Δίκη Πάτρα: Οι καταθέσεις ατόμων που είδαν την Μαλένα στο Νοσοκομείο Παίδων

nikol peters

Δίκη Πάτρα: Οι αποκαλυπτικές καταθέσεις των ανθρώπων  που είδαν την Μαλένα στο Νοσοκομείο Παίδων λίγο πριν καταλήξει και μετα

Της ΤΖΕΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥ

• Οι συγκλονιστικές μαρτυρίες της νοσηλεύτριας Κωνσταντίνας Κωνστάντου και της γιατρού Μαρίας Νικήτα!
• «Το μεσημέρι της 13ης Απριλίου ήταν σε άριστη κλινική κατάσταση» – «Αποκλείεται να ήταν ηπατική ανεπάρκεια».

Η νοσηλεύτρια   σημειώνει ότι τη μοιραία ημέρα εισήλθε στον μαρτυρικό θάλαμο 217 στις 4.10 μ.μ. Το προηγούμενο βράδυ θυμάται ότι η Μαλένα της έστελνε φιλάκια! Το μοιραίο μεσημέρι, λοιπόν, την ώρα που μπήκε στον θάλαμο θυμάται ότι το άτυχο κορίτσι κοιμόταν στο πλάι, με το προσωπάκι του να κοιτάει προς τα παράθυρα του δωματίου.

Στις 5.15 μ.μ. καταθέτει ότι ειδοποιήθηκε από τη κατηγορούμενη μητέρα «Μπαίνοντας στο δωμάτιο παρατήρησα, από την πόρτα κιόλας, ότι η Μαλένα δεν βρισκόταν στην ίδια θέση που την είχα δει όταν είχα μπει να της αλλάξω τον ορό. Ήταν πάλι ξαπλωμένη στα πλάγια, με πλάτη στην πόρτα και πρόσωπο στα παράθυρα, αλλά ήταν ξαπλωμένη χαμηλά στο κρεβάτι και τα πόδια της απείχαν ένα ‘‘τσικ’’ από το να ακουμπήσουν στα κάτω κάγκελα του κρεβατιού.

Όταν είχα πάει να αλλάξω τον ορό, ήταν ξαπλωμένη στο μαξιλάρι της, στο επάνω μέρος του κρεβατιού. Τα κρεβάτια που έχουμε στα δωμάτια έχουν κάγκελα και στο πάνω και στο κάτω μέρος. Επίσης ήταν ξαπλωμένη στην άκρη του κρεβατιού, προς την πόρτα, ενώ όταν πήγα για τον ορό ήταν στη μέση του κρεβατιού. Μου έκανε εντύπωση ότι ήταν ακριβώς εκεί που τελειώνει το κρεβάτι, με κίνδυνο να πέσει», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Στη δική της συγκλονιστική μαρτυρία η , παιδίατρος, είναι αποκαλυπτική σε ό,τι αφορά την κλινική κατάσταση του 3,5 ετών κοριτσιού . Συγκεκριμένα αναφέρει ότι την εξέτασε στις 12 το μεσημέρι της 13ης Απριλίου 2019 αναφέροντας ότι το κοριτσάκι ήταν υγιέστατο! Στις 5.15 μ.μ. είδε την κατηγορούμενη μητέρ να την πλησιάζει.

Δείτε ακόμη Πασχαλινό Εορταστικό ωράριο καταστημάτων 2024: Πότε ξεκινά και τί ώρες θα είναι

Η κ. Νικήτα περιγράφει τις συγκλονιστικές προσπάθειες που καταβλήθηκαν προκειμένου η Μαλένα να επανέλθει στη ζωή. Περιγράφει και το σοκ που υπέστησαν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί της στο νοσοκομείο όταν πληροφορήθηκαν το αδόκητο φευγιό του χαμογελαστού αγγέλλου. «Αν με ρωτάτε, αποκλείεται η ηπατική ανεπάρκεια να ήταν η αιτία θανάτου της Μαλένας γιατί ήταν ένα παιδί άριστο κλινικά», κατέληξε στην κατάθεσή της.

Η νοσηλεύτρια

«Θυμάμαι όμως ότι είδα τη Μαλένα την Παρασκευή 12.4.2019 που δούλευα από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 11 το βράδυ. Είχε περάσει από τη στάση των νοσηλευτών μαζί με τον μπαμπά της και, όπως περνούσε, η Μαλένα μας χαιρετούσε και μας έστελνε φιλάκια. Ήταν πολύ ευδιάθετη και χαμογελαστή. Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο 13.4.2019, εργαζόμουν πάλι από τις 3 το μεσημέρι μέχρι τις 11 το βράδυ. Οι πρωινοί συνάδελφοι μάς είπαν ότι είχε τέλεια κλινική εικόνα και ότι οι γιατροί που πήγαν να την εξετάσουν το πρωί έκαναν αγώνα για να τη μαζέψουν από τον παιδότοπο… Πρώτη φορά εκείνη την ημέρα μπήκα στον θάλαμο της Μαλένας γύρω στις 4.10 μ.μ.

Πήγα για να της αλλάξω τον ορό. Η πόρτα του δωματίου ήταν κλειστή. Άνοιξα και μπήκα. Η Μαλένα κοιμόταν στο κρεβάτι της. Ήταν σε πλάγια θέση, το κεφάλι της ακουμπούσε στο μαξιλάρι και ήταν σκεπασμένη με μια κουβερτούλα. Το μαξιλάρι βρισκόταν ψηλά στο κρεβάτι, εκεί που βρίσκονται τα μαξιλάρια σε οποιοδήποτε κρεβάτι. Το πρόσωπό της κοιτούσε προς τα παράθυρα του δωματίου και κατά συνέπεια είχε πλάτη στην πόρτα του δωματίου.

Όταν δηλαδή εγώ μπήκα στο δωμάτιο, είδα την πλάτη της Μαλένας. Μέσα στο δωμάτιο ήταν και η μαμά της. Ήταν ξαπλωμένη σε μια πολυθρόνα που υπάρχει μέσα στο δωμάτιο, η οποία ανοίγει και γίνεται κρεβάτι. Πριν αλλάξω τον ορό, παρατήρησα τη Μαλένα και είδα ότι ανέπνεε κανονικά. Αυτό το διαπίστωσα γιατί έβλεπα την κουβερτούλα να ανασηκώνεται και να πέφτει κατά την εισπνοή και την εκπνοή της μικρής. Άλλαξα τον ορό της Μαλένας χωρίς να την ξυπνήσω και ρώτησα τη μαμά της αν υπήρχε πρόβλημα. Μου είπε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα και ότι η Μαλένα ήταν ήσυχη και κοιμόταν».

«Δεν βρισκόταν στην ίδια θέση»

Στη συνέχεια της μαρτυρίας της η κ. Κωνστάντου αναφέρει: «…Κάποια στιγμή, καθώς έβγαινα από το δωμάτιο 224, που νοσηλευόταν ένα αγοράκι, πέτυχα τη γιατρό στον διάδρομο. Έξω από το 224. Ενώ λοιπόν ήμασταν έξω από το δωμάτιο, βλέπω τη μαμά της Μαλένας να έρχεται περπατώντας προς το μέρος μας.

Μου φάνηκε αναστατωμένη, αλλά δεν φώναζε. Μόλις μας πλησίασε, μας είπε, πάλι χωρίς να φωνάζει: ‘‘Τρέξτε, τρέξτε, δεν αναπνέει’’. Δεν θυμάμαι αν είπε κάτι άλλο, γιατί με το που άκουσα αυτά άρπαξα ένα πιεσόμετρο που υπήρχε στον διάδρομο και έτρεξα προς το δωμάτιο της Μαλένας. Αυτόματα κοίταξα ένα μεγάλο ρολόι που βρίσκεται στον τοίχο του διαδρόμου και είδα ότι η ώρα ήταν 5.15 μ.μ. Από πίσω μου ακολουθούσαν η γιατρός και η μαμά της Μαλένας.

Από τη στιγμή που μας ειδοποίησε η μαμά της Μαλένας μέχρι να φτάσουμε στο δωμάτιό της κάναμε λίγα δευτερόλεπτα. Μπαίνοντας στο δωμάτιο παρατήρησα, από την πόρτα κιόλας, ότι η Μαλένα δεν βρισκόταν στην ίδια θέση που την είχα δει όταν είχα μπει να της αλλάξω τον ορό. Ήταν πάλι ξαπλωμένη στα πλάγια, με πλάτη στην πόρτα και πρόσωπο στα παράθυρα, αλλά ήταν ξαπλωμένη χαμηλά στο κρεβάτι και τα πόδια της απείχαν ένα ‘‘τσικ’’ από το να ακουμπήσουν στα κάτω κάγκελα του κρεβατιού. Όταν είχα πάει να αλλάξω τον ορό ήταν ξαπλωμένη στο μαξιλάρι της, στο επάνω μέρος του κρεβατιού.

Τα κρεβάτια που έχουμε στα δωμάτια έχουν κάγκελα και στο πάνω και στο κάτω μέρος. Επίσης ήταν ξαπλωμένη στην άκρη του κρεβατιού, προς την πόρτα, ενώ όταν πήγα για τον ορό ήταν στη μέση του κρεβατιού. Μου έκανε εντύπωση ότι ήταν ακριβώς εκεί που τελειώνει το κρεβάτι, με κίνδυνο να πέσει. Επίσης, αν θυμάμαι καλά, δεν ήταν σκεπασμένη, όπως ήταν την πρώτη φορά που πήγα. Αυτό σας το λέω γιατί θυμάμαι ότι είδα τα ρούχα που φόραγε, ενώ την πρώτη φορά που πήγα για να της αλλάξω τον ορό δεν είχα δει τι φόραγε, ακριβώς επειδή ήταν σκεπασμένη».

«Άρχισα να χτυπάω τα χέρια μου πάνω στο εξεταστικό κρεβάτι και να κλαίω»

«Όταν μπήκαμε στον θάλαμο ακούσαμε να χτυπάει η αντλία του ορού, χωρίς όμως ο ορός να έχει τελειώσει. Πλησιάσαμε λοιπόν τη Μαλένα, τη γυρίσαμε ανάσκελα και αμέσως είδαμε ότι ήταν απνοϊκή, άσφυγμη, με μυδρίαση. Από τις φωνές τις δικές μου και της γιατρού μάς άκουσε η Αγγελική Παπαγεωργοπούλου (νοσηλεύτρια) και ήρθε στον θάλαμο και αυτή. Με το που ήρθε μας είπε η γιατρός να φέρουμε stesolid.

Η Αγγελική έφυγε και πήγε στη νοσηλευτική για να φέρει ένα κουτί πρώτων βοηθειών που έχουμε μέσα stesolid, ambu, μάσκες, γάζες, αναρροφήσεις και άλλα είδη πρώτων βοηθειών… Μετά από πολύ λίγο έφτασαν ο γιατρός από τη Μονάδα με μία νοσηλεύτρια. Μόλις έφτασαν ο γιατρός με τη νοσηλεύτρια ανέλαβαν αυτοί. Και εμείς όμως παραμείναμε μέσα και βοηθούσαμε σε ό,τι μας ζητούσε ο γιατρός. Εγώ συνέχιζα τις μαλάξεις μαζί με τη νοσηλεύτρια της ΜΕΘ και η Αγγελική βοηθούσε τον γιατρό. Κάποια στιγμή που άνοιξε η πόρτα του δωματίου είδα τη μαμά της Μαλένας να κάθεται έξω από το δωμάτιο και να κλαίει.

Στις 6.05 μ.μ. μας είπε ο γιατρός της Μονάδας να σταματήσουμε γιατί το παιδί ήταν νεκρό. Μόλις κάναμε αυτές τις πρώτες ενέργειες αφήσαμε τους γονείς να έρθουν στο δωμάτιο και εμείς πήγαμε στη νοσηλευτική. Θυμάμαι ότι ήμουν τόσο χάλια που άρχισα να χτυπάω τα χέρια μου πάνω στο εξεταστικό κρεβάτι και να κλαίω. Δεν μπορούσα με τίποτα να συνειδητοποιήσω ότι η Μαλένα είχε φύγει τόσο ξαφνικά. Η μαμά της με αγκάλιασε και μας είπε: ‘‘Σας ευχαριστώ για ό,τι κάνατε για το παιδί μας’’. Ο μπαμπάς ήταν πολύ χάλια και δεν μίλησε καθόλου, αν θυμάμαι καλά».

Η παιδίατρος

«…Τη Μαλένα την ξαναείδα το Σάββατο 13.4.2019 όταν εφημέρευα. Την εξέτασα γύρω στις 12 το μεσημέρι. Ήταν σε άριστη γενική κατάσταση και δεν προβλημάτιζε η κλινική της εικόνα. Μάλιστα θυμάμαι ότι όταν πήγα στον θάλαμό της να την εξετάσω, δεν ήταν εκεί. Στον θάλαμο ήταν μόνο η μαμά της και της ζητήσαμε να φέρει την κόρη της από τον παιδότοπο όπου έπαιζε για να την εξετάσω. Στον παιδότοπο, ο οποίος βρίσκεται μέσα στο Τμήμα, η Μαλένα ήταν με τον μπαμπά της.

Όπως σας είπα, ήταν σε άριστη γενική κατάσταση, ζωηρή και ευδιάθετη. Στις 5.15 μ.μ. βρισκόμουν έξω από τον θάλαμο ενός παιδιού, δεν θυμάμαι ποιο θάλαμο, με τις νοσηλεύτριες της βάρδιας, την Κωνσταντίνα και την Αγγελική. Ενώ λοιπόν βρισκόμασταν έξω από τον θάλαμο βλέπουμε τη μητέρα της Μαλένας να έρχεται προς το μέρος μας. Δεν ερχόταν περπατώντας, ούτε τρέχοντας. Ερχόταν με γρήγορο βήμα. Φαινόταν αναστατωμένη, γιατί με το που την είδα από μακριά κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά. Μας πλησίασε και μας είπε: ‘‘Το παιδί είναι μπλε και χτυπάει η αντλία’’.

Το μυαλό μου πήγε στο ότι το παιδί κάνει σπασμούς, δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι άλλο. Γι’ αυτό λοιπόν ζήτησα από τη μία νοσηλεύτρια να μου φέρει stesolid. Το stesolid είναι πρώτης γραμμής φάρμακο για τους σπασμούς. Η μία νοσηλεύτρια λοιπόν πήγε να μου φέρει το φάρμακο και τις πρώτες βοήθειες και εγώ με την άλλη νοσηλεύτρια και τη μαμά πήγαμε στον θάλαμο της Μαλένας. Βρήκα τη Μαλένα ξαπλωμένη στα πλάγια, με πρόσωπο προς το παράθυρο. Ήταν σκεπασμένη μέχρι το ύψος των ώμων με ένα σεντόνι ή με μια κουβερτούλα, δεν θυμάμαι. Τη γύρισα ανάσκελα και διαπίστωσα ότι ήταν άσφυγμη, απνοϊκή, ωχρή, με μυδρίαση και άτονη».

«Όταν ενημέρωσα τον κ. Πουρτσίδη δεν το πίστευε»

«Ξεκινήσαμε λοιπόν ΚΑΡΠΑ και παράλληλα από το κινητό μου τηλεφώνησα στη ΜΕΘ. Τους είπα ότι έχω ένα παιδί που έχει πεθάνει και να έρθει ένας γιατρός άμεσα στο Ογκολογικό. Όσο εγώ καλούσα τη ΜΕΘ, οι δύο νοσηλεύτριες συνέχιζαν την ΚΑΡΠΑ. Σε 4 λεπτά ήρθε ο γιατρός της ΜΕΘ που εφημέρευε μαζί με μία νοσηλεύτρια. Είμαι σίγουρη για τους χρόνους γιατί είναι όλα καταγεγραμμένα στον ιατρικό φάκελο της Μαλένας. Επίσης, το πρώτο πράγμα που κάνουμε οι γιατροί σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να κρατάμε τους χρόνους.

