Close

H Κατερίνα Καινούργιου εγραψε ενα συγκινητικο γραμμα για τη μαμα της.Διαβάστε το

H Κατερίνα Καινούργιου εγραψε ενα συγκινητικο γραμμα για τη μαμα της.Διαβάστε το
 

Με αφορμή τη  γιορτή της Μητέρας, η Κατερίνα Καινούργιου εγραψε στο  yupiii.gr και  μοιράστηκε  μαζί μας ένα τρυφερό γράμμα με παραλήπτρια την πιο σπουδαία γυναίκα της ζωής της, τη μητέρα της!

«Τα ρούχα που δεν έμαθα να πλένω, τα βάζω στη σακούλα και στα φέρνω. Ρωτάς για την καριέρα μου, τη νύχτα και τη μέρα μου, κι εγώ να σου μιλάω καταφέρνω. Τριάντα καλοκαίρια και χειμώνες, τις άγριες σού φέρνω ανεμώνες. Και κοίτα, ένα μυστήριο, του κόσμου το κριτήριο πως μοιάζουμε μου λέει σαν δυο σταγόνες».

Αυτοί οι συγκινητικοί στίχοι της Λίνας Νικολακοπούλου, μαμά, μου έρχονται στο μυαλό τα βράδια εκείνα που σκέφτομαι όλα αυτά που έκανες και συνεχίζεις να κάνεις για μένα. Που άλλα τα θυμάμαι ακόμα, κι άλλα μου τα περιέγραψες εσύ. Όπως τα ξενύχτια σου πάνω από το κρεβάτι μου, όταν πρωτοήρθα στη ζωή. Την πρώτη μου τούρτα, που μπορεί να μην τη δοκίμασα ποτέ, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα ήταν η πιο νόστιμη, μιας και την έφτιαξες μόνη σου για μένα. Την τεράστια αγκαλιά σου, όταν γυρνούσα κουρασμένη από το παιχνίδι στη γειτονιά κι εσύ έμοιαζες πάντα ξεκούραστη κι έτοιμη να με φροντίσεις. Θυμάμαι ακόμα την υπομονή σου στις γκρίνιες μου που δεν ήθελα να διαβάσω ούτε για το σχολείο, ούτε γαλλικά. Θυμάμαι το λαμπερό σου χαμόγελο όταν σε κοιτούσα και σου έλεγα πόσο όμορφη είσαι και πως θα ήθελα να σου μοιάσω…

Λοιπόν, μαμά, σου έχω ένα νέο: Στα 30 μου, στην ηλικία σχεδόν που με έφερες κι εσύ στο κόσμο, νομίζω πως ναι, τελικά …σου μοιάζω. Κατάφερες να με κάνεις υπομονετική όσο είσαι κι εσύ, και να αντέχω τις -χειρότερες από τη δική μου- γκρίνιες. Κατάφερες να με κάνεις δοτική, όπως εσύ, που ακόμα και όταν δεν σε κρατούσαν τα πόδια σου από την κούραση, πάντα είχες αποθέματα δύναμης για να παίζουμε. Κατάφερες να με κάνεις ευαίσθητη, και πάντα να νιώθω αυτό το τσίμπημα στην καρδιά -όπως έλεγες- όταν βλέπω γύρω μου αδικία. Κατάφερες να με κάνεις έναν άνθρωπο για τον οποίο θέλω να πιστεύω πως καμαρώνεις…

Γι΄αυτά τα μικρά και ταυτόχρονα σπουδαία, ήθελα να σε ευχαριστήσω μαμά. Που ήσουν πάντα «εκεί» για μένα. Που ακόμα κι αν μεγάλωσα, παραμένεις διακριτικά «εκεί», πάντα έτοιμη με αποθέματα ψυχής να με αγκαλιάσεις σε ό,τι κι αν μου συμβεί.

Μαμά, δεν σου το λέω πολύ συχνά, αλλά θέλω να το ξέρεις: Είμαι πολύ τυχερή που είσαι η μαμά μου. Κι αν είχα άλλη μαμά, θα την άλλαζα και πάλι εσένα θα διάλεγα…

Κατερίνα Καινούργιου 
https://twitter.com/katrinken 
https://instagram.com/katken85