Πώς θα σας φαινόταν αν κάποιος σας έλεγε πως κάθε φορά που πάτε στην τουαλέτα πετάτε στον υπόνομο χρυσάφι και πολύτιμα μέταλλα που σε βάθος χρόνου θα μπορούσαν ακόμα και να λύσουν το οικονομικό σας πρόβλημα;
Πώς θα αντιμετωπίζατε άραγε έναν καθόλα ευυπόληπτο επιστήμονα που θα προσπαθούσε να σας πείσει πως αντί να σκάβει κανείς τη γη για να βρει χρυσό, θα μπορούσε να ψάχνει στους υπονόμους με τα ίδια αν όχι καλύτερα αποτελέσματα;
Πέρα από κάθε διάθεση αστεϊσμού η αλήθεια είναι πως τα ανθρώπινα κόπρανα περιέχουν χρυσό και διάφορα σπάνια, εξ’ ου και άκρως πολύτιμα μέταλλα, τα οποία μάλιστα θα μπορούσαν υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις να καταστούν πλήρως εκμεταλλεύσιμα και εμπορεύσιμα. Ενίοτε δε με λιγότερο κόστος απ’ ότι η εξόρυξη μετάλλου από ένα “κανονικό” χρυσωρυχείο!
Την εντυπωσιακή αυτή ανακοίνωση έκαναν επιστήμονες στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας στο Ντένβερ, οι οποίοι επί οκτώ χρόνια πραγματοποιούσαν δειγματοληπτικές έρευνες σε μονάδες βιολογικού καθαρισμού και έκαναν μετά ανάλυση των δειγμάτων με ηλεκτρονικά μικροσκόπια.
Όπως είπαν, τα επίπεδα των πολύτιμων μετάλλων που βρέθηκαν στα ανθρώπινα κόπρανα είναι συγκρίσιμα με εκείνα που ανακαλύπτονται σε αρκετά ενεργά μεταλλεία. Ενδεικτικά, ένα κιλό αποβλήτων που συλλέχθηκαν σε υπόνομο αμερικανικής μεγαλούπολης περιείχε 0,4 μιλιγκράμ χρυσού, 28 μιλιγκράμ αργύρου, 638 μιλιγκράμ χαλκού, παλλάδιο και 49 μιλιγκράμ βαναδίου (σπάνιο μέταλλο που χρησιμοποιείται σε υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα και κάρτες μνήμης).
Οι ερευνητές μάλιστα εκτιμούν πως τα πολύτιμα αυτά μέταλλα καταλήγουν στα ανθρώπινα κόπρανα αφού όμως αρχικώς προέρχονται από διάφορες πηγές που έρχονται σε επαφή με το ανθρώπινο σώμα: για παράδειγμα ο άργυρος είναι βασικό συστατικό των αποσμητικών σώματος. Για την ακρίβεια μέταλλα υπάρχουν σχεδόν παντού σε μορφή νανοσωματιδίων: στα σαμπουάν και τα λοιπά προϊόντα περιποίησης μαλλιών, στα απορρυπαντικά, στα αντηλιακά, αλλά ακόμα και στις ρίζες κάποιων βρώσιμων φυτών, ακόμα και στις… πατάτες!
Οι ίδιοι επιστήμονες υπολογίζουν πως για τις ΗΠΑ τουλάχιστον, σε κάθε ένα εκατομμύριο κατοίκων αντιστοιχούν πολύτιμα μέταλλα αξίας έως 13 εκατομμυρίων δολαρίων που καταλήγουν στους υπονόμους κάθε χρόνο. Το βασικό ερώτημα που μένει να απαντηθεί είναι πώς μπορούν αυτά τα μέταλλα να ανακτηθούν πιο αποτελεσματικά.
Πέραν όλων των άλλων οι ειδικοί εκτιμούν πως η εφαρμογή μιας μεθόδου εξαγωγής χρυσού και άλλων μετάλλων από τα απόβλητα θα βοηθούσε και στον περιορισμό της ρύπανσης του περιβάλλοντος με τοξικές χημικές ουσίες. Σε κάθε περίπτωση πάντως μια μονάδα βιολογικού καθαρισμού στο Τόκιο έχει ήδη ξεκινήσει πιλοτικά την εξαγωγή χρυσού και επιβεβαίωσε ότι βγάζει ποσότητες του πολυτίμου μετάλλου που είναι ανάλογες με εκείνες ορισμένων χρυσωρυχείων.
Είναι αυτό που λέμε, σκ@τά κάνεις, χρυσάφι γίνεται…
