Γράφει η Μαρίνα Φραγκεσκίδου
Έρωτας είναι το ακανόνιστο καρδιοχτύπι σαν το βλέπεις πρώτη φορά…
Έρωτας είναι εκείνο το βλέμμα που σε ταξιδεύει πέρα μακριά σε άλλους γαλαξίες…
Έρωτας είναι το πρώτο χαμόγελο που σκάει έτσι ξαφνικά σε ανύποπτο χρόνο και ομορφαίνει τον κόσμο σου όλο…
Έρωτας είναι η σφικτή αγκαλιά με τα χέρια τυλιγμένα γύρω στο λαιμό σου…
Έρωτας είναι η ματιά που σε καθηλώνει σαν απαιτεί να γίνει το δικό του…
Έρωτας είναι η συνεχόμενη αγωνία μην πάθει κάτι και δεν το προλάβεις…
Έρωτας είναι τα ξενύχτια πλάι του όταν αρρωσταίνει…
Έρωτας είναι η χαρά που σου δίνει κάθε νέο του κατόρθωμα…
Έρωτας είναι όλα όσα νιώθεις και βιώνεις καθημερινά με αυτό το πλασματάκι μες τα πόδια σου…
Το έχεις σκεφτεί ποτέ;
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος έρωτας από αυτόν που νιώθει η κάθε μητέρα για το σπλάχνο της… και το καλύτερο: δεν τελειώνει ποτέ! Γιατί σε αυτόν τον έρωτα κάθε φορά βρίσκεις κάτι νέο να ερωτεύεσαι!!
Έρωτας στην τελική είναι:
να σε ταλαιπωρεί,
να σε φτάνει στα άκρα,
μετά να προσπερνάς τα όρια που νόμιζες ότι έχεις,
να σου βάζει τα δυο πόδια (και χέρια μην πω) σε ένα παπούτσι,
να σε εξαντλεί,
να μηδενίζει τις αντοχές σου,
να υπερβαίνει τις δυνάμεις σου
κι όμως ΕΣΥ εκεί, να τα αφήνεις όλα πίσω σου και να το αγαπάς ακόμα πιο πολύ.
Αν δεν είναι αυτός ο ορισμός του έρωτα, τότε τι είναι;
