Close

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου

Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού του σήριαλ Η  Γη της Ελιάς  Αντρέα Γεωργίου – Η Μητέρα και ο πατέρας του  που πέθανε από Aids και o αδερφός του που είναι φορέας του ιου.

Για τον σκηνοθέτη που χαρίζει μοναδικές συγκινήσεις στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από τις σειρές που υπογράφει, η 1η Δεκεμβρίου, που έχει καθιερωθεί από το 1988 ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, είναι μια ιδιαίτερη μέρα καθώς έχασε την αγαπημένη του μητέρα από αυτή τη μάστιγα. Ο Ανδρέας Γεωργίου έχει αναφερθεί κατά το παρελθόν στη δική του τραγική ιστορία και στον θάνατο της μητέρας του από AIDS.

Πριν λίγο καιρό ο Ανδρέας Γεωργίου ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Μεγάλη Εικόνα» και αναφέρθηκε στην απώλεια της μητέρας του, λέγοντας αρχικά: «Το θέμα του AIDS ήταν για πολλά χρόνια ένα ταμπού. Μου δόθηκε η ευκαιρία το 2005 να βγω και να μιλήσω για αυτή την ιστορία και να πω: Ξέρετε, η μητέρα μου έχει πεθάνει από AIDS, όπως έχουν και άλλα μέλη της οικογένειας, ο πατέρας μου που έχει φύγει από τη ζωή και ο μικρός μου αδελφός ο οποίος σήμερα είναι 33 ετών».

Στην πορεία, επισήμανε, ότι παλιά το να μάθει κανείς ότι είχε AIDS ήταν πολύ πιο διαφορετικό από ό,τι σήμερα. Ανέφερε γι΄αυτό: «Έχει τη δική του όμορφη οικογένεια με τέσσερα παιδιά. Να πω ότι δεν είναι ένας θανατηφόρος ιός πλέον, αλλά μία χρόνια πάθηση. Σήμερα θεωρώ ότι δεν το συζητάμε κάτω από την ταμπέλα του “ταμπού” και του στίγματος της κοινωνίας. Όταν μαθαίνει κάποιος ότι έχει AIDS δεν είναι τόσο δύσκολο όσο ήταν παλιά, βέβαια είναι σοκαριστικό στην αρχή, όπως σοκαριστικό είναι όταν μαθαίνεις ότι έχει διαβήτη. Πλέον είναι μεγαλύτερο το ρίσκο και ο κίνδυνος να έχεις διαβήτη, παρά AIDS».

«Ο κόσμος μας απέφευγε»

Τόσο ο ηθοποιός, όσο και η οικογένειά του, βίωσαν την απόρριψη από την κοινωνία, μιας και όπως είπε, είχαν στιγματιστεί.

«Στην Κύπρο, στο χωριό είχαμε στιγματιστεί, ο κόσμος μας απέφευγε, όμως ήμασταν δεμένη οικογένεια, μείναμε ενωμένoι και καταλαβαίναμε τον κόσμο και τι συνέβαινε γύρω μας» θυμάται ο Αντρέας Γεωργίου.

Κλείνοντας ανέφερε: «Η μητέρα μου πέθανε 36 ετών. Κάποια στιγμή μου έδωσε συγγενικό μου πρόσωπο φωτογραφία της από την ηλικία των 30 και σοκαρίστηκα γιατί κατάλαβα ότι ήταν ένα κορίτσι η μαμά μου, κατάλαβα πόσο νωρίς έφυγε».

Ο μικρότερος αδελφός του Αντρέα Γεωργίου και διευθυντής φωτογραφίας της σειράς «Famagusta» είχε μιλήσει για τα παιδικά  του χρόνια και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε σαν παιδί το οποίο γεννήθηκε φορέας του ιού HIV

Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου

Η Γη της Ελιάς Επόμενα επεισόδια: Περιλήψεις επεισοδίων από 4/12/24 ως 6/12/24

Στο περιοδικό Down Town Κύπρου παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη ο Ραφαέλλος Γεωργίου και στον δημοσιογράφο Γιάννη Χατζηγεωργίου.

Ο μικρότερος αδελφός του Αντρέα Γεωργίου και διευθυντής φωτογραφίας της σειράς «Famagusta» μίλησε για τα παιδιά του χρόνια και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε σαν παιδί το οποίο γεννήθηκε φορέας του ιού HIV.

Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια, τότε που μεγάλωνες μαζί με την οικογένειά σου, στην Αγία Νάπα και στο Παραλίμνι;

Ήταν δύσκολα. Για ψυχολογικούς λόγους, για λόγους απόρριψης, για πολλά.

Απόρριψης, γιατί;

Λόγω της ασθένειάς μου, ως φορέας του ιού HIV που ήμουν, από τον οποίο, τελικά, πέθανε η μητέρα μου και, αρκετά χρόνια μετά, και ο πατέρας μου. Ο κόσμος φοβόταν. Μιλάμε για μία άλλη εποχή βέβαια, για ελλιπή -ή και λανθασμένη- ενημέρωση για τον ιό, για φήμες που δυσκόλευαν τη ζωή των ασθενών – δεν αδικώ κανένα. Όμως, εγώ ήμουν ένα παιδί! Που γεννήθηκα με αυτό. Και ένιωθα ότι ο κόσμος δεν με ήθελε. Κάποιοι φοβόντουσαν ακόμη και να με πλησιάσουν. Αλλά βρήκα τη δύναμη και προχώρησα. Και είμαι εδώ.

Από παιδί σου χορηγούνταν φάρμακα;

Ναι. Και αυτός ήταν πάντα ο μεγάλος «τσακωμός» με την γιαγιά μου, η οποία με μεγάλωνε. Γιατί ήταν δυνατά φάρμακα και είχαν απαίσια γεύση. Όμως, η γιαγιά μου ήταν πάντα εκεί: Να με πιέζει, μαζί με το φαγητό μου, να παίρνω και τα φάρμακά μου, με το ρολόι στο χέρι, για να μην χαθεί ούτε ένα λεπτό από την ώρα που θα έπρεπε να πάρω τα φάρμακά μου. Αν δεν ήταν η γιαγιά μου να το κάνει αυτό, είναι βέβαιο ότι δεν θα ζούσα!

Υπήρχε ο κίνδυνος, όταν γεννήθηκες, να μην επιζήσεις;

Όταν γεννήθηκα είχα περάσει και από βρογχοπνευμονία. Και σε συνδυασμό με τον ιό, με τον οποίο γεννήθηκα, με θεωρούσαν οι γιατροί «τελειωμένη υπόθεση», αλλά -με κάποιο μαγικό τρόπο, που η γιαγιά μου το απέδιδε σε θαύμα-, ξεπέρασα τον κίνδυνο. Οι γιατροί έλεγαν, στην αρχή, στη γιαγιά μου πως «ως τα τέσσερά του θα ζήσει», μετά έγινε «ως τα πέντε του», ύστερα «ως τα επτά του», αλλά στο μεταξύ η επιστήμη προχωρούσε και έκανε άλματα σε ό,τι αφορούσε στον HIV – έφτασα πια σήμερα να είμαι 32 ετών, να έχω κάνει τα παιδιά μου που είναι υγιέστατα, και ο ιός πλέον να είναι μη ανιχνεύσιμος στον οργανισμό μου, άρα μη μεταδοτικό

Η Ευθύνη που ένιωθε και το μίσος προς τον Πατέρα

Η Γη της Ελιάς : Η Βασιλική διώχνει τον Παρασκευά από το σπίτι και από τους πορτοκαλεώνες

«Τη μητέρα μου την έχασα στα 12 από AIDS και ο πατέρας μου πέθανε πριν από έξι χρόνια. Σε μια εποχή -το 1994 που πέθανε η μητέρα μου- που ήταν πολύ κλειστή η κοινωνία. Η μητέρα μου ήταν φορέας την εποχή που δεν υπήρχε προστασία. Σε μια τουριστική περιοχή της Κύπρου. Είχα έναν πατέρα καλλονό που περπατούσε στον δρόμο και έπεφτε ο γυναικείος πληθυσμός. Πολύ ωραίος άντρας, ήταν πάντα έξω γιατί ήταν ψαράς και έπρεπε να φέρνει το φαγητό στο σπίτι. Κατά καιρούς είχαμε εστιατόριο. Τον ιό στην οικογένεια τον έφερε ο μπαμπάς. Και όταν ανακάλυψε ότι έφερε τον ιό στο σπίτι και κόλλησε τη μητέρα μου, ήταν σαν να έπεσε μια βόμβα στο σπίτι μας.

Ένιωθα πάντα πιο μεγάλος και πάντα καταλάβαινα τι έλεγαν, ότι θα μείνουμε ορφανά, ότι θα καταστραφούμε και αυτό ήταν που με πείσμωνε. Είμαστε 4 αδέλφια και πολύ αγαπημένα. Είμαστε ο ένας, η δύναμη του άλλου.

Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου
Θύμωσα με τον πατέρα μου όταν έγινε αυτό με τη μητέρα μου κι έκανα επανάσταση. Πήγα μαζί της στο Λονδίνο, όσο έκανε θεραπεία, γιατί ένιωθα πως θα πεθάνει. Ήξερα πως είναι οι τελευταίες μου στιγμές μαζί της. Με έβαλε να της υποσχεθώ πως θα είμαι εντάξει και δίπλα στα αδέλφια μου. Όταν γύρισα είχα μεγάλο πρόβλημα με τον πατέρα μου. Του έλεγα σε μισώ. Μου έλεγε πως όταν φτάσω στην ηλικία του θα το καταλάβω. Τα τελευταία του χρόνια όμως ήρθαμε κοντά. Μιλούσαμε πολύ ανοιχτά για όλα. Δεν έχω αφήσει τίποτα μέσα μου, τα είπαμε όλα. Έφυγε πολύ ωραία», είπε, μεταξύ άλλων, ο Ανδρέας Γεωργίου σε συνέντευξή του στην Ελεονώρα Μελέτη το 2019.

 

O ίδιος έχει μιλήσει και σε συνέντευξή του το 2012 για εκείνα τα δύσκολα χρόνια που έχασε τη μητέρα του: «Με ρωτάς για το πότε ένιωσα ότι χάθηκε η εποχή της αθωότητας. Νιώθω, λοιπόν, ότι δεν ήμουν ποτέ σε φάση αθωότητας. Από μικρό παιδί είχα στο μυαλό μου το πλάνο της ζωής μου. Από τότε που με θυμάμαι, έκανα σχέδια και είχα στόχους. Την εφηβεία μου δεν την έχω ζήσει ακόμη. Από μικρό παιδί έπρεπε να είμαι υπεύθυνος για τον εαυτό μου και τα αδέλφια μου, να πάρω σωστές αποφάσεις, να φροντίσω για όλους, να τρέξω.

Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου
Ίσως τώρα να περνάω μια εφηβεία, μέσα από τον ενθουσιασμό μου για τη δουλειά, αφού κάνω σαν παιδί.Την ίδια στιγμή, όμως, μπορεί και να έχω την ωριμότητα 50άρη. Η μεγάλη στροφή στη ρότα της ζωής μου έγινε γύρω στα 10. Ένιωθα ότι “φεύγει” η μαμά και μου αφήνει μια ευθύνη. Στα 13 μου, ήθελα να φύγω από το σπίτι.

Ήμουν και στα μαχαίρια με τον πατέρα μου για ένα μεγάλο διάστημα. Τότε ήταν που έκανα την επανάστασή μου. Του πήγαινα κόντρα, θεωρώντας τον υπεύθυνο για ό,τι μας συνέβαινε. Για πολλά χρόνια τον κατηγορούσα για την απώλεια της μητέρας μου, αφού έφερε την ασθένεια στο σπίτι. Εκείνος μας λάτρευε, μας υπεραγαπούσε.

Εγώ είχα το πρόβλημα απέναντί του. Όταν έφτασα στα 20, τον συγχώρησα και έφτιαξε η σχέση μας, γιατί σε αυτήν πλέον την ηλικία συνειδητοποιείς ότι όλοι έχουν δικαίωμα στο λάθος. Μόνο τότε κατάλαβα πόσο εύκολο είναι το λάθος. Πάντα, όταν συζητούσαμε, μου έλεγε “Ανδρέα, θα φτάσεις 20 χρόνων και θα καταλάβεις”. Πράγματι, έτσι ήταν. Έφυγε από τη ζωή πριν από ένα χρόνο το 2013. Ψαράς, αλλά σοφός! Περπατημένος άνθρωπος. Σκέψου ότι έφυγε από ένα ψαροχώρι της Κύπρου και τα κατάφερε στο Λονδίνο».

Ημέρα κατά του AIDS : Η συγκλονιστική ιστορία του δημιουργού της Γης της Ελιάς Ανδρέα Γεωργίου