Στις ευνοoυμενες κοινωνίες ο σωφρονισμός των εγκληματιών θεωρείται κάτι περισσότερο από αναγκαίος.
Υπάρχουν, όμως και πράξεις που όσο αυστηρά κι αν τιμωρηθούν, αμφισβητείται το κατά πόσο θα ήταν σωστή μια δεύτερη ευκαιρία στους δράστες. Στο θέμα της παιδοφιλίας, για παράδειγμα, έρευνες έχουν δείξει πως ένα παιδόφιλος, παρά το σωφρονισμό που μπορεί να δεχθεί, έχει μεγάλες πιθανότητες μέσα σε διάστημα δύο μόλις ετών, να διαπράξει ξανά αυτή την αποτρόπαια πράξη.
Γι’ αυτή την κατηγορία εγκληματιών, στη Νέα Νότια Ουαλία της Αυστραλίας, συζητούν να καθιερώσουν την τιμωρία του “χημικού ευνουχισμού”.
Πρόκειται στην ουσία για μια ενδοφλέβια ένεση, η οποία χορηγείται στο δράστη και επηρεάζει τη λίμπιντο και τη στυτική του λειτουργία. Σε κάποιες, μάλιστα, περιπτώσεις, η χρήση του φαρμάκου μπορεί να τον κάνει εντελώς ανίκανο σεξουαλικά.
Προφανώς, βέβαια, μια τέτοια τιμωρία είναι αμφιλεγόμενη. Γι’αυτό και οι αρχές προβληματίζονται για το κατά πόσο πρέπει να πάρουν τόσο αυστηρά μέτρα ενάντια στην παιδική σεξουαλική κακοποίηση.
Σύμφωνα με τον Υπουργό Δικαιοσύνης στη Νέα Νότια Ουαλία, το 17% των παιδόφιλων υπολογίζεται πως θα ξαναεγκληματίσει μέσα σε 2 χρόνια.
Κάτι δραστικό, λοιπόν, πρέπει να γίνει για να εξαλειφθεί αυτή η μάστιγα της εποχής μας.
Δεδομένου ότι η παιδοφιλία μπορεί να θεωρηθεί και ψυχολογική διαταραχή, το θέμα της τιμωρίας της προκαλεί διχογνωμία. Χρειάζεται θεραπεία ή παραδειγματισμό μέσω του χημικού ευνουχισμού;
Οι υπεύθυνοι θα πρέπει σύντομα να αποφασίσουν ποια γραμμή θα ακολουθήσουν.
Το ενδιαφέρον, πάντως, είναι πως οι άνδρες δηλώνουν περισσότερο υπέρ του ευνουχισμού από τις γυναίκες!
