Γονείς στην Ελλάδα ΤΕΡΑΤΑ: Οι υποθέσεις παιδοκτονίας που μας πάγωσαν

daddy cool team

Υπάρχουν ειδήσεις που δεν τις χωράει ο νους. Πριν μερίκους μήνες η  είδηση ότι η 4χρονη Άννυ, η εξαφάνιση της οποίας είχε δηλωθεί στις 24 Απριλίου από την περιοχή της Ομόνοιας, δολοφονήθηκε από τον ίδιο της τον πατέρα κάτω από ακραίες συνθήκες, είναι ανερμήνευτη κι έχει προστεθεί στη μεγάλη λίστα της φρίκης με τις παιδοκτονίες στην Ελλάδα.

Η παιδοκτονία είναι η πιο ακραία μορφή κακοποίησης … Τελικά φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κακοποίηση των παιδιών στην Ελλάδα συνολικά

Η περίπτωση της άγριας δολοφονίας της Άννυς από τον πατέρα της δεν είναι η πρώτη περίπτωση παιδοκτονίας στην Ελλάδα. Το έργο του τραγικού ποιητή Ευριπίδη που παρουσιάζει την περίπτωση της Μήδειας που σκότωσε τα δύο παιδιά της τυφλωμένη από την προδοσία του Ιάσονα, επανέρχεται στη μνήμη κάθε φορά που κάποιο περιστατικό παιδοκτονίας μετατρέπει κάποιον γονέα σε μία σύγχρονη Μήδεια. Όπως μου λέει η Βάσω Αρτινοπούλου, Επίκουρη καθηγήτρια Eγκληματολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο: «Η παιδοκτονία είναι η πιο ακραία μορφή κακοποίησης που φτάνει στην ανθρωποκτονία. Τελικά φαίνεται ότι υπάρχει πρόβλημα με την κακοποίηση των παιδιών στην Ελλάδα συνολικά κι αυτό που βλέπουμε είναι η κορυφή του παγόβουνου. Πρέπει να αναπτυχθούν δημόσιες πολιτικές προστασίας των παιδιών, που τώρα δεν υπάρχουν». Σε σχέση με την τιμωρία των δραστών παιδοκτόνων η κ. Αρτινοπούλου μου λέει πως:

«Στον ποινικό μας κώδικα υπάρχουν επιβαρυντικοί παράγοντες για την παιδοκτονία, οι οποίοι έχουν να κάνουν και με τις συνθήκες τέλεσης του εγκλήματος», ενώ για τους άγραφους κανόνες που ισχύουν στις φυλακές για τους παιδοκτόνους η κ. Αρτινοπούλου σχολιάζει πως: «Όσοι έχουν κάνει σεξουαλική κακοποίηση στα παιδιά τους κι όσοι έχουν σκοτώσει είναι στα χαμηλότερα στάδια του αξιακού συστήματος των φυλακών, αφού οι δεσμοί της οικογένειας έχουν ένα συμβολισμό ιερότητας -κι ορθώς έχουν- και στη φυλακή προστατεύονται».

Οι περισσότερες παιδοκτονίες στην Ελλάδα έχουν συμβεί στην επαρχία, ενώ οι δράστες των δολοφονιών έχουν τις περισσότερες φορές τραγική κατάληψη. Τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις δολοφονίας παιδιών από τους γονείς τους που άλλες είδαν έντονα το φως της δημοσιότητας κι απασχόλησαν την κοινή γνώμη κι άλλες όχι. Αυτές είναι μερικές μόνο περιπτώσεις από τις παιδοκτονίες που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.

Η Μήδεια του Καλαμακίου

Η Νίτα Μπέικερ είχε γεννηθεί στις 28 Ιανουαρίου του 1933 στο Τέξας και σε ηλικία 18 ετών, παντρεύτηκε τον λοχία Τζολ Μπέικερ. Το 1960, ο άντρας της πήρε μετάθεση για την Ελλάδα και η οικογένεια εγκαταστάθηκε στο Καλαμάκι. Το βράδυ της 27ης Μαΐου του 1961, η Νίτα Μπέικερ σκότωσε την δίχρονη κόρη της Κίτι, ενώ κοιμόταν. Μετά συνέχισε στα δωμάτια και των υπόλοιπων παιδιών της και σκότωσε την κόρη της Σουζάνα και τον γιο της Τζο. Ύστερα επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Ο άντρας της κι ένας φίλος του την βρήκαν λιπόθυμη μέσα στα αίματα στην κουζίνα και τα παιδιά στα δωμάτιά τους νεκρά. Αφορμή για την εγκληματική της ενέργεια ήταν η ζήλια, αφού ο σύζυγός της υπήρχαν ενδείξεις ότι την απατούσε. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1961, οι ένορκοι του Κακουργιοδικείου Αθηνών έκριναν ότι η Νίτα Μπέικερ ήταν ψυχικά ασθενής και έπρεπε να κλειστεί σε ψυχιατρική κλινική. Η υπόθεση πήγε και σε δεύτερη δίκη, η ετυμηγορία της οποίας ήταν ότι η Μπέκερ διέπραξε το έγκλημα εν βρασμώ ψυχής, με το ελαφρυντικό της «μέτριας συγχύσεως». Καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξη, αλλά πήρε χάρη το 1963 και επέστρεψε στην Αμερική.

Ο Τελευταίος Θανατοποινίτης

Ο Βασίλης Λυμπέρης, υπήρξε ο τελευταίος πολίτης στην Ελλάδα ο οποίος εκτελέστηκε μετά από σε βάρος του καταδίκη για ποινικό αδίκημα. Ο 27χρονος Λυμπέρης καταδικάστηκε σε θανατική ποινή, καθώς κρίθηκε από το κακουργιοδικείο της Αθήνας ένοχος με την κατηγορία ότι έκαψε ζωντανούς την εν διαστάσει σύζυγό του, την πεθερά του, αλλά και τα 2 παιδιά του στο σπίτι των θυμάτων στο Χαλάνδρι στις 5 Ιανουαρίου του 1972. Ο 27χρονος καταδικάστηκε τετράκις σε θάνατο. Η εκτέλεση του έγινε τα ξημερώματα της 25ης Αυγούστου 1972 στο Ηράκλειο της Κρήτης από 12μελές εκτελεστικό. Η υπόθεση Λυμπέρη συγκλόνισε την κοινωνία την εποχή εκείνη, ενώ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, στην ταινία με τον τίτλο «Οι σατανάδες της νύχτας» σε σκηνοθεσία Μάριου Ρετσίλα.

Η Περίπτωση του Παιδοκτόνου Μανώλη Δουρή

Στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 στην Ερμιόνη, ο 6χρονος γιος του Μανώλη Δουρή εξαφανίζεται και η αστυνομία ξεκινά έρευνες για τον εντοπισμό του. Ο πατέρα του άτυχου παιδιού βρίσκει το γιο του νεκρό και κακοποιημένο σεξουαλικά στο μαντρότοιχο μιας αλάνας, κοντά στο σπίτι της οικογένειας. Το παιδί είχε πεθάνει από ασφυξία, καθώς ο δράστης του είχε κλείσει τη μύτη και το στόμα, αφού πρώτα το είχε βιάσει. Σύντομα οι έρευνες κατέληξαν ότι ο δράστης του εγκλήματος ήταν ο πατέρας του 6χρονου αγοριού, Μανώλης Δουρής. Ο Δουρής συνελήφθη και ομολόγησε το έγκλημά του, αλλά στην ανάκριση προσπαθούσε να αλλάξει την κατάθεσή του. Ο συνήγορός του είχε καταλήξει στον ισχυρισμό ότι ο κατηγορούμενος ήταν αθώος. Ο Δουρής τελικά κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 1 έτους για ασέλγεια, κάθειρξης 20 ετών για βιασμό και ισόβιας κάθειρξης για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Οι τρόφιμοι των φυλακών της Τρίπολης απείλησαν με εξέγερση σε περίπτωση που μεταφερόταν εκεί ο παιδοκτόνος κι έτσι οι αρχές αποφάσισαν να τον οδηγήσουν στις φυλακές της Κέρκυρας, όπου διαμορφώθηκε ειδικός χώρος για την κράτησή του. Κατά τη μεταγωγή του, ο Δουρής ξυλοκοπήθηκε από τους υπόλοιπους κρατούμενους. Στη διαδρομή κακοποιήθηκε, βιάστηκε και ξυλοκοπήθηκε, ενώ η κακοποίηση του συνεχίστηκε και μέσα στη φυλακή. Στις 24 Φεβρουαρίου του 1996 σχεδόν δύο χρόνια μετά τη δολοφονία του γιού του, οι φύλακες τον βρήκαν κρεμασμένο μέσα στο κελί.

Ο παιδοκτόνος με το τσεκούρι

Το Σεπτέμβριο του ’94, ο 43χρονος Νικόλαος Δημόπουλος σκότωσε με τσεκούρι το 16χρονο γιο του. Το έγκλημα έγινε στην επαρχία και συγκεκριμένα στη Λευκάδα Φθιώτιδας την ώρα που το παιδί κοιμόταν. Αφορμή για τη δολοφονία ήταν μια παρατήρηση που έκανε ο 16χρονος στον πατέρα του να σταματήσει να πίνει και να μεθάει.

Η υπόθεση του Κώστα Ματσούκα

Τον Απρίλιο του 1996 ο Κώστας Ματσούκας, 35 χρόνων, πατέρας τεσσάρων παιδιών, πυροβολεί και σκοτώνει μπροστά στα μάτια του αστυνομικού διευθυντή, του αντιδημάρχου Αγρινίου και ενός φίλου του, τον 5χρονο γιο του στο Αγρίνιο. Αμέσως έστρεψε το όπλο στον εαυτό του, αλλά τραυματίστηκε ελαφρά. Ο ίδιος μόλις είχε υποστηρίξει ότι το έκανε για να εκδικηθεί τη φίλη του με την οποία είχε αποκτήσει το παιδί και δεν του έδινε την επιμέλειά του.

Η υπόθεση του Απόστολου Κοσμά

Ο 54χρονος Απόστολος Κοσμάς, ζούσε στην Κηφισιά κι ήταν πατέρας τριών αγοριών. Τον Ιούλιο του 1996, σκότωσε με τσεκούρι μέσα στο σπίτι τους τον πρωτότοκο 27χρονο γιο του, ο οποίος αντιμετώπιζε έντονα ψυχολογικά προβλήματα. Ο δράστης μετέφερε το πτώμα του παιδιού του στον Κάλαμο, το περιέλουσε με βενζίνη και το έκαψε. Εναντίον του Απ. Κοσμά, ασκήθηκε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση, παράνομη οπλοχρησία και περιύβριση νεκρού. Ο Κοσμάς πέθανε τελικά από έμφραγμα μέσα στις φυλακές.

Η υπόθεση της Παναγιώτας Τσιφρικά

Το Φεβρουάριο του 1997, η 48χρονη Παναγιώτα Τσιφρικά, μητέρα πέντε παιδιών, δηλητηριάζει την έγκυο στον έννατο μήνα, 22 ετών κόρη της, γιατί δεν άντεχε την ντροπή, επειδή ήταν ανύπαντρη. Το έγκλημα έγινε στο Κακοτάρι Ηλείας, ενώ η γυναίκα κρίθηκε ένοχη από το Κακουργιοδικείο Ζακύνθου, για ανθρωποκτονία και βίαιη διακοπή κύησης, επιβάλλοντας σε αυτήν φυλάκιση 10 ετών και 6 μηνών. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα αναστολής εκτέλεσης της ποινής, με αποτέλεσμα η Τσιφρικά να αφεθεί ελεύθερη. Στο Εφετείο η Τσιφρικά υποστήριξε ότι ποτέ δεν ομολόγησε το φονικό και ότι η αστυνομία την ανάγκασε να γράψει όλα αυτά, ενώ ισχυρίστηκε ότι η κόρη της αυτοκτόνησε.

Η υπόθεση του παιδοκτόνου που ήθελε να γίνει Παπαροκάς

Το πτώμα της 13χρονης Βασούλας Βουλγαράκη βρέθηκε από μια γειτόνισσα στις 27 Απριλίου του 2002 στο υπνοδωμάτιό της, μέσα στα αίματα, με σημάδια από μαχαιριές. Πέντε μέρες αργότερα ο Χρήστος Βουλγαράκης, πατέρας του κοριτσιού παραδόθηκε στις αρχές. Οι δικαστές έκριναν ότι τέλεσε την ανθρωποκτονία σε βάρος της ανήλικης κόρης του σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, αλλά η πλειοψηφία του δικαστηρίου τού αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου εντίμου βίου και του επέβαλε είκοσι ένα χρόνια κάθειρξη. Ο εισαγγελέας άσκησε έφεση κατά της απόφασης και ενώ ο Βουλγαράκης αναμενόταν να ξαναδικαστεί, με την απειλή των ισοβίων, έγινε δεκτή η υπό όρους απόλυσή του από τις φυλακές και η διαμονή του στη Μονή των Παπαροκάδων. Οι εφέτες στο σκεπτικό τους αναφέρουν, μεταξύ άλλων, ότι ο παιδοκτόνος δεν έχει βελτιωθεί για να μπορεί ακίνδυνα να ενταχθεί στο κοινωνικό σύνολο και παραμένει η επικινδυνότητα του χαρακτήρα του για τέλεση νέων εγκλημάτων.Έτσι ο παιδοκτόνος ξαναμπήκε στον Κορυδαλλό.

Η περίπτωση της Κρήτης

Σοκαρισμένη παρακολουθούσε πέρυσι η κοινωνία του Ηρακλείου την υπόθεση με τους γονείς, οι οποίοι κακοποίησαν το 3χρονο παιδί τους μέχρι θανάτου καίγοντας το με καυτό νερό. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση το 2,5 ετών παιδί έφερε εγκαύματα τρίτου βαθμού στο 70% του σώματος του, με μεγαλύτερο πρόβλημα στην πλάτη, ενώ έφερε και σημάδια ξυλοδαρμού. Το παιδί μεταφέρθηκε νεκρό από την ίδια τη μητέρα του και τον φίλο της στο Κέντρο Υγείας Μοιρών στο Ηράκλειο Κρήτης. Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ηρακλείου για την 19χρονη μητέρα και τον 29χρονο σύντροφό της, που κατηγορούνταν ότι κακοποίησαν μέχρι θανάτου τον 2,5 ετών Θανάση, ήταν ομόφωνη. Το δικαστήριο έκρινε και τους δύο ένοχους για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, κατά συναυτουργία και τους επέβαλε την ποινή της ισόβιας κάθειρξης

Η υπόθεση στο Άστρος Κυνουρίας

Ανήμερα 15Αύγουστου το 2014, 75χρονος πατέρας πυροβολεί και σκοτώνει τον γιο του και στη συνέχεια καίει τη σωρό του στο Άστρος Κυνουρίας. Σύμφωνα με τον Τύπο, ο 39χρονος άντρας φέρεται να ξυλοκοπούσε συστηματικά τους ηλικιωμένους γονείς του κάθε φορά που τους επισκεπτόταν στο σπίτι τους. Ο πατέρας εμφανίστηκε μάλιστα αμετανόητος για τις πράξεις του λέγοντας πως: «Δεν έχω μετανιώσει που σκότωσα τον γιο μου. Αν γυρνούσα τον χρόνο πίσω, με τις υπάρχουσες συνθήκες, θα έκανα το ίδιο. Τουλάχιστον πριν πεθάνω, είδα την καταστροφή μου».

via