Close

Γιατρέυοντας το πληγωμένο παιδι που έχω μεσα μου

Γιατρέυοντας το πληγωμένο παιδι που έχω μεσα μου
21 Ιουνίου 2015 | 05:30
Χρήστος Πασχαλίδης
Χρήστος Πασχαλίδης

Κάθομαι και σκέφτομαι ,τι με κάνει ευτυχισμένο,

χμ….ναι ξέρω τώρα πια!

 η χαρά και το γέλιο του παιδιού μου!

όσο πιο δυνατά γελάει και χαίρετε, τόσο πιο χαρούμενος γίνομαι κι εγώ μαζί του.
Πραγματικά υπάρχουν φορές που γυρνάω από την δουλειά και δεν θέλω να ακούω ούτε (κιχ)
Κι όμως στο βάθος της καρδιάς μου χαίρομαι….
 Όσο ταλαιπωρημενος κι αν είμαι, όταν την ακούω, όταν την βλέπω να κάνει ζουζουνιες η όταν μου κάνει νάζια για να της κάνω αυτό που θέλει λιώνω!
 Ανακαλύπτω πως δεν μπορώ να της αντισταθώ και πολύ.
Μου αρέσει που με κάνει ότι θέλει…μου αρέσει όμως πιο πολύ ο τρόπος που με τουμπάρει.
Είναι τόσο μικρούλα τόσο αθώα κι όμως τόσο απαιτητική!!!
  Που αναρωτιέμαι σε λίγα χρονιά αν θα μπορώ να της επιβληθώ!
.θέλω πάνω απ’ολα να γίνω ο φίλος της κι όχι ο μπαμπάς που μόνο θα την μαλώνει η θα την βάζει τιμωρία!
Είναι ο άγγελος της ψυχής μου,η γαλήνη της καρδιάς μου,η γυναικά που έχω δώσει ψυχή και σώμα,και θα δίνω όσο αναπνέω τα πάντα!!! για το καλό του παιδιού μου…
Αν με ρωτούσαν είσαι καλός μπαμπάς?
θα απαντούσα δεν ξέρω…προσπαθώ όμως!
 και θα προσπαθώ για πάντα μέρα με τη μέρα.και περισσότερο γιατί τελικά η προσπάθεια μετράει σε ένα γονιο!Προσπάθεια που οι δικοί μου δε τη κάναν…
Εγώ το πατέρα μου,τον γνώρισα 12 ετών εντελώς τυχαία!
μπροστά στο ΚΤΕΛ θυμάμαι ακριβώς και τι φορούσε…
Με κρατούσε η γιαγιά μου από το χέρι και μου είπε αυτός είναι ο μπαμπάς σου τρέξε να τον αγκαλιάσεις…κι έτρεξα πάνω του τον αγκάλιασα..
..Εκείνη η μέρα έχει γραφτεί στη μνήμη μου για πάντα!
Του λέω μπαμπά?
Μου λέει ποιος είσαι?και του απαντάω ο Χρήστος μπαμπά…….κοιτάει και βλέπει την γιαγιά μου λίγο πιο πέρα και με αγκάλιασε….πιο κρύα αγκαλιά δεν μου έχουν ξανακάνει ποτέ στη ζωή μου…
κάπως έτσι τον γνώρισα και με γνώρισε…
Για την ακρίβεια όχι κάπως έτσι
.Ακριβώς επί λέξη όπως σας εξηγώ έγιναν!
Δύσκολο έως τραγικό..
.Βγήκα πιο δυνατός όμως..
Όταν τον ρώτησα που ήταν όλα αυτά τα χρόνια μου είπε ότι δεν έφταιγε αυτός…
 σίγουρα δεν εφταιγα κι εγώ…
Κι όμως! εγώ την πλήρωσα! εγώ ένιωθα μόνος μου!
Εγώ ζήλευα τους άλλους καλοπροαίρετα που έτρωγαν όλοι μαζί στο σπίτι,εγώ ήμουν αυτός που μεγάλωνα με παππού και γιαγιά στο χωριό γιατί η μαμά μου έπρεπε να δουλεύει…
Όταν πήγα στη μαμά μου ήμουν 9 χρονών παιδί
Μέχρι τότε για μαμά και για μπαμπά είχα τους παππούδες μου!
Δόξα το θεό, η γιαγιά με τον παππού  με είχαν σαν παιδί τους και τους ευγνωμονώ για όλα,έμαθα πολλά μαζί τους,να τους έχει ο θεός καλά…!
Και για αυτό ακριβώς το λόγο,
Όταν έμαθα ότι περιμένω κόρη…ήθελα να δώσω το όνομα της γιαγιάς μου κι όμως.
Η γυναίκα μου ήταν αντίθετη,η γιαγιά μου δε, όταν τις το είπα, μου είπε δεν είναι σωστό
Γιατί να δώσω των γονιών μου?
που ήταν όταν τους είχα ανάγκη?
οκ δεν τα βρήκανε χωρισανε.
Ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι ήταν…εγώ τι εφταιγα όμως?
θα μπορούσαν έστω κι έτσι να με κάνουν χαρούμενο..
και  όχι η πρώτη αγκαλιά να είναι στα 12 όταν στα ξαφνικά μου λέει η γιαγιά μου αυτός είναι ο μπαμπάς σου τρέξε να τον αγκαλιασεις .
.
Eλπίζω να καταλάβατε γιατί θέλω να βλέπω την κόρη  μου διαρκώς χαρούμενη κι ευτυχισμένη…
Tα παιδικά τραύματα δεν ξεχνιούνται πότε…προσπερνιουνται  άλλα ποτέ δεν ξεχνιούνται…
Ελπίζω να τα καταφέρω να γίνω ένας άψογος μπαμπάς ώστε να μην στερήσω στο παιδί μου αυτά που μου στέρησαν….
 Η ΣΩΤΗΡΙΑ μου, είναι η σωτηρία της ψυχής μου…εκτός από αγγελούδι μου…
Μαζί της ένιωσα τι πάει να πει ΑΓΑΠΗ….αμέτρητη αγάπη.
Διαρκώς προσεύχομαι για τα μάτια της και μόνο…Όπως κάθε γονιός..
Είναι ο λόγος που ζω κι αναπνέω μέχρι τώρα!!!!!
Η κόρη μου ,είναι αυτή που μέρα με τη μέρα γιατρεύει το πληγωμένο παιδί που έχω μέσα μου.
Πριγκίπισσα μου σε αγαπώ!

Ειδήσεις σήμερα

Χρήστος Πασχαλίδης
Χρήστος Πασχαλίδης