Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις δασκάλες της κόρης μου για αυτά που της έμαθαν στο νηπιαγωγείο!

Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στις δασκάλες της κόρης μου τη κυρία Σοφία τη παλιά (όπως την λέει η Ηρώ),την κυρία Σοφία τη καινούργια,την κυρία Χρύσα,και την κυρία Αφροδίτη, που τόσο πολύ κουράστηκαν και με μεγάλη καρδιά έμαθαν όλα τα παρακάτω στο παιδί μου.
Και φυσικά στη διευθύντρια την κυρία Αφροδίτη!

Υπήρχαν φορές που δεν είχαν γραφική ύλη ούτε καν  κόλλες α4  για να μπορέσουν να ζωγραφίσουν τα παιδιά και πολλές φορές και αυτές και εμείς οι γονείς, προσπαθούσαμε μόνοι μας να αγοράσουμε τα απαραίτητα που αυτό το ρημαδιασμένο κράτος δε μπορεί να παρέχει!

Τενεκεδάκια,μπουκαλάκια πλαστικά,φύλλα, παλιές εφημερίδες μετατράπηκαν σε υπέροχα πράγματα από τα χεράκια του παιδιού μου.
Έμαθε υπέροχα τραγουδάκια που μου τα έλεγε το βράδυ πριν να κοιμηθούμε φωναχτά και μας άκουγε όλη η πολυκατοικία!
Eμαθε πως υπάρχουν και παιδάκια από άλλες χώρες που μόνο το χρώμα τους διαφέρει και  ένα κοριτσάκι  από αυτά τα παιδάκια έγινε η καλύτερη της φίλη.

Έμαθε να μοιράζετε το φαγητό,τα παιχνίδια και τα πράγματα της.
Έμαθε πως η διαφορέτικότητα υπάρχει αλλά δεν την κοροιδέυουμε,γιατί πληγώνετε η καρδούλα,και ένα παιδάκι ΠΟΤΕ δεν πρέπει να έχει στεναχωρημένη καρδούλα ,μόνο χαρούμενη.

Πραγματικά έμαθε πολλά πολλά πράγματα που δε μου φτάνει μια μέρα για να τα γράψω.

Είμαι πολύ συγκινημένη που το παιδί μου φεύγει από το νηπιαγωγείο και πάει στο δημοτικό με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Ναι υπάρχουν αλήθεια πολύ καλά ιδιωτικά νηπιαγωγεία που παρέχουν πολλά έξτρα όπως αγγλικά, υπολογιστές κτλ κτλ.

Και ποιος σας είπε οτί ένα παιδάκι πρέπει να ζοριστεί από τόσο μικρή ηλικία ;

Ένα παιδί στο νηπιαγωγείο διδάσκετε πολύ πιο σημαντικά πράγματα,Και οι δασκάλες -πλην ελάχιστων εξαιρέσεων- κάνουν τεράστιες προσπάθειες για να διδάξουν αυτά τα σημαντικά πράγματα στα παιδιά μας!

Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου του Robert Fulghum*, ενός πολύ δημιουργικού ανθρώπου που σε μεγάλη ηλικία, πια, κατανόησε πως όσες εμπειρίες, γνώσεις και εικόνες κι αν απέκτησε στη ζωή του, τα πιο σημαντικά πράγματα τα διδάχτηκε στο Νηπιαγωγείο, όπως ίσως κάνει αυτή τη στιγμή και το δικό σας παιδί. Να ένα απόσπασμα από το βιβλίο του:

Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο. Η σοφία δε βρισκόταν στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα βουναλάκια από άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

1. Να μοιράζεσαι τα πάντα.

2. Να παίζεις τίμια.

3. Να μη χτυπάς τους άλλους.

4. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες.

5. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

6. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

7. Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

8. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

9. Να κοκκινίζεις.

10. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

11. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να
ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.
12. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

13. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να
μένεις μαζί με τους άλλους.

14.Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ.
Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς
και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

15. Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερ, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο κι εμείς. Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ άλλους: τη λέξη ΚΟΙΤΑ.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής, η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή…

Πάρτε μια απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε την με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε τη στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας και θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη,σταθερή.

Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς οι άνθρωποι τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο. Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθαρίζουν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με άλλους.

* Ο Robert Fulghum γεννήθηκε το 1937, και μεγάλωσε στο Τέξας των ΗΠΑ. Όταν ήταν μικρός έκανε διάφορες περιστασιακές δουλειές, όπως εκσκαφέας τάφρων, βοσκός, μπάρμαν και τραγουδιστής κάντρι. Μετά από το κολέγιο και μια σύντομη καριέρα στην IBM, επέστρεψε στα θρανία για να ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στη θεολογία. Για 22 χρόνια υπηρέτησε ως πάστορας σε μια ενορία στο Βορειοδυτικό Ειρηνικό. Κατά την ίδια περίοδο δίδαξε σχέδιο, ζωγραφική και φιλοσοφία σε σχολείο στο Σιάτλ. Είναι επίσης καταξιωμένος ζωγράφος και γλύπτης. Τραγουδά και παίζει κιθάρα και τσέλο και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του «The Rock Bottom Remainders». μιας μπάντας που αποτελείται από μουσικούς – συγγραφείς. Σήμερα, ζει μεταξύ του Σιάτλ και της Κρήτης. Το βιβλίο του «Όσα πραγματικά θα έπρεπε να ξέρω τα έμαθα στο Νηπιαγωγείο» κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Λύχνος.

Σας ευχαριστώ για αυτά που διδαξατε στο παιδι μου.
Σας ευχαριστώ που το παιδί μου ερχόταν απο το σχολειο χαμογελαστο!
Με κυριεύουν αγωνίες, φόβοι για το καινούργιο σχολείο που θα πάει και άλλα τέτοια!Σκέφτομαι πάλι πότε πέρασαν δύο χρόνια προνηπιο,νήπιο στον ίδιο χώρο,τα ίδια παιδάκια,η γνωριμία και η φιλία με τις δασκάλες,τις μαμάδες .Μια όμορφη καθημερινή συνήθεια για δύο χρόνια που τελειώνει.

θα κάνουμε τη γιορτουλα μας,τις αναμνηστικές φωτογραφίες και αντίο νηπιαγωγείο!
θα είσαι πάντα μια γλυκιά ανάμνηση,το πρώτο μασ σχολείο.

Βρε κορίτσια συγκινούμαι περνούν τα χρόνια,μεγαλώνουν!
Καλό καλοκαίρι να εχετε