Ο πραγματικός πόνος και η δυστυχία, βρίσκονται στα νοσοκομεία

31 Οκτωβρίου 2018 | 06:46

Όταν νιώσεις δυστυχισμένος από την ζωή σου, πήγαινε μια βόλτα σε ένα νοσοκομείο. Κάνε μια βόλτα στους θαλάμους, στους διαδρόμους και τότε θα δεις την ζωή διαφορετικά. Θα καταλάβεις, μέσα σε λίγα λεπτά πόσο τυχερός είσαι. Πόσο σημαντική είναι η υγεία σου και εκείνη την στιγμή ευχαρίστησε τον Θεό.

Στα νοσοκομεία θα αντικρίσεις τα αληθινά δάκρυα.

Δείτε ακόμα: Ο Γιώργος Αγγελόπουλος πηγαίνει συχνά στο Νοσοκομείο Παίδων και επισκέπτεται άρρωστα παιδάκια επειδή τον ζητούν

ΕΚΕΊ ΘΑ ΔΕΙΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΝΑ ΚΛΑΊΝΕ ΓΙΑ ΖΩΈΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΏΝΟΥΝ. ΕΚΕΊ ΘΑ ΑΝΤΙΚΡΊΣΕΙΣ ΜΑΝΆΔΕΣ ΝΑ ΚΛΑΊΝΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΟΥΣ, ΠΑΙΔΙΆ ΝΑ ΚΛΑΊΝΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΊΣ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΆ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΑΛΗΘΙΝΆ ΔΆΚΡΥΑ. ΤΑ ΔΆΚΡΥΑ ΠΟΥ ΒΓΑΊΝΟΥΝ ΑΠΌ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΠΟΤΆΜΙ, ΚΑΘΏΣ Η ΥΓΕΊΑ ΚΛΟΝΊΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΆΠΟΙΟΣ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟΣ ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΠΕΘΑΊΝΕΙ.

ΚΆΝΕ ΜΙΑ ΒΌΛΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΑΔΡΌΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΊΤΑΞΕ ΤΑ ΠΡΌΣΩΠΑ ΑΥΤΏΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΏΠΩΝ. ΤΗΝ ΊΔΙΑ ΣΤΙΓΜΉ ΘΑ ΚΑΤΑΛΆΒΕΙΣ ΌΤΙ Η ΖΩΉ ΈΧΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΎΤΕΡΗ ΑΞΊΑ. ΠΑΡΑΤΉΡΗΣΕ ΤΑ ΜΆΤΙΑ ΤΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΏΝ, ΠΟΥ ΤΡΙΓΥΡΝΟΎΝ ΣΤΟΥΣ ΘΑΛΆΜΟΥΣ ΧΩΡΊΣ ΚΑΜΊΑ ΕΛΠΊΔΑ. ΕΚΕΊΝΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΉ, ΠΟΥ ΚΟΙΤΆΖΟΥΝ ΑΠΌ ΤΟ ΠΑΡΆΘΥΡΟ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΊΟΥ, ΤΟΝ ΔΙΚΌ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΉ. ΤΟ ΒΛΈΜΜΑ ΤΟΥΣ ΚΡΎΒΕΙ ΑΣΤΕΊΡΕΥΤΟ ΠΌΝΟ, ΑΛΛΆ ΚΑΙ ΔΎΝΑΜΗ.

Δείτε ακόμα: Στη Νορβηγία ανοίγει το πρώτο παγκοσμίως ψυχιατρικό νοσοκομείο που δεν επιτρέπει καθόλου φάρμακα.

Εκεί γίνονται οι πιο εγκάρδιες προσευχές.

ΌΤΑΝ ΦΤΆΝΕΙΣ ΣΤΟ ΧΕΊΛΟΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΎ, ΌΤΑΝ ΝΙΏΘΕΙΣ ΌΤΙ ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΕΛΠΊΔΑ, Η ΜΌΝΗ ΣΟΥ ΕΛΠΊΔΑ ΚΑΙ ΔΎΝΑΜΗ ΕΊΝΑΙ Ο ΘΕΌΣ. ΣΤΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΑ, ΘΑ ΔΕΙΣ ΑΝΘΡΏΠΟΥΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΎΧΟΝΤΑΙ ΜΕ ΌΛΗ ΤΗΝ ΔΎΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΆΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΉΣ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΈΣ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΈΣ ΕΊΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΤΑΠΕΙΝΈΣ, ΟΙ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΊΕΣ. ΔΕΝ ΠΡΟΣΕΎΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΥΛΙΚΆ ΑΓΑΘΆ, ΑΛΛΆ ΓΙΑ ΈΝΑ ΘΑΎΜΑ, ΝΑ ΣΩΘΕΊ ΜΙΑ ΑΝΘΡΏΠΙΝΗ ΖΩΉ. ΜΙΑ ΕΙΚΌΝΑ ΕΊΝΑΙ Η ΔΎΝΑΜΉ ΤΟΥΣ. ΕΚΕΊ ΘΑ ΠΟΥΝ ΤΟΝ ΒΟΥΒΌ ΠΌΝΟ ΤΟΥΣ, ΕΚΕΊ ΘΑ ΖΗΤΉΣΟΥΝ ΒΟΉΘΕΙΑ.

Στα νοσοκομεία κάθε δευτερόλεπτο χάνονται ανθρώπινες ζωές.

ΑΥΤΉ ΕΊΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΉ ΔΥΣΤΥΧΊΑ, ΌΤΑΝ Ο ΓΙΑΤΡΌΣ ΑΝΑΚΟΙΝΏΝΕΙ ΜΕ ΤΥΠΙΚΌ ΎΦΟΣ ΚΑΙ ΣΚΛΗΡΌ, ΌΤΙ ΈΦΥΓΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΖΩΉ ΈΝΑ ΑΓΑΠΗΜΈΝΟ ΣΟΥ ΠΡΌΣΩΠΟ. ΕΚΕΊΝΗ Η ΣΤΙΓΜΉ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΙΈΤΑΙ ΠΟΤΈ. ΤΑ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΆ ΚΑΙ ΑΠΑΡΗΓΌΡΗΤΑ ΔΆΚΡΥΑ ΕΊΝΑΙ ΕΚΕΊΝΑ. ΤΟ ΤΡΈΜΟΥΛΟ ΤΗΣ ΦΩΝΉΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΈΣΠΑΣΜΑ ΣΤΟ ΠΆΤΩΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΡΌΜΟΥ, ΘΑ ΣΕ ΚΆΝΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΘΕΩΡΉΣΕΙΣ ΌΛΑ ΣΟΥ ΤΑ «ΠΙΣΤΕΎΩ» ΜΈΣΑ ΣΕ ΈΝΑ ΔΕΥΤΕΡΌΛΕΠΤΟ.

ΌΤΑΝ, ΛΟΙΠΌΝ, ΝΙΏΣΕΙΣ ΌΤΙ ΚΆΤΙ ΛΕΊΠΕΙ ΑΠΌ ΤΗΝ ΖΩΉ ΣΟΥ, ΠΉΓΑΙΝΕ ΜΙΑ ΒΌΛΤΑ ΣΕ ΈΝΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΊΟ. ΜΊΛΗΣΕ ΜΕ ΜΕΡΙΚΟΎΣ ΑΣΘΕΝΕΊΣ. ΔΕΣ ΤΑ ΠΡΌΣΩΠΆ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΆΤΙ ΌΝΤΑΣ ΔΙΑΣΩΛΗΝΩΜΈΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΝΕΜΈΝΟΙ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΟΎΝ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΟΎΝ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΆ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΏΣΕΙΣ ΒΟΉΘΕΙΑ. ΚΆΠΟΙΟΙ, ΑΦΉΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΊΑ ΤΟΥΣ ΠΝΟΉ, ΤΗΝ ΏΡΑ ΠΟΥ ΕΣΎ ΣΥΛΛΟΓΊΖΕΣΑΙ ΤΑ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΊΗΤΑ ΌΝΕΙΡΆ ΣΟΥ.

«Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος, που έχει την υγεία του και την οικογένεια του!»

Σύνταξη & Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου