Η Βίκυ είναι η μαμά μιας μικρούλας 3 μηνών. Από τη μέρα που γέννησε, η σχέση της με τον άντρα της άλλαξε και από εκεί που έκαναν κοινά όνειρα για τη ζωή τους με το μωρό τους, ξαφνικά όλα άλλαξαν… Ζητάει τη συμβουλή μας… Τι να κάνει;
Δείτε ακόμα: Η γέννηση του μωρού μου έβαλε τέλος στη σχέση μου με τη μαμά μου
Η Βίκυ μας έγραψε:
Πριν λίγους μήνες γέννησα το πρώτο μου παιδάκι, ένα υπέροχο κοριτσάκι. Με τον άντρα μου περιμέναμε πως και πως να γεννηθεί, κάναμε σχέδια για όλα όσα θα ζούσαμε με το παιδάκι μας.
Μόνο που από τη μέρα που γεννήθηκε, είναι σαν να έχουμε χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Αντί να έρθουμε πιο κοντά, ο άντρας μου με έκανε πέρα. Αγαπάει πάρα πολύ την κόρη μας και αυτό είναι κάτι που χαίρομαι, αλλά με κάθε ευκαιρία με κάνει να νιώθω… ακατάλληλη μάνα. Με υποβιβάζει, ζηλεύει που περνάω περισσότερες ώρες με τη μικρή (μαμά της είμαι, τι να κάνω;), ενώ εκείνος δουλεύει. Δεν έχω ακούσει από το στόμα του ένα «Μπράβο«, το μόνο που λέει στο παιδί είναι πόσο πολύ την αγαπάει αυτός και πόσο ήρεμη είναι κοντά του και και και… Αισθάνομαι ότι έχουμε μπει σε έναν αγώνα καλύτερου γονιού!
Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι είμαι στο σπίτι μόνο για να την ταίζω! Και έχω και το άγχος ότι θα γυρίσω σύντομα στη δουλειά…
Δείτε ακόμα: 8 ιδιοφυείς ιδέες μαμάδων που αξίζει να «κλέψετε»!
Ώρες ώρες αισθάνομαι ότι είμαι στο σπίτι μόνο για να την ταίζω! Και έχω και το άγχος ότι θα γυρίσω σύντομα στη δουλειά… Και αν το παιδί μου δεν με θέλει πια; Αν συνηθίσει με την πεθερά μου και με βλέπει σαν ξένη; Φοβάμαι ότι η συμπεριφορά του άντρα μου απέναντί μου θα έχει σίγουρα αυτό το αποτέλεσμα…
Δείτε ακόμα :Διάφοροι τύποι μαμάδων που θα συναντήσετε στο σχολείο
Έχω συζητήσει πολλές φορές μαζί του, του εχω εξηγήσει πώς δεν χρειάζεται ούτε να ζηλεύει, ούτε να υπάρχει ανάμεσά μας ανταγωνισμός, αλλά αυτός ή δεν καταλαβαίνει ή κάνει ότι δεν καταλαβαίνει.
Νιώθω μόνη και αβοήθητη. Τι να κάνω;