Ο γιατρός της ΜΕΘ ήταν ο κ. Τζιούβας Κωνσταντίνος. Με το που ήρθε ο γιατρός με τη νοσηλεύτρια, ανέλαβαν το περιστατικό. Εμείς όμως παραμείναμε στον θάλαμο για να τους βοηθήσουμε για ό,τι χρειαστούν. Εγώ βγήκα μόνο για μια στιγμή, για να ενημερώσω τον επιμελητή μου τον κ. Πουρτσίδη για το τι είχε συμβεί. Όταν του το είπα δεν το πίστεψε. Μου είπε ότι θα επέστρεφε στο νοσοκομείο».

«Δεν ήθελε να γίνει νεκροψία – νεκροτομή»

«Μετά από 20 λεπτά ΚΑΡΠΑ βγήκαμε από τον θάλαμο με τον κ. Τζιούβα και ενημερώσαμε τη μαμά ότι το παιδί είχε καταλήξει και ότι προσπαθούσαμε να γίνει ανάνηψη. Η μαμά ήταν πανικοβλημένη και θυμάμαι ότι μας είπε ‘‘προσπαθήστε να σώσετε το παιδί’’ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ξαναμπήκαμε μέσα στον θάλαμο και συνεχίσαμε την ΚΑΡΠΑ, συνολικά για 45΄, όσο δηλαδή ορίζει το πρωτόκολλο της ΜΕΘ.

Το παιδί όμως δεν ανένηψε. Έτσι, εγώ με τον κ. Τζιούβα βγήκαμε για να ενημερώσουμε τη μητέρα. Πήγαμε στο γραφείο των γιατρών και εκεί την ενημερώσαμε ότι η Μαλένα είχε καταλήξει… Τους είπα ότι έπρεπε να γίνει νεκροψία – νεκροτομή στη Μαλένα. Αυτοί μου είπαν ότι δεν ήθελαν να γίνει νεκροψία – νεκροτομή, αλλά επειδή εγώ δεν ήθελα να εμπλακώ σε μια τέτοια συζήτηση ενημέρωσα την κ. Μπάκα, τη διευθύντρια του Τμήματος, και αυτή ανέλαβε να μιλήσει με τους γονείς. Πήρα λοιπόν την κ. Μπάκα και την ενημέρωσα ότι η Μαλένα είχε πεθάνει. Μόλις της το ανακοίνωσα, η κ. Μπάκα ξαφνιάστηκε. Δεν το πίστευε και μάλιστα με ρώτησε αν είχα κάνει λάθος στο παιδί. Σας ξαναλέω ότι κανένας από το ιατρικό προσωπικό δεν περίμενε να καταλήξει η Μαλένα…

Ενημέρωσα λοιπόν την κ. Μπάκα για το ότι πέθανε η Μαλένα και για το ότι οι γονείς δεν ήθελαν να γίνει νεκροψία – νεκροτομή. Η κ. Μπάκα, επειδή μένει κοντά στο νοσοκομείο, μου είπε ότι ερχόταν άμεσα να μιλήσει η ίδια με τους γονείς, όπως και έγινε. Πράγματι ήρθε και αυτή ανέλαβε το διαδικαστικό κομμάτι για τη νεκροψία – νεκροτομή της Μαλένας.

Απ’ ό,τι μου είπε εκ των υστέρων η κ. Μπάκα, οι γονείς δέχθηκαν να γίνει νεκροψία – νεκροτομή στο παιδί τους. Έμαθα όμως από την κ. Μπάκα ότι ήθελαν να κάνουν μήνυση κατά παντός υπευθύνου για τον θάνατο της Μαλένας, γιατί όπως είχε προκύψει από τη νεκροτομή η αιτία θανάτου ήταν «ηπατική ανεπάρκεια». Αν με ρωτάτε, αποκλείεται η ηπατική ανεπάρκεια να ήταν η αιτία θανάτου της Μαλένας γιατί ήταν ένα παιδί άριστο κλινικά. Δεν είχε τίποτε από όσα περιγράφονται στη βιβλιογραφία ως συμπτώματα ηπατικής ανεπάρκειας, όπως νωθρότητα, υπνηλία, έμετοι, κοιλιακό άλγος. Επίσης και όλα τα εργαστηριακά της ήταν φυσιολογικά».

Όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ» που κυκλοφορεί

• Πατρα