Daddy cool!Συμβουλες στους νεους μπαμπαδες!

 

 

Έχεις μια ψυχή,που πρέπει να την προστατεύεις όσο θα ζεις.

Οποτε αναγκαστικα δε πάει να είσαι και 24 θα μεγαλωσεις,και θα πρεπει να γίνεις

δάσκαλος.

Έχεις ένα μικρο ανθρωπάκι που πρέπει να του διδαξεις τη ζωή.

Γίνεσαι ψυχολόγος,διότι πρέπει να καταλάβεις πως ο λόγος που χτυπιέται στο πάτωμα δεν είναι γιατί της πήρες το τηλεκοντρόλ από το χέρι όπως είπε ,άλλα γιατί θέλει τη προσοχή σου.

Γίνεσαι μάστερ στις μεταμφιέσεις

Ντύνεσαι κλόουν,άγιος Βασίλης,μέχρι και το πουλάκι τσίου για να τη δεις να γελάει!

Ανακαλύπτεις πλευρές του εαυτού σου που δεν ήξερες ούτε εσύ ο ίδιος ότι τις είχες

Και έχεις δυο μάτια που σε κοιτάν και σε παρατηρούν σε κάθε κίνησή σου!

Μη κάνεις το λάθος και πεις ότι είναι παιδί τι να καταλάβει…

Τα πάντα!Καταλαβαινουν τα πάντα!

Αυτά τα δυο μάτια ρουφάν εικόνες από σένα.

Το πως θα μιλήσεις στη γυναικά,στους φίλους σου,το πως θα αντιδράσεις πάνω στη στραβή,

όταν θα γελάσεις,όταν θα θυμώσεις..ΑΥΤΑ ΘΑ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!

Και συνεχίζω να πιστεύω πως σε μερικά πράγματα το παιδί σε διδάσκει όχι εσύ αυτό.

Η κόρη μου με έμαθε πως με το να κρατάω συναισθήματα μέσα μου ,απλά σαμποτάρω τον εαυτό μου. 

Πως με την επιμονή καταφερνεις αυτό που θες (είναι επίμονη πολύ και όταν θέλει κάτι θα γυρίσει το κόσμο να γίνει το δικό της),

με έμαθε ακόμη πως η ευτυχία είναι σε πράγματα απλά.

Σε ένα χαμόγελο,σε μια αγκαλιά,σε ένα γαργάλημα…

Και ειλικρινά δεν περίμενα πότε ότι εγώ, θα τσακώνομαι με ένα τρίχρονο γιατί τόλμησε να 

πειράξει τη πριγκίπισσα μου ,οτι  μπροστά σε 500 άτομα,θα πατούσα πάνω στην κάτασπρη καρέκλα και θα έκανα ακροβατικά για να πιάσω το μπαλόνι της μόνο και μόνο για να μη τη βλέπω να κλαίει, ότι θα έβαφα νύχια,θα έπαιζα με  barbie (και τις φωνές παρακαλώ), με κουζινικα,μόνο και μόνο να μη βλέπω τη φατσουλα της συννεφιασμενη.

Τίποτα από αυτά δε περίμενα η αλήθεια είναι.

Άλλα η Ηρώ, ήταν αυτό που λέμε έρωτας με τη πρώτη ματιά.

Που δε μπορείς να αντισταθείς σε ότι και να σου πει ,σε ότι καπρίτσιο και να έχει.

Και να μου πει κάτσε δυο ώρες στο ένα πόδι θα το κάνω.

Θα το κάνεις και συ!

 

Γιατί είναι το παιδί σου.Το δικό σου παιδί .

 

Ένα παιδί ,που δε μπορεί να καταλάβει,γιατί προτιμάς μια μέρα να βγεις με τους φίλους σου και όχι να κάτσεις μαζί της.

Ένα παιδί που όταν είναι άρρωστο θέλει εσένα και τη μαμά,όχι τη γιαγιά.

Ένα παιδί που δεν θέλει φίλε ησυχία.

θέλει τη τηλεόραση τσίτα, γιατί γουστάρει να χορέψει

Ένα παιδί που αν εσύ είσαι μ..κας (δεν υπάρχει άλλη έκφραση συγχωρέστε με) θα καταστρέψεις τη ψυχή του.

Επειδή λοιπόν το παιδί σου δίνει την ευκαιρία να γίνεις Μπαμπάς, άρπαξε τη και μη

 δυσανασχετεις.

Μην πεις άστο για αύριο.Αυτη η στιγμη που θα περασει δε θα ξαναρθει.

Θα το δεις να μεγαλωνει,να ψηλωνει τοσο τρομακτικα γρηγορα που δε θα το πιστευεις.

 

Γιατί ξέρεις όλα είναι δανεικά,και το παιδί δεν θα συνεχίσει να είναι πολύ παιδί ακόμη.

Και τότε μεγάλε την εκατσες τη βάρκα.