Βασίλης Μπισμπίκης – Η Σοκαριστική εξομολόγηση : Κατέρρευσα τελείως

nikol peters

Ο Βασίλης Μπισμπίκης από τα εφηβικά του χρόνια μέχρι στα 45 του, έζησε μια άναρχη ζωή επιλέγοντας το περιθώριο. Πως  αποφάσισε να ασχοληθεί με την τέχνη ; 

Πώς ένα λαϊκό παιδί, όπως λένε, αποφασίζει να ασχοληθεί με την τέχνη;

Δεν υπάρχει εξήγηση, η ζωή μου το έφερε μπροστά μου. Είχα δει τα «Κόκκινα Φανάρια» από έναν ερασιτεχνικό θίασο στο Λουτράκι και με γοήτευσε. Δεν είχα καμία άλλη διέξοδο και είπα ας πάω δυο φορές την εβδομάδα σε μια ερασιτεχνική ομάδα, να ασχολούμαι με κάτι. Συμμετείχα τότε στην «Ελένη» του Ευρυπίδη και επειδή κερδίσαμε σε ένα φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου μας έδωσαν για ένα βράδυ το Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Οπότε, από το πουθενά έπαιξα στην Επίδαυρο. Εκεί με είδε ο Τάσος Ρούσσος, που ήταν διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, και μου είπε ότι πρέπει να γίνω ηθοποιός. Έτσι μου καρφώθηκε η ιδέα, μέχρι τότε δούλευα κρουπιέρης στο καζίνο.

Άλλο πάλι αυτό! Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;

Χάλια. Δεν πέρασα καθόλου ωραία. Μιζέρια. Ερχόντουσαν αγρότες από τις γύρω περιοχές, φτωχοί άνθρωποι, και χάλαγαν όλη τους την περιουσία σε ένα βράδυ, σακατεύονταν. Τι χαρά να πάρεις από αυτό; Έχω δει ανθρώπους να λιποθυμούν πάνω στο τραπέζι.

Δείτε επίσης : Άπιστος: Τι θα δούμε στα επεισόδια αυτής της εβδομάδας Από 26/09-30/09/22

Ένας τύπος τα είχε χάσει όλα, άσπρισε, έπεσε κάτω, τον έβγαλαν έξω σηκωτό. Τους έλεγα, ενