H συνταρακτική επιστολή μιας μητέρας στο πρωθυπουργό!

Μία ανοιχτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά, έστειλε μία γυναίκα από τα Χανιά, η οποία έχει αναγκαστεί να μεταναστεύσει στο εξωτερικό, λόγω κρίσης, όπως αναφέρεται στην τοπική εφημερίδα Αγώνας της Κρήτης, σύμφωνα με το Flashnews.

Διαβάστε την επιστολή:

«Στην εκδήλωση της Ο.N.Ν.Ε.Δ αποκαλέσατε τα παιδιά μας: «Θρασίμια που δεν έχουν αγωγή από την οικογένειά τους».

Θεωρώ απαράδεκτο από έναν Πρωθυπουργό μίας χώρας να εκφράζετε με χυδαίες εκφράσεις για τους πολίτες της χώρας όπου κυβερνάει.Η ύβρις προσβάλει αυτόν που την λέει και όχι τον αποδέκτη. Αυτό, δεν σας το δίδαξαν στα πανάκριβα κολέγια που σπουδάσατε;

‘κύριε’ Σαμαρά,

Ονομάζομαι Νίκη Λατινάκη.

Δυστυχώς στο πολύ παρελθόν, ήμουν μέλος της Παράταξη σας. (Ποσό ντρέπομαι για αυτήν μου την άγνοια)

Τώρα βρίσκομαι χιλιάδες μιλιά μακριά από τη χώρα μου, όχι διότι το επέλεξα, αλλά γιατί τα θρασίμια που την κυβερνούν με έδιωξαν.

Αναγκάστηκα, όπως χιλιάδες Έλληνες, χιλιάδες «θρασίμια» τα τελευταία τρία χρόνια.

Διότι το βιοτικό μου επίπεδο κατέρρευσε, το δικαίωμά μου για δουλειά εξανεμίστηκε.

Η Παιδεία, η Υγεία εξοντώθηκε!

Εργασιακά δικαιώματα ενός αιώνα που κερδήθηκαν με αγώνα κι αίμα από τις παλαιότερες γενιές συνθλίφτηκαν.

Το σύνταγμα, οι νόμοι, κουρελόχαρτα στα χέρια σας.

Μας πήρατε ακόμη και την ανάσα μας. Γιατί;

Για να εξοφλήσουμε ένα χρέος που δεν είναι δικό μας, ένα χρέος που εσείς, τα θρασίμια, με τα τσιράκια σας το δημιουργήσατε.

Τώρα, έχετε το θράσος να μας εξοντώνετε και να ζητάτε από ένα λαό ολόκληρο, να το πληρώσει.

Εσείς κυβερνούσατε αυτήν την χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Εσείς έχετε καταθέσεις εκατομμυρίων στις Ελβετικές τράπεζες.

Εσεις εισαστε στις λίστες ΛΑΓΚΑΡΝΤ και τόσες άλλες…

ΕΣΕΙΣ και οχι τα «θρασίμια».

Πουθενά δικαιοσύνη.

Αυτό που με εξοργίζει περισσότερο από όλα είναι ότι τα θρασίμια που κατάντησαν έτσι τη χώρα μου, είναι οι δήθεν επαναστάτες της γενιάς του πολυτεχνείου το 1974.

Εσείς με τα ζιβάγκα, τα ξεθωριασμένα τζιν, την ‘άδεια τσέπη’ …που υποτίθετε είχατε όραμα για την Ελλάδα, τη Δημοκρατία, τις αξίες, το λαό.

Μόλις τα ζιβάγκα γίνανε κουστούμια και γεμίσατε οι τσέπες με κλεμμένα φράγκα, οι δήθεν ονειροπόλοι επαναστάτες εξαφανίστηκαν.

Φάγατε, φάγατε. Ακόμη δεν χορτάσατε;

Άραγε έπεσε η χούντα το 1974;

Πόσο ένοχη νοιώθω απέναντι σε αυτά τα «θρασίμια» που εσείς αποκαλείτε, διότι με την άγνοια μου, την μη συμμετοχή μου, την πολιτική μου αμάθεια, την ψήφο μου συνέβαλα, ώστε σήμερα τα θρασίμια να μας κυβερνούν.

Δεν μπορώ να ξεχάσω πόσο μας φανατίζατε για τα τότε θρασίμια, τους σημερινούς συνεργάτες σας, τους Πασοκτζήδες. Θυμάσαι;

Ήταν τότε οι μεγαλύτεροι (εχθροί μας). Μας κλείνανε και τότε το μάτι να μην διστάσουμε να τους χτυπήσουμε, να τους εξοντώσουμε …..

ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΑΙΔΙΑ.

Το ίδιο έγκλημα διαπράττεται και τώρα.

Σπέρνετε διχόνοια, μίσος.

«Διαίρει και βασίλευε».

Όλοι ξέρουμε τα αγαθά της ομόνοιας και τα ολέθρια της διχόνοιας. Αλλά και όλοι ξέρουμε τις ακατονόμαστες χάρες της διχοστασίας και ουκ ολίγοι την χαίρονται. Προπάντων, εκείνοι που λογικά, θα είχαν λιγότερες ελπίδες να επικρατήσουν.

Όπως εσείς που έχετε θρονιαστεί εδώ και τριάντα χρόνια στις πολυθρόνες σας και δεν λέτε να ξεκολλήσετε.

Σας βολεύει η διχόνοια μεταξύ μας και αυτήν επιδιώκετε.

Όχι μόνο μας διαιρείτε, μας εμπαίζετε, μας βρίζετε, υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας.

Αλλά είμαι σίγουρη πως δεν θα διστάσετε να μας βάλετε να αλληλοσπαραχτούμε, προκειμένου να μην χάσετε τις χρυσές σας καρέκλες.

Δεν λέω… Ναι κάποιοι βολευτήκαμε, κάποιοι συναλλαχτήκαμε, κάποιοι αδιαφορήσαμε. Ξεχαστήκαμε

Κάποιοι συνεχίζουμε να μην ξέρουμε. Έτσι, έχουμε αφήσει το θεριό,να μας πνίγει κάθε μέρα.

Ο αγώνας της ζωής και του δικαίου μας θέλει συνέχεια στις επάλξεις.

Πόσοι από εμάς τους πολίτες ή τα νέα παιδιά που εσείς φανατίζετε, παρασύρεται, έχουν διαβάσει τα μνημόνια;

Πόσοι από αυτούς που κοροϊδεύετε καθημερινά από τα Μ.Μ.Ε. ξέρουν τι υπογράφετε κάθε μέρα;

Ελπίζω. Εύχομαι. Πιστεύω ότι κάποια μέρα θα λογοδοτήσετε για αυτά τα εγκλήματα που διαπράττετε.

‘κύριε’ Σαμαρά,

Είμαι μητέρα και εσείς αποκαλέσατε τα παιδιά μου «θρασίμια» και εμένα ανάξια μητέρα.

Πόσο λυπάμαι. Πόσο νοιώθω ένοχη, απέναντι σε αυτά τα παιδιά, που με την πολιτική μου αγνοία κάποτε σας είχα ακολουθήσει.

Εγώ είμαι υπερήφανη για αυτά που εσείς μορφωμένος και σπουδαγμένος σε πανάκριβα κολέγια αποκαλείτε «θρασίμια». ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ.

Είμαι υπερήφανη για τα «θρασίμια» του Συντάγματος που πρότασσαν τα γυμνά τους στήθια μπροστά στα Εγκληματικά Μ.Α.Τ.

Είμαι υπερήφανη για τα «θρασίμια» που με κόπο και ιδρώτα σπουδάζουν, παλεύουν για τα όνειρα τους και την ζωή τους μπροστά στον κάθε ‘κύριο’ Φορτσάκη.

Είμαι υπερήφανη για τα χιλιάδες «θρασίμια» που διώξατε από τη χώρα μας. Που προσπαθούν με ήθος και αξιοπρέπεια να σταθούν επάξια σε μια άλλη χώρα.

Εύχομαι. Πιστεύω ότι όλα αυτά τα «θρασίμια» θα γίνουν ένα!

Όλα μαζί, μια γροθιά. Μαζί με μας θα γίνουμε ορμητικό ποτάμι και θα ξεπλύνουμε τη χώρα μας από τα πραγματικά ΘΡΑΣΙΜΙΑ.

Καλή Λευτεριά Ελλάδα

Νίκη Λατινάκη»