«Είμαι η 30χρονη Ελένη και θέλω να γράψω λίγες γραμμές για το πρόσωπο που κατάφερε να μου καταστρέψει τη ζωή, με έριξε στα πατώματα, με γέμισε με μελανιές και χτυπήματα, με κακοποιούσε λεκτικά και σωματικά αλλά πλέον όχι μόνο βρίσκεται μακριά μου αλλά ακόμα χειρότερα…παντρεύτηκε εκ νέου και απέκτησε μωρό.
Ο πρώην άντρας μου ο Μ. ήταν ο δυνάστης μου. Ήμασταν μαζί για 5 χρόνια. 5 χρόνια που στιγματίστηκαν από ξύλο, κακοποίηση, λεκτική και ψυχολογική βία. Όταν γνωριστήκαμε τίποτα δεν προμήνυε ότι αυτός ο όμορφος άνδρας που μου έκλεψε την καρδιά θα έφτανε στο σημείο να μου κλέψει παρ΄ολίγον τη ζωή με τα δυνατά του χτυπήματα στο σώμα και στο κεφάλι μου.
Ο σκοτεινός του χαρακτήρας αποκαλύφθηκε με τον πλέον επώδυνο -για μένα – τρόπο στα 2,5 χρόνια γάμου. Κάτι η ανεργία, κάτι τα οικονομικά προβλήματα, κάτι που ο πελαργός αργούσε να μας επισκεφθεί και ο Μ. άρχισε να γίνεται βίαιος, επιθετικός και κακοποιητικός εις βάρος μου.
Δείτε ακόμη: Έμαθα να αγαπώ τον πρώην άντρα μου για χάρη των παιδιών μου
Αρχικά δεν ήθελα να συνειδητοποιήσω ότι ο άντρας μου είχε εξελιχθεί σε ένα τέρας που δεν δίσταζε να σηκώσει το χέρι του επάνω μου, να με χαστουκίζει, να με βρίζει και να μου συμπεριφέρεται σαν είμαι ένα σκουπίδι. Κάθε μου λάθος ή κάθε μου αβλεψία προς τις επιθυμίες και τα γούστα του ήταν αφορμή για να υποστώ βία. Μελανιές, χτυπήματα σε όλο μου το κορμί, κλωτσιές και χαστούκια βρίσκονταν στη καθημερινότητά μου κι εγώ είχα μάθει να σωπαίνω και να τα υπομένω.
Ήλπιζα ότι ζω σε έναν εφιάλτη και αυτό θα τελειώσει σύντομα. Είχα αφοσιωθεί σε αυτόν, είχα απομακρυνθεί από τις φίλες μου και το γεγονός ότι μέναμε σε μια κλειστή κοινωνία της επαρχίας δεν μου επέτρεπε να έχω περίγυρο για να ζητήσω βοήθεια. Οι γονείς μου δυστυχώς ζούσαν στην άλλη άκρη της Ελλάδας και το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να τους δείξω ότι υποφέρω και ότι είχαν δίκιο που δεν έβλεπαν με καλό μάτι το σύζυγό μου. Προσποιούμουν ότι όλα πάνε καλά και ότι όπως όλα τα ζευγάρια έτσι κι εμείς έχουμε ψιλοεντάσεις και καβγάδες που δεν είναι όμως τίποτα ιδιαίτερο.
Αυτό ήταν και το λάθος μου. Κλείστηκα στον εαυτό μου, συμβιβάστηκα με την κακοποίηση που δεχόμουν και πάντα έβρισκα δικαιολογίες για να μπαλώνω τις καταστάσεις. Πίστευα ότι όταν ήταν καλός και μου έδειχνε την αγάπη του, τα πράγματα θα άλλαζαν. Πίστευα ότι ο Μ. περνάει μια φάση κι όλα θα φτιάξουν μονομιάς και θα πάψει να σηκώνει χέρι εναντίον μου.
Η αντίστροφη μέτρηση για το γάμο μας ήταν η εγκυμοσύνη μου. Ήταν η πρώτη φορά που πίστεψα ότι η ζωή μας αλλάξει προς το καλύτερο. Πίστεψα ότι αυτό το μωρό είναι η λύτρωση στα δεινά μου. Το θείο δώρο που θα με απάλλασσε από το ξύλο,τις βρισιές και την κακοποίηση που βίωνα τα τελευταία χρόνια.
Δείτε ακόμη: Ο πρώην σωματοφύλακας της Νταϊάνα: Έτσι ταπείνωνε ο Κάρολος την πριγκίπισσα
Αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα για το μωράκι μας, να φτιάχνουμε το δωματιάκι του και να απολαμβάνουμε όμορφες στιγμές που τίποτα δεν θύμιζαν τις μέρες της κακοποίησης που έζησα στα χέρια του. Κι όμως αυτές ήταν οι τελευταίες στιγμές ευτυχίας που μου χάρισε αυτός ο άνδρας. Ξαφνικά μετά από μια διαφωνία μας για ασήμαντο λόγο αναφορικά με τα έξοδα που μοιραία αυξήθηκαν λόγω της εγκυμοσύνης, οργίστηκε τόσο πολύ που δεν δίστασε να ξανασηκώσει χέρι επάνω μου. Αυτή τη φορά όμως δεν ήμουν μόνη μου…Με έσπρωξε τόσο δυνατά που έπεσα στο πάτωμα και….δυστυχώς έχασα το μωράκι μου. Μαζί με τον αγέννητο αγγελό μου χάθηκε μια για πάντα κι η δική μου ζωή.
Εκείνος έφυγε φοβισμένος από το σπίτι για να κρυφτεί από την Αστυνομία κι εγώ έκανα πράξη την απειλή μου. Τηλεφώνησα στην Αστυνομία, με μετέφεραν στο νοσοκομείο και πλέον το διαζύγιο ήταν θέμα χρόνου. Η απώλεια αυτού του μωρού, μού έδωσε τη δύναμη να σταθώ ξανά στα πόδια μου και να πάψω να είμαι έρμαιο του Μ.
Άλλαξα τόπο διαμονής, βρήκα φίλες,έπιασα δουλειά, πήρα τη ζωή στα χέρια μου και άφησα μια για πάντα πίσω μου τον Μ. και τα βίαια χρόνια που έζησα κοντά του. Το Καταφύγιο Κακοποιημένων Γυναικών ήταν η σανίδα σωτηρίας μου και η δεύτερη ευκαιρία μου για ζωή. Φρόντισα τα ίχνη μου να μείνουν καλά κρυμμένα από τον Μ. καθώς πάντα φοβάμαι την εισβολή του εκ νέου στη ζωή μου.
Πριν λίγες μέρες έμαθα εντελώς τυχαία ότι παντρεύτηκε μια παιδική του φίλη και εδώ και λίγο καιρό είναι μπαμπάς ενός μωρού. Στο άκουσμα αυτής της είδησης λύγισα. Από τη μια ένιωσα πίκρα για το δικό μου το μωρό που χάθηκε εξαιτίας του. Από την άλλη όμως ένιωσα ένα ρίγος να με διαπερνά φοβούμενη και για τη μοίρα του νεογέννητου μωρού. Άραγε κατάφερε αυτός ο άνθρωπος να διαχειριστεί το θυμό και την επιθετικότητά του; Έβαλε μυαλό ή θα αρχίσει να δείχνει το βίαιο πρόσωπό του σε αυτό το άβουλο πλασματάκι που αποζητά την αγάπη του μπαμπά και της μαμάς;
Δείτε ακόμη: Τα εγκλήματα που πάγωσαν την Ελλάδα
Εύχομαι και προσεύχομαι να έχει γίνει καλύτερος άνθρωπος. Πρώτα για το παιδί του και μετά για τον ίδιο του τον εαυτό. Η ζωή μου μαζί του ήταν ένα σπουδαίο μάθημα επιβίωσης. Εγώ κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου. Φοβάμαι για αυτό το μωράκι. Δεν θέλω ούτε αυτό ούτε φυσικά η μαμά του να ζήσει έστω και λίγα από τα μαρτύρια που πέρασα χάρη στον πατέρα του. Ελπίζω η βία και η επιθετικότητα του Μ. να ανήκει πια στο παρελθόν.»
Πηγή: infokids.gr
