Close

Μαίρη Χρονοπούλου: Ο πολιτικός που ερωτεύτηκε και η ατάκα «δεν θα γεράσω ποτέ» – Η συνέντευξή της στον Δανίκα τον Φεβρουάριο

Μαίρη Χρονοπούλου:  Ο πολιτικός που ερωτεύτηκε και η ατάκα «δεν θα γεράσω ποτέ» – Η συνέντευξή της στον Δανίκα τον Φεβρουάριο

Η αγαπημένη ηθοποιός Μαίρη Χρονόπουλου δεν βρίσκεται πια κοντά μας καθώς  άφησε την τελευταία της πνοή χθες 6/10/2023  σε ηλικία 90 ετών.

Τον περασμένο Φεβρουάριο έδωσε μια από τις τελευταίες της μεγάλες συνεντεύξεις στον Δημήτρη Δανίκα για το ΘΕΜΑ μιλώντας για όλα τα κεφάλαια της ζωής της.

Η αγαπημένη ηθοποιός μίλησε για τον πολιτικό του ΠΑΣΟΚ που ερωτεύτηκε, απαρίθμησε τους μεγάλους σταθμούς της καριέρας της και εξήγησε γιατί πλήρωσε ακριβά το κέφι της. Αναφέρθηκε σε περιστατικά που η ίδια έγινε βίαια χτυπώντας πολύ άσχημα έναν άνδρα, ενώ αναφέρθηκε και στην επικαιρότητα της περιόδου.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη στον Δημήτρη Δανίκα τον Φεβρουάριο του 2023 στον Δημήτρη Δανίκα

Η Μαίρη Χρονοπούλου, ο πλήρης, ζωντανός ορισμός αυθορμητισμού, «αυθαιρεσίας» και λεκτικής λιτότητας. Χωρίς περικοκλάδες. Διαβάστε τους γρήγορους διαλόγους και θα με δικαιώσετε!

Ο πρόλογος σχετικά με εκείνο το ογκίδιο που την έστειλε για εξετάσεις στο νοσοκομείο. «Ενας φόβος για ένα ογκίδιο, ευτυχώς δεν ήταν τίποτα, ήταν αθώο».

Δείτε επίσης : Εφυγε απο την ζωη ο Στέλιος Φαϊτάκης

Μαίρη Χρονοπούλου: Ο πολιτικός που ερωτεύτηκε και η ατάκα «δεν θα γεράσω ποτέ» – Η συνέντευξή της στον Δανίκα τον Φεβρουάριο

– Τώρα πού παίζεις; Σε ποια σειρά;
«Λέω μερικές εμβληματικές ατάκες στο “Ετερος Εγώ”».

-Πες μια ατάκα.
«Αν πω μία από τις πολύ εμβληματικές θα κόψει το ΕΣΡ την εκπομπή».

– Μα πες μου, με τρώει η περιέργεια.
«Αυτές που θυμάμαι να σου πω δεν λέγονται. Είναι πολύ λίγες οι ατάκες που λέω, δέκα, δώδεκα όλες κι όλες. Γιατί προτιμώ να είμαι μικρομέτοχος μιας ανθούσας επιχείρησης παρά αποκλειστική ιδιοκτήτρια μιας αμφιλεγόμενης επιχείρησης. Οπως αυτές οι ρουστίκ Φωσκολιάδες που δεν τις μπορώ».

– Ποιες είναι αυτές οι ρουστίκ Φωσκολιάδες, για πες μία.
«Διάφορες μυθοπλασίες που δεν με ενθουσιάζουν, στην Κρήτη και στη Μάνη, αυτά δεν τα μπορώ. Του Τσαφούλια η δουλειά διαφέρει, πώς να το κάνουμε».

– Βλέπεις τηλεόραση;
«Βλέπω, λίγα πράγματα. Κυρίως τα δελτία ειδήσεων μετά μανίας».

– Α, για πες μου για την πολιτική, ποια είναι η γνώμη σου; Γιατί εσύ πάντα είχες μια ανησυχία με την πολιτική.
«Βαρέθηκα πια. Βαρέθηκα να είμαι τόσο ανήσυχη. Βέβαια, αγωνία έχω για τη χώρα μου, για τον κόσμο, για την υδρόγειο ολόκληρη. Αλλά εκείνο το πάθος που είχα παλιά, αυτό μου έχει περάσει».

– Ας πούμε, τι γνώμη έχεις για τον Κυριάκο;
«Δεν έχω ψηφίσει ποτέ μου Νέα Δημοκρατία».

– Τώρα θα ψηφίσεις όμως.
«Οχι, δεν ξέρω τι θα ψηφίσω. Αλλά πιστεύω ότι αν στη φρικτή εποχή της πανδημίας είχαμε άλλον ηγέτη, ίσως είχαμε πάει πολύ χειρότερα. Δεν τα πήγε άσχημα, καθόλου».

– Δεν έχεις ψηφίσει ποτέ Τσίπρα, φαντάζομαι.
«Οχι».

– ΚΚΕ ψήφιζες;
«Ούτε το ΚΚΕ».

«Αρνούμαι να γεράσω. Θα πεθάνω νέα»

 

– Τι ψήφιζες, Μαιρούλα μου;
«Ημουν Πασοκτζού. Από τον Γεώργιο Μαύρο στην Ενωση Κέντρου. Και μετά Ανδρέα».

– Ησουν ερωτευμένη με τον Ανδρέα, παραδέξου το.
«Οχι, τον θαύμαζα».

– Εχεις ερωτευτεί ποτέ κανέναν πολιτικό;
«Ναι».

– Ποιον;
«Δεν θα σου πω. Δεν ήταν ο Ανδρέας πάντως».

– Ηταν από το ΠΑΣΟΚ;
«Ναι, αλλά δεν θα σου πω λεπτομέρειες. Είμαι μεγάλη πια και είναι ξεπερασμένες ιστορίες, παλιές».

– Με ηθοποιό θα ήσουν σίγουρα ερωτευμένη.
«Ερωτα, όχι. Μία φορά. Είχα αρραβωνιαστεί τον Μπάρκουλη, αλλά δεν ήταν ο μεγάλος μου έρωτας».

– Ποιος ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής σου;
«Δεν θα σου τον πω».

Δείτε επίσης : Εορτολόγιο: Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2023

Μαίρη Χρονοπούλου: Ο πολιτικός που ερωτεύτηκε και η ατάκα «δεν θα γεράσω ποτέ» – Η συνέντευξή της στον Δανίκα τον Φεβρουάριο

– Από τις τόσες φοβερές ταινίες που έχεις παίξει, ποια σου έχει κάνει εντύπωση;
«“Το χώμα βάφτηκε κόκκινο” μου αρέσει».

– Μετάνιωσες για κάποια ταινία που έκανες;
«Ποτέ δεν μετάνιωσα για κάτι που έκανα, είτε καλό είτε κακό».

– Αυτό που είπε η Σίρλεϊ ΜακΛέιν, ότι «όποια πρωταγωνίστρια σας πει ότι δεν πήγε με τον σκηνοθέτη ή με τον συμπρωταγωνιστή της, σας λέει ψέματα», ισχύει στην Ελλάδα;
«Οχι. Για μένα όχι. Δεν ξέρω το σύστημα πώς είναι στην Αμερική, πάντως εδώ όχι».

– Αυτό που συμβαίνει με το #MeToo, τελευταία, τι γνώμη έχεις;
«Κάθομαι και αναρωτιέμαι μήπως ήμουνα πάρα πάρα πολύ άσχημη. Δεν με παρενόχλησε άνθρωπος εμένα στη ζωή μου. Κανένας. Ρώτησα και φιλενάδες μου, νόστιμα κορίτσια. Ρώτησα τη Νόρα Βαλσάμη. Η Χέλμη έχει πει ένα καλό, “τι διάολο, ήμασταν τόσο άσχημες;”. Δεν ξέρω τη λέξη “παρενόχληση”».

– Ολες αυτές οι καταγγελίες που έχουν ακουστεί τελευταία σε έχουν απασχολήσει καθόλου;
«Κοίτα, ποτέ δεν ξέρεις πού είναι το ψέμα και πού η αλήθεια. Πού η υπερβολή και πού η υποβολή. Εμένα αν μου συνέβαινε κάτι θα χάλαγα τον κόσμο από την πρώτη στιγμή. Να περίμενα μετά από 20 χρόνια να το θυμηθώ;».

– Κάνοντας έναν απολογισμό τι κράτησες απ’ όλα αυτά τα χρόνια;
«Ηταν μια ωραία ζωή. Γεμάτη ζωή, αν μη τι άλλο. Και με ψιλοστενοχωρεί ότι την αποχαιρετώ σιγά-σιγά. Οχι για το τέλος, την τελική μετάβαση που δεν φοβάμαι καθόλου, αλλά αποχαιρετάς την ενέργεια της ζωής σου, την εναργή ζωή που λέμε, δεν την έχουμε πια όλοι εμείς οι παλιοί. Αυτό είναι λιγάκι οδυνηρό».

– Δεν υπήρξαν κάποια πράγματα που δεν θες να θυμάσαι καθόλου;
Ολα ευχάριστα ήταν; «Ηταν μια ζωή όπως όλες οι ζωές, με ευκολίες και δυσκολίες. Οχι με δυσάρεστα ή ευχάριστα».

– Οπως; Με ποια δυσκολία;
«Η δυσκολία να βγάλεις καλύτερα έναν ρόλο, να μην πετύχεις έναν ρόλο, να μην πάρεις τα λεφτά σου μερικές φορές».

– Μια και μίλησες για τα οικονομικά, μερικοί ηθοποιοί μείναν στην ψάθα.
«Οχι, εγώ είχα αρκετά χρήματα, τα είχα συγκεντρώσει για το σπίτι μου. Τώρα είμαι στην ψάθα. Γιατί τα χάρισα όλα».

– Πού τα χάρισες;
«Στο Χαμόγελο του Παιδιού. Χρόνια πριν, τα μεταβίβασα όλα, δεν έχω τίποτα στο όνομά μου».

– Και το σπίτι αυτό;
«Κι αυτό, κι άλλα, κι άλλα. Δεν έχω τίποτα στο όνομά μου και αισθάνομαι ελεύθερη, λες και ξαλάφρωσα».

– Και πώς ζεις;
«Με τη σύνταξή μου».

– Σε καλύπτει;
«Προσπαθώ. Είναι ένας ρόλος κι αυτός, τα τελευταία χρόνια. Να ζεις σαν μποέμ, πράγμα που δεν το έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Ημουνα καλομαθημένη οικονομικά. Και τώρα δεν είμαι και τόσο, και αναγκάζομαι και τα στριμώχνω τα πράγματα. Δεν χρωστάω μια δεκάρα πουθενά, βέβαια».

– Δάνεια δεν πήρες από τράπεζες;
«Στη ζωή μου ποτέ, δεν έχω δανειστεί ούτε μια δραχμή. Είναι ένας καινούριος ρόλος, να αισθάνεσαι πώς είναι να ζεις με λιγότερα χρήματα. Εδώ, φιλοξενούμαι από το Χαμόγελο στο σπίτι μου».

– Το Χαμόγελο του Παιδιού έχει πάρει το σπίτι σου κι εσύ φιλοξενείσαι σ’ αυτό;
«Χωρίς όρους. Δεν το έβαλα όρο αυτό. Εκείνοι με φιλοξενούν. Με το Χαμόγελο είχαμε ανέκαθεν καλές σχέσεις. Με τον Κώστα Γιαννόπουλο είμαστε πολύ πολύ φίλοι».

Δείτε επίσης : Μαίρη Χρονοπούλου: Τόσοι θάνατοι, σε δυο ημέρες μέσα. Αισθάνομαι ότι ακολουθώ

Μαίρη Χρονοπούλου: Ο πολιτικός που ερωτεύτηκε και η ατάκα «δεν θα γεράσω ποτέ» – Η συνέντευξή της στον Δανίκα τον Φεβρουάριο

– Εχεις διαβάσει όλα αυτά που έγιναν με την Κιβωτό του Κόσμου;
«Ενα ένστικτο με έκανε να μην ενθουσιάζομαι ποτέ με αυτή την ιστορία της Κιβωτού. Δεν ξέρω γιατί».

Σκηνή 5: «Εχουν πεθάνει οι παλιοί φίλοι μου»

– Από τους παλιούς φίλους, επικοινωνείς με κανέναν;
«Εχουν πεθάνει όλοι, αγάπη μου».

– Ολοι; Για παράδειγμα;
«Ο Νίκος Κούρκουλος, που ήταν ο αδελφός μου, ο πατέρας μου, η οικογένεια που δεν είχα, “έφυγε”. Ο τρυφερός φίλος, ο καλός, ο Γιάννης Βόγλης, “έφυγε”. Ο Φαίδων Γεωργίτσης. Ο πρώην μνηστήρ μου, ο Μπάρκουλης, “έφυγε”. Και ποιος δεν έφυγε. Ο γείτονας εδώ, ο Αντωνάκης ο Βαρδής, “έφυγε” κι αυτός».

– Με τον Κώστα Βουτσά δεν είχες φιλία;
«Οχι, έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές με τον Κώστα, δεν κάναμε παρέα. Δεν έτυχε να έχουμε κοινό κύκλο».

– Ποιοι ηθοποιοί που παίξατε μαζί σε ταινίες σε βοήθησαν πάρα πολύ;
«Ο Νίκος ο Κούρκουλος και ο Καζάκος ο Κώστας, πολύ. Με τον Κώστα κάναμε τρεις ασπρόμαυρες ταινίες μαζί, πριν από την Καρέζη. Αυτοί οι δύο μου πηγαίνανε πολύ, δέναμε».

– Από τις γυναίκες;
«Με τη Ζωίτσα (σ.σ.: τη Λάσκαρη) κάναμε κάποιες ταινίες, μια χαρά τα πηγαίναμε. Πάει και η Ζωή».

– Θέατρο;
«Εχω κάνει πέντε φορές θίασο με τον Κώστα τον Καρρά, έχω δουλέψει με όλους τους Ελληνες ηθοποιούς στο θέατρο. Είμαι πολύ γεμάτη από θέατρο, τι να σου πω πια;».