Όταν ο ψυχολογικός πόνος δεν αντιμετωπίζεται, επανέρχεται «μεταμορφωμένος» σε σωματικό πόνο. Και δυστυχώς, σε αυτήν την περίπτωση, ένα παυσίπονο δεν είναι αρκετό.
Προσβάλλει δύο φορές συχνότερα τις γυναίκες από ό,τι τους άνδρες, με ηλικία αιχμής ή έναρξης την τέταρτη και πέμπτη δεκαετία (η ανοχή στον πόνο εξασθενίζει με την αύξηση της ηλικίας) .Ο «ψυχογενής πόνος» δεν είναι ένας επίσημος διαγνωστικός όρος, αλλά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον πόνο που μπορεί να αποδοθεί σε ψυχολογικούς παράγοντες, όπως πεποιθήσεις, φόβους, αναμνήσεις ή συναισθήματα.
Οι ασθενείς με ψυχογενή πόνο έχουν συχνά ιστορικό άλυτων ψυχολογικών προβλημάτων, τα οποία επανεμφανίζονται ασυνείδητα, με αποτέλεσμα την έναρξη ή επιδείνωση των επώδυνων συμπτωμάτων. Καθώς ο πόνος θεωρείται συνήθως «σωματικός», οι συναισθηματικές και ψυχολογικές πτυχές της κατάστασης μπορεί εύκολα να αγνοηθούν.
Τα χαρακτηριστικά του
Ο ψυχολογικός πόνος προκαλεί πραγματικό σωματικό πόνο, αν και η αιτία είναι πιο στενά συνδεδεμένη με ψυχολογικούς παράγοντες, παρά αλγαισθητικές ή νευροπαθητικές μεταβολές. Σε πολλές περιπτώσεις, ο πόνος που έχει βιωθεί στο παρελθόν επιστρέφει, μέσω της μνήμης του πόνου και προκαλεί επαναλαμβανόμενα επεισόδια έντονου άλγους.
Είναι κοινό για τους ασθενείς να αναφέρουν έντονο άλγος υψηλής έντασης, όπως ένα μαχαίρι στην πλάτη ή πληγές από καυτό σίδερο. Ωστόσο, τα συμπτώματα μπορεί να παρουσιαστούν σε οποιαδήποτε περιοχή του σώματος και να έχουν ποικιλία στην ένταση. Τα είδη του πόνου που συνδέονται συχνά με ψυχολογικά αίτια περιλαμβάνουν τον πονοκέφαλο, τον μυϊκό πόνο, τον πόνο στην πλάτη και τον πόνο στο στομάχι και την κοιλιά.
Πώς προκαλείται
Ο μηχανισμός του ψυχογενούς πόνου, μέχρι στιγμής, δεν είναι καλά κατανοητός. Πιστεύεται ότι αγχωτικοί περιβαλλοντικοί παράγοντες μπορεί να εμπλέκονται και να συνδέονται με τις μεταβολές που συμβαίνουν στην κατάσταση λειτουργίας του νευρικού συστήματος. Ωστόσο, είναι πιθανό να είναι ένας πολύπλοκος συνδυασμός γεγονότων και παραγόντων που συμβάλλουν στην παθολογία του.
Ανάλογα με την κάθε περίπτωση, μπορεί να υπάρχει ένα ιδιαίτερο γεγονός, στο οποίο μπορεί να αποδοθεί η έναρξη των συμπτωμάτων και πιθανόν να σχετίζεται με την αιτία. Αυτό είναι συχνά ένα θετικό σημάδι, καθώς όταν ένα σημείο εκκίνησης είναι γνωστό, διευκολύνεται η διαχείρισης της κατάστασης.
Θεραπευτικό πλάνο
Η διαχείριση του ψυχογενούς πόνου διακρίνεται από την διαχείριση των άλλων τύπων πόνου, κυρίως λόγω της αιτίας. Καθώς ο πόνος εμφανίζεται εξαιτίας μιας ψυχολογικής κατάστασης, τα υποκείμενα θέματα πρέπει να αντιμετωπιστούν, έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η ανακούφιση του ασθενούς.
Η θεραπεία πρώτης γραμμής για τους ασθενείς σε αυτήν την περίπτωση είναι συνήθως η ψυχοθεραπεία. Επίσης, η φαρμακοθεραπεία με αντικαταθλιπτικά και ορισμένα μη-ναρκωτικά παυσίπονα μπορεί να βοηθήσει στην ανακούφιση των πασχόντων.
Η πρόγνωση του ψυχογενούς πόνου είναι συνήθως πολύ θετική και οι περισσότεροι ασθενείς βρίσκουν ότι τα συμπτώματα βελτιώνονται σημαντικά μέσα σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Αρκεί να αρχίσει η θεραπεία.
* Τα άρθρα, έχουν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αναπληρώνουν την γνώμη του θεράποντα ιατρού. Το περιεχόμενο των άρθρων είναι για ενημερωτικό σκοπό και δεν θα πρέπει να αντικαθιστά οποιαδήποτε συμβουλή, διάγνωση ή και θεραπεία που χορηγείται από τον θεραπευτή, εξειδικευμένο επιστήμονα υγείας. Κάθε οργανισμός είναι μοναδικός και έχει διαφορετικές ελλείψεις, ανάγκες, παθολογικά ευρήματα και ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Ζητήστε την βοήθεια ειδικών αποκλειστικά για την δική σας περίπτωση. Το daddy-cool.gr και οι συντάκτες του δεν φέρουν καμία ευθύνη για την οποιαδήποτε χρήση.
