Προδόθηκες; Έχασες την πίστη σου στους ανθρώπους; Σου χω νέα ….δεν είσαι μόνος σου

Κατερίνα Βηττα

Και σου ρχεται στα ξαφνικά ο ουρανός σφοντύλι….. και ??? μετά??? τι ακριβώς γίνεται?? Εσύ έχεις πέσει στα πατώματα και κάθε σου κομμάτι έχει γίνει θρύψαλα σαν μικρά μικρά γυαλάκια τα οποία έχουν θρυμματιστεί σε χιλιάδες κομμάτια….. ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ σκέφτεσαι…… και ουπς σηκώνεσαι πάνω…. γιατί κάπου άκουσες ότι «επιτρέπεται να πέσεις ,επιβάλετε να σηκωθείς» Όμως κάτι βλέπεις….

Ένα γυαλάκι μικρό ,μια σταλιά, είναι πεσμένο ακόμη στο πάτωμα και γυαλίζει τόσο πολύ που σχεδόν σε τυφλώνει…. Το παίρνεις στα χέρια σου και προσπαθείς να βρεις από πιο σημείο λείπει. Κομμάτια έχεις γίνει κι αυτό το άτιμο είναι πολύ μικρό ……άντε τώρα σε ολόκληρο σώμα να δεις από που λείπει αυτό το κομματάκι. Ψάχνεις, ψάχνεις μέρες ολόκληρες, μήνες , χρόνια….. δεν κολλάει πουθενά…. «Ρε μπας και δεν είναι δικό μου»…… αναρωτιέσαι….. και συνεχίζεις το ψάξιμο…… και ξαφνικά καταλαβαίνεις ότι είναι δικό σου γιατί το κενό σημείο σε έχει κάνει να χάνεις την πίστη σου, στους ανθρώπους. Το κατάλαβες όταν σε κάθε συζήτηση με την φίλη σου υπήρχε η καχυποψία μην πεις κάτι και προδοθείς. Όταν το παιδί σου, σου έλεγε τι συνέβη στο σχολείο και το αμφισβητούσες. Ναι ακόμη και στο ίδιο σου το παιδί! Όταν ο άντρας σου πήγαινε για καφέ με τους φίλους του και εσύ έψαχνες απεγνωσμένα να βρεις κάτι να σου αποδείξει το αντίθετο. Όταν τα σχόλια των άλλων είχαν πάντα ένα καμπανάκι κινδύνου μέσα σου κι ας ήθελες να το κρύψεις πολύ καλά. Όταν δεν μπορούσες να σταθείς ποτέ σε μία σχέση γιατί σε φόβιζε η προδοσία ,κι ας μην υπήρχε ίχνος της στον ορίζοντα. Χίλια «όταν» βομβάρδιζαν το κεφάλι σου και ανατίναζαν την ψυχή σου και τότε σταμάτησες να αναγνωρίζεις τον ίδιο σου τον εαυτό… αυτόν που πάντα ήταν πρόθυμος να βοηθήσει χωρίς ανταλλάγματα….. αυτόν που πονούσε με τον πόνο του άλλου, αυτόν που δεν ήταν αιχμάλωτος στις ίδιες του τις επιλογές και δεν έβλεπε τους ανθρώπους με καχυποψία. Που δεν φανταζόταν ότι πίσω από μία φράση θα υπήρχε κάτι άλλο που θα άλλαζε την ζωή και θα σε κανε μουντό και σκοτεινό στις σκέψεις σου.
Να σου πω κάτι; Η ευτυχία είναι επιλογή! Και τις επιλογές για μας τις κάνουμε εμείς οι ίδιοι. Κι αν κάποτε έκανες μια λάθος επιλογή ε δεν τρέχει και κάτι. Η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα ….μία σε ανεβάζει ,μία σε κατεβάζει…… και μέσα σε αυτό το ανεβοκατέβασμα θα κάνεις τραμπάλα και με άλλους ανθρώπους. Στόχευσε στα θετικά στοιχεία των ανθρώπων και κράτα αυτά για παρέα σου. Αντί να σκέφτεσαι τι χάνεις ,σκέψου τι έχασαν οι άλλοι από σένα. Αγάπα τους ανθρώπους που σου φέρονται σωστά και προσπέρασε αυτούς που δεν το κάνουν.

Και να θυμάσαι, η ζωή ποτέ δεν θα είναι τέλεια, όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις. Η ζωή είναι στιγμές ,προσπάθησε να μαζέψεις όσες καλύτερες μπορείς . Πάντα υπάρχουν στιγμές αβεβαιότητας και μέρες που δεν θα πηγαίνουν καλά ,πόσο μάλλον σχέσεις με ανθρώπους που δεν αγγίζουν την τελειότητα. Καθώς ο χρόνος περνά μάθε ότι ακόμη και οι πιο χάλια καταστάσεις με αγάπη και γέλιο μπορούν να γίνουν καλύτερες . Γιατί στην τελική αν δεν είχες πέσει κάτω δεν θα είχες μάθει να στέκεσαι στα πόδια σου.

“Μην περιμένεις να κοπάσει η καταιγίδα, μάθε να χορεύεις στην βροχή”

Φιλιά –  Κατερίνα