Close

Αγνώστου πατρός …

Αγνώστου πατρός ...
 

Ο πρώτος της σύζυγος έφυγε, πριν φέρει στον κόσμο το κοριτσάκι τους.
Ασυμφωνία χαρακτήρων. Το διαζύγιο εκδόθηκε με συνοπτικές διαδικασίες. Συναινετικό.
Εκείνος ούτε που ξαναρώτησε για το παιδί του. Έμεινε ένα όνομα να στολίζει τη ληξιαρχική πράξη γέννησης.
Κατά τα άλλα, ουδεμία διαφορά με το «αγνώστου πατρός».

 
Η μικρή γνώρισε μπαμπά στα δυόμισι, με το δεύτερο γάμο της μάνας της.
Ήρθε στη ζωή της ανέλπιστα, ένας άνθρωπος με την αγάπη ξέχειλη.
Την έκλεισε στην αγκαλιά του και της έδωσε την ασφάλεια που ζητούσε.
 
Στην πρώτη τους συνάντηση βύθισε το βλέμμα της στο δικό του, ανακοινώνοντας έτσι, με τα μάτια, την απόλυτη κυριαρχία της.
Εκείνος υποτάχθηκε ευτυχής.
 
Στα χρόνια που ακολούθησαν την έτρεχε στα πάρκα, στις παραλίες και στις πλατείες, να παίξει.
Την καμάρωνε να ανεβαίνει στην τσουλήθρα, να ολοκληρώνει την πρώτη της βόλτα στο ποδήλατο χωρίς βοηθητικές.
Έπινε ακόμα και το γάλα που περίσσευε, για να μην της το δώσει η μάνα της με το ζόρι.
 
Ακόμα κι όταν γεννήθηκε ο γιός του, τέσσερα χρόνια αργότερα, δεν βρήκε διαφορά στην αγάπη του.
Κι έγινε κανονικός μπαμπάς. Την υιοθέτησε νομίμως.
Ήθελε να είναι και στα χαρτιά δικιά του. Επειδή την ένιωθε δικιά του.
 
Η μάνα ανύπαρκτη. Απούσα.
Μια σκιά που έκανε αισθητή την παρουσία της για να δημιουργήσει φασαρία και να προκαλέσει ένταση.
Μόνη της έννοια το κομμωτήριο και το τσάκισμα των πιστωτικών καρτών στην αγορά.
 
Η ρήξη δεν άργησε να έρθει.
Την ημέρα που πήγαν στο δικηγόρο για τις τελευταίες υπογραφές, η μικρή Θάλεια κρατούσε σφιχτά το χέρι του μπαμπά της.
Τα ματάκια της ήταν βουρκωμένα και η ανησυχία της έκδηλη.
Πόσα καταλαβαίνουν τα παιδιά…
 
Εκείνος της έκλεισε το μάτι χαμογελώντας καθησυχαστικά.
Η μικρή έπιασε το χαμόγελό του και το κρέμασε φυλαχτό στο στήθος της.
Τη σήκωσε στην αγκαλιά του, σίγουρος πως είχε πράξει το σωστό.
Είχε αναλάβει ο ίδιος την επιμέλεια των δυο παιδιών του.
 
Η μάνα τους υπέγραψε γρήγορα, τρέμοντας από συγκίνηση που θα αποκτούσε την ελευθερία της και θα συνέχιζε τη ζωή της, απαλλαγμένη από βάρη και ευθύνες.
Η μικρόψυχη, νόμιζε πως τον έπιασε κορόιδο.
 
Δεν καταλάβαινε πως εκείνος απλώς δεν μπορούσε να χωρέσει την αγάπη του σε δύο Σαββατοκύριακα το μήνα, παρά μονάχα σε ολόκληρη ζωή.