Ο Δεκέμβρης είναι ο κατεξοχήν μήνας των παραδόσεων. Οι Άγιοι του μήνα των Χριστουγέννων έχουν ιδιαίτερα έθιμα, όπως τα Νικολοβάρβαρα που σηματοδοτούν και την έναρξη του χειμώνα σύμφωνα με την με τη λαϊκή παράδοση.
4 Δεκεμβρίου, της Αγίας Βαρβάρας αρχίζουν σύμφωνα με το έθιμο τα “Νικολοβάρβαρα”, τα οποία έχουν σχέση με τον άγριο καιρό που επικρατεί τον χειμώνα και θεωρείται η εποχή που αρχίζει ο πραγματικός Χειμώνας!
Και αυτό, γιατί … «Μέχρι τα Νικολοβάρβαρα, ζεστοί κρυγοί ειν’ οι τοίχοι»! όπως συνηθίζει να λέει ο λαός μας. Γιατί τα πετρόχτιστα σπίτια όσο δυνατό κρύο κι αν είχε κάνει μέχρι τότε, μέσα το σπίτι δεν έκανε ακόμα κρύο αφού οι οι τοίχοι κρατούσαν ακόμα τη ζέστη του Καλοκαιριού!
Τις ημέρες που βρίσκονται γύρω από τα Νικολοβάρβαρα, δηλαδή 4-6 Δεκεμβρίου δίνουν τη δική τους μάχη οι καιροί»!
Σήμερα της Αγίας Βαρβάρας οι έγκυες κρύβουν την σκούπα! Δείτε γιατί!
Τη μια μέρα έχει χιονόνερο, την άλλη ημέρα φυσά με πολλά μποφόρ, σταματά για λίγο, βγαίνει ο ήλιος. Κι εκεί που επικρατεί μία ηρεμία των καιρικών φαινομένων, αρχίζει απότομα και ξαφνικά μία δυνατή βροχή.
Το περίεργο «τρίγωνο» που σχηματίζεται στις 4-5-6 Δεκεμβρίου, δεν είναι άλλο από το τρίγωνο της Αγίας Βαρβάρας, του Αϊ Σάββα και του Αϊ Νικόλα, που ονομάστηκε από το λαό μας «Νικολοβάρβαρα». «Αϊ Βαρβάρα βαρβαρώνει (δυναμώνει το κρύο), Αϊ Σάββας σαβαρώνει (σαβανώνει) κι Αϊ Νικόλας παραχώνει (θάβει)».
Σύμφωνα με την άποψη της παράδοσης που έχει επικρατήσει μετά τη μάχη που έδιναν οι καιροί στα Νικολοβάρβαρα, όποιο τελικά καιρικό φαινόμενο κατάφερνε να νικήσει στο τέλος, αυτό θα επικρατούσε μέχρι τα Χριστούγεννα!
Στις 4 Δεκεμβρίου γιορτάζουμε τη Μεγαλομάρτυρα Βαρβάρα που διακρίθηκε για την ομορφιά του σώματός της, την ευφυΐα της και το ψυχικό της μεγαλείο. Καταγόταν από την Ανατολή και ήταν κόρη ειδωλολάτρη.
Στις 5 Δεκεμβρίου τιμούμε τον Όσιο Σάββα τον ηγιασμένο. Ο Άγιος καταγόταν από την Καππαδοκία κι έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Β΄ του Μικρού.
Και το «τρίγωνο» κλείνει με τον Άγιο Νικόλαο στις 6 Δεκέμβρη. Ο Άγιος γεννήθηκε τον 3 αιώνα μ.Χ. στα Πάταρα και έδρασε την εποχή των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού, Μαξιμιανού και Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Άγιος Σάββας: Τα αμέτρητα θαύματα του προστάτη των καρκινοπαθών
ΤΑ ΚΑΡΑΒΑΚΙΑ ΤΩΝ ΕΥΧΩΝ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓ. ΒΑΡΒΑΡΑΣ
Τον θρύλο αυτόν ακολούθησε ένα ξεχωριστό έθιμο, που φέρει την ονομασία «τα καραβάκια των ευχών». Χιλιάδες προσκυνητές την παραμονή της εορτής φτάνουν στις όχθες της λίμνης κρατώντας από ένα καραβάκι, στο οποίο τοποθετούν ένα μικρό κεράκι και το αφήνουν στη λίμνη, για να το στείλουν με αυτόν τον τρόπο στο βυθισμένο εκκλησάκι.
Υπάρχει, ωστόσο, μία ακόμη εκδοχή για αυτήν τη συνήθεια, η οποία βασίζεται στο ότι η αγία Βαρβάρα ήταν και η προστάτιδα των κοριτσιών που τις φύλαγε από τη γλωσσοφαγιά και τις βοηθούσε ώστε να βρουν έναν καλό νέο και να παντρευτούν. Έτσι, λοιπόν, όλα τα ελεύθερα κορίτσια στις 3 του Δεκέμβρη, κατά τη διάρκεια του εσπερινού και μόλις άρχιζε να σκοτεινιάζει, άναβαν κεριά στον ανατολικό τοίχο της λίμνης, τα τοποθετούσαν πάνω στις ξύλινες σανίδες και μαζί με μία ευχή, πολλές φορές γραμμένη σε ένα χαρτί, τα έστελναν στο βυθισμένο εκκλησάκι, παρακαλώντας την αγία να μεσιτεύσει.
Η πορεία της σανίδας στη λίμνη έδειχνε αν η ευχή θα πραγματοποιούνταν. Για παράδειγμα, αν το κεράκι έσβηνε, τότε θεωρούσαν ότι η επιθυμία τους δεν θα γίνονταν πραγματικότητα. Το έθιμο αυτό καλά κρατεί ακόμη και σήμερα. Η διαφορά είναι πως τα κεράκια πλέον δεν είναι σε μια απλή ξύλινη σανίδα, αλλά σε καραβάκια με διάφορα σχέδια, μεγέθη και χρώματα. Παράλληλα, ανήμερα της εορτής, σε πολλά μέρη της χώρας, αλλά κυρίως στη Θράκη, «γλυκαίνουν» την αγία προσφέροντας τη «βαρβάρα», μια γλυκιά νηστίσιμη σούπα από σιτάρι, σταφίδες, σουσάμι, καρύδια και άλλους σπόρους.
Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ ΑΓ. ΣΑΒΒΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΧΟΥΡΜΑΔΕΣ
Στις 5 Δεκεμβρίου η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου Σάββα, ο οποίος θεωρείται από τον λαό θεραπευτής, γι’ αυτό και σε πολλές περιοχές οι μητέρες δεν εργάζονται την ημέρα αυτή, για την υγεία των παιδιών τους. Μάλιστα, το όνομά του χρησιμοποιείται πολύ συχνά ως βαφτιστικό, για τον ίδιο λόγο. Παλιότερα, στην πατρίδα του, την Καππαδοκία, τον τιμούσαν με θυσίες ζώων και όσοι πήγαιναν στον μοναστήρι του στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα, οι «χατζήδες» έφερναν χουρμάδες από τα γύρω δέντρα, τους οποίους και προσέφεραν σε άτεκνα ζευγάρια, επειδή σύμφωνα με την παράδοση και την κοινή πίστη, οι καρποί αυτοί μπορούσαν να θεραπεύσουν τη στειρότητα. Σε κάποιες περιοχές της χώρας οι συνήθειες αυτές διατηρούνται ακόμη, ωστόσο, όπως τα περισσότερα έθιμα έχουν αρχίσει να εξασθενούν.
Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΠΟΥ ΓΕΜΙΖΕ ΜΕ ΔΩΡΑ ΤΙΣ ΚΑΛΤΣΕΣ ΣΤΟ ΤΖΑΚΙ
Την επόμενη μέρα, 6 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία τιμά τον Άγιο Νικόλαο, προστάτη των ναυτικών. Ο άγιος δεν υπήρξε ναυτικός παρόλο που στο δημοτικό τραγούδι λένε: «Αγιε Δημήτρη στεριανέ, Αγιε Νικόλα ναύτη» και παρά τις ονομασίες του «θαλασσίτης» και «θαλασσινός» που είναι γνωστές κυρίως στα νησιά των Κυκλάδων.
Από τα πολύ παλιά χρόνια οι ναυτικοί πριν φύγουν για ταξίδι ήθελαν ν’ ανάψουν ένα κερί στον Άγιο και ακόμα να εξομολογηθούν και να μεταλάβουν, ανάλογα με τους κινδύνους του ταξιδιού. Συχνά, επιθυμούσαν να μεταλάβουν και ν’ ανάψουν το κερί, ευχαριστώντας τον Άγιο που τους βοήθησε να επιστρέψουν. Κατά την λαογραφία δεν βοηθά τους ναυτικούς μόνο στους κινδύνους, αλλά για μεγαλύτερη ασφάλεια κάθεται στο πηδάλιο σ’ όλο το ταξίδι. Γι’ αυτό και υπάρχει η λαϊκή ρήση «στην πλώρη κάθετ’ ο Χριστός, στη μέση η Παναγιά και πίσω στο τιμόνι του ο Άι Νικόλας».
Άγιος Νικόλαος Αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός
ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΠΙΤΑ ΨΑΡΙ
Ο άγιος ήταν επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας, γι’ αυτό και αναφέρεται και ως «Νικόλαος Μύρων». Την ημέρα της γιορτής του γίνονται προβλέψεις για τον καιρό που θα έχουμε την επόμενη χρονιά, ενώ παράλληλα ετοιμάζεται ένα ιδιαίτερο ψωμί και πίτα με ψάρι. Σε ορισμένες περιοχές, μάλιστα, πηγαίνουν την τροφή στην εκκλησία, για να την αγιάσει ο ιερέας. Σύμφωνα με την παράδοση το ψάρι είναι κυπρίνος ή έστω ένα ψάρι με λέπια. Αρκετοί αγγίζουν τα κόκαλα του ψαριού με τα δόντια για να έχουν υγεία. Στο μεσημεριανό τραπέζι, επίσης, υπάρχει βρασμένο καλαμπόκι, σιτάρι, ντολμαδάκια, πιπεριές, φασόλια.
Επίσης, σύμφωνα με το www.argolikeseidhseis.gr σε διάφορες περιοχές της χώρας και του εξωτερικού, παραμονή της εορτής του αγίου τα παιδιά καθαρίζουν καλά τα παπούτσια τους και τα τοποθετούν έξω από την πόρτα, ελπίζοντας ότι αυτά θα γεμίσουν το πρωί με τα δώρα του αγίου Νικολάου.
Το έθιμο αυτό άρχισε, επειδή, ο άγιος αγαπούσε πολύ τα παιδιά και τους φτωχούς και τους προσέφερε σχεδόν τα πάντα. Ακόμη, σύμφωνα με την παράδοση ο άγιος έσωσε τρία φτωχά κορίτσια από την πορνεία και για να βοηθήσει την οικογένεια, έριξε τρία κομμάτια χρυσού μέσα στο τζάκι. Αυτά έπεσαν απευθείας στις κάλτσες που κρέμονταν εκεί για να στεγνώσουν. Έτσι, λοιπόν, έμεινε το έθιμο να έρχεται ο Άγιος Νικόλαος κρυφά να γεμίζει με δώρα τις κάλτσες που κρέμονται στα τζάκι.
Καλό χειμώνα λοιπόν να έχουμε και χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν!
Ειδήσεις σήμερα
- Grand Hotel : Η πρώην του Πέτρου επιστρέφει και χτυπάει την Αλίκη
- Χριστουγεννιάτικη Chic μάλλινη διακόσμηση : Ιδέες για να δημιουργήσετε μια μαγική ατμόσφαιρα στο σπίτι σας
- Γιώργος Δασκαλάκης : Οι προφητικοί στίχοι του τραγουδιού του που κυκλοφόρησε 5 ημέρες πριν φύγει από τη ζωή
- Πέθανε ο τραγουδιστής Γιώργος Δασκαλάκης
- Καιρός : Έρχονται Χιόνια σε όλη την Ελλάδα από 8 Δεκέμβρη
