Η εξομολόγηση μιας μαμάς.. Μισώ το να είμαι έγκυος αλλά λατρεύω να είμαι μαμά..

daddy cool team

“Μαμά, ήσουν πολύ χαρούμενη όταν ήμουν μέσα στην κοιλίτσα σου;” με ρωτάει η κόρη μου αφού τυλίγεται στην αγκαλιά μου, ακουμπώντας το κεφαλάκι της στο στήθος μου. Λατρεύει πάντα να ακούει ιστορίες για το τότε που ήταν μωρό, αλλά ποτέ δεν με ρώτησε να της πω για την περίοδο που ήμουν έγκυος σε αυτή. Ξέρω ότι θέλει να ακούσει για το πόσο ευτυχισμένη ήμουν εκείνη την περίοδο, οτι δεν κρατιόμουν μέχρι να την συναντήσω, οτι λάτρευα που την είχα μέσα στην κοιλιά μου.

Και παρόλο που εύχομαι κάτι τέτοιο να ήταν αλήθεια, δεν μπορώ να πω οτι η περίοδος της εγκυμοσύνης μου ήταν από τις πιο ευχάριστες..

Δείτε ακόμη: To post της εργαζόμενης μαμάς που έγινε viral: «Διανύω 4 χιλιόμετρα στο σπίτι μέχρι να φύγω για τη δουλειά»

Πάντα ήθελα να γίνω μαμά. Όταν συνάντησα τον άνδρα μου ήξερα οτι βρήκα τον άνθρωπο που θα ήθελα να κάνω παιδιά. Άρχισα να παρατηρώ τις γυναίκες που ήταν έγκυος, και σκεφτόμουν το πόσο όμορφες ήταν. Δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι την ώρα που θα έμενα και εγώ έγκυος, προκειμένου να νιώσω τη μαγεία ενός μωρού που κλοτσάει.Ο άνδρας μου και εγώ αποφασίσαμε ότι ήμασταν έτοιμοι να δοκιμάσουμε να κάνουμε ένα μωράκι και εγώ τότε άρχισα να οραματίζομαι τα προγεννητικά μαθήματα γιόγκα και τις λιγούρες για παγωτό μες στα μεσάνυχτα – Θα λάτρευα όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης.

Πέρασαν μήνες και μήνες και μου έγινε σιγά σιγά ξεκάθαρο οτι το να μείνεις έγκυος δεν είναι και τόσο εύκολο όσο νόμιζα. Όταν τελικά το τεστ εγκυμοσύνης βγήκε θετικό, δεν ένιωσα τον ενθουσιασμό που πίστευα οτι θα ένιωθα. Αισθάνθηκα περισσότερο ανακούφιση και ένιωσα επιφυλακτικά αισιόδοξη. Ήμουν έγκυος, αλλά ήμουν επίσης και αγχωμένη. Μετά από όλους αυτούς τους μήνες, η εγκυμοσύνη αυτή όντως συνέβαινε;

Την επόμενη μέρα είχα λίγη αιμορραγία.

Αφού πέρασα μια ημέρα στο νοσοκομείο και μετά από μερικές εξετάσεις αίματος που έκανα, διαπιστώθηκε ότι οι μερικές σταγόνες αίματος δεν ήταν σημάδι αποβολής. Όπως όλα έδειχναν ήμουν πραγματικά έγκυος… Περίμενα να ήμουν ενθουσιασμένη, αλλά ήμουν περισσότερο αγχωμένη. Έκανα συνέχεια εμετούς. Ξέρναγα κάθε πρωί. Και και μετά το πρωί. Και κατά την ώρα του μεσημεριανού και το απόγευμα. Δεν σταματούσα να ξερνάω για τις επόμενες 20 εβδομάδες.

Δείτε ακόμη; Αυτό το νεογέννητο αγκαλιάζει το πρόσωπο της μαμάς του λίγα δευτερόλεπτα μετά την γέννα (vid)

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου είχα και πολλές άλλες ενοχλήσεις εκτός από τον εμετό. (Κατέληξα να ζυγίζω λιγότερα κιλά στο τέλος της εγκυμοσύνης μου από ότι ζύγιζα στην αρχή). Είχα σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, καούρες στο στομάχι, πόνο στο ισχιακό νεύρο που με έκανε να κουτσαίνω, πόνους από τα αέρια που με έκαναν να ουρλιάζω μέχρι δακρύων, και από το βήχα  κατέληξα με ένα σπασμένο πλευρό αφού έβηχα πάρα πολύ, καθώς είχα ένα σοβαρό ιό του ανώτερου αναπνευστικού, που το ανοσοποιητικό μου σύστημα όσο ήμουν έγκυος δεν μπόρεσε να καταπολεμήσει.

Μισώ το να είμαι έγκυος, αλλά αγαπώ το να είμαι μαμά.

Κάποια στιγμή, έπρεπε να σταματήσω το αυτοκίνητό μου στην άκρη του δρόμου για να κάνω εμετό και ξέρναγα τόσο πολύ που τελικά κατούρησα το παντελόνι μου. Τηλεφώνησα στον άντρα μου ενώ είχα σπαράξει στο κλάμα, λέγοντάς του ότι δεν πιστεύω οτι θα μπορούσα τελικά να τα καταφέρω και οτι το να κάνουμε μωρό ίσως ήταν λάθος. Και ορκίστηκα ότι δεν θα έμενα ποτέ ξανά έγκυος..

Ήμουν δυστυχισμένη. Δεν ήμουν η χαρούμενη λαμπερή έγκυος που πάντα πίστευα ότι θα ήμουν. Θα έπρεπε να είμαι ενθουσιασμένη που τελικά κατάφερα να μείνω έγκυος και αντ ‘αυτού μισούσα κάθε λεπτό αυτής της εγκυμοσύνης. Αισθανόμουν λυπημένη, αλλά και τρομερά ένοχη.

Τι είδους μητέρα θα γινόμουν αφού μισούσα το να είμαι έγκυος τόσο πολύ;

Το να μισώ που έμεινα έγκυος ήταν η κρυφή ντροπή μου. Όλοι ήταν τόσο χαρούμενοι για εμάς, ειδικά τα άτομα που ήξεραν ότι προσπαθούσαμε να κάνουμε παιδί τόσο καιρό. Σίγουρα, είχα πρωινές ναυτίες  και καούρα, αλλά προφανώς  έπρεπε να είμαι ενθουσιασμένη. Έτσι, προσπάθησα να προσποιηθώ και να πω όλα τα σωστά πράγματα. Εμφανίστηκα στο πάρτι για την γέννηση του μωρού μου και άρχισα να χαζεύω όλα τα χαριτωμένα ρούχα. Διάλεξα προσεκτικά τα καθίσματα αυτοκινήτου και την κούνια. Αλλά δεν επέτρεψα σε κανέναν να με τραβήξει φωτογραφίες. Κάθε βράδυ πήγαινα στο κρεβάτι νιώθοντας ανακούφιση που είχα μια λιγότερη μέρα εγκυμοσύνης. Προσπάθησα να μην ανησυχώ για το αν θα αγαπούσα ή όχι αυτό το μωρό. Στη μέση αυτής της εγκυμοσύνης, φάνηκε πιθανό ότι ίσως δεν θα το αγαπούσα αυτό το μωρό καθόλου.

“Μαμά, πες μου μια ιστορία για την περίοδο που ήμουν μέσα στην κοιλιά σου, μου λέει ” η κόρη μου τυλίγοντας τα χέρια της γύρω μου και αρχίζοντας να ζουλάει την κοιλιά μου. Τα μαλλιά της μυρίζουν υπέροχα και νιώθω ότι η καρδιά μου θα εκραγεί.

Όταν ήρθε η ώρα να γεννήσω ήμουν τόσο χαρούμενη που αυτή η εγκυμοσύνη έφτανε στο τέλος της. Αλλά αυτή η εγκυμοσύνη ήταν δύσκολη από την αρχή μέχρι το τέλος. Ο τοκετός μου είχε μια επιπλοκή και υπέφερα από μια αιμορραγία μετά τον τοκετό που με έκανε να σκεφτώ ότι θα μπορούσα να πεθάνω. Όταν τελικά είδα την κόρη μου, δεν με κατέκλυσαν συναισθήματα αγάπης. Ήμουν ως επί το πλείστον μόνο ανακουφισμένη που είχα τελειώσει με αυτή την εγκυμοσύνη. Αυτό το αίσθημα ανακούφισης αντί αγάπης με έκανε να αισθάνομαι ντροπή. Είχα δίπλα μου αυτό το υπέροχο μωράκι με τα σγουρά μαλλιά και τα λαμπερά ματάκια και το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να κοιμηθώ.

Δείτε ακόμη: Αυτή η μαμά παίρνει χρώμα μαυροπίνακα και δεν φαντάζεστε τι κάνει με αυτό..

Αυτό το σγουρομάλλικο μωράκι με τα φωτεινά ματάκια είναι τώρα 5 ετών. Είναι η παρέα μου, το κοριτσάκι μου, και ένας από τους πιο αγαπημένους μου ανθρώπους στον πλανήτη. Την αγαπώ βαθιά. Η δική μας ιστορία έχει ένα ευτυχισμένο τέλος. Αλλά, ακόμα και μετά από πέντε χρόνια, ακόμη εύχομαι να είχα μια διαφορετική ιστορία εγκυμοσύνης να πω. Είμαι ακόμα λυπημένη που μισούσα τόσο πολύ την εγκυμοσύνη μου. Αλλά έχω συνειδητοποιήσει ότι το πώς θα βιώσεις το ταξίδι της εγκυμοσύνης δεν θέτει απαραίτητα το σκηνικό για το τι θα βιώσεις όταν θα γίνεις μαμά. Μισώ το να είμαι έγκυος, αλλά αγαπώ το να είμαι μαμά.

Κάποια μέρα ίσως θα πω στο κοριτσάκι μου πόσο δύσκολο ήταν για μένα να την φέρω σε αυτόν τον κόσμο. Όταν ρωτά γιατί δεν έχει μικρό αδελφό ή αδελφή, θα ήθελα να της πω ότι δεν έχει, επειδή δεν θέλω ποτέ ξανά να μείνω έγκυος. Αλλά για την ώρα θα της πω αυτό το κομμάτι της αλήθειας – ότι μου άλλαξε ολόκληρη τη ζωή, ότι θα ξαναζούσα όλο αυτό αν έπρεπε, μόνο και μόνο για να είμαι η μαμά σου..