριστουγεννιάτικο
τραπέζι, ότι ενδεχομένως είχε άλλες χρονιές & το τίποτα να το κάνει να φαντάζει πολύ ,
είναι στάση ζωής!Που τη μαθαίνουμε ή την έχουμε μέσα μας.Όλο αυτό σημαίνει “Ξέρω να ζω” και δεν αγοράζεται, ούτε πωλείται κάπου.

Χρόνια Πολλά και
καλά !
και ακόμα ΚΑΛΥΤΕΡΑ!

Καλα Χριστούγεννα να έχουμε!
Λενα

Διαβάστε ακόμη :Φτιάξε τη μούρη σου μέρες που είναι τα παιδιά δε σου φταινέ σε τίποτα!

• εξομολογηση
• Η μαμά μας
• Χριστούγεννα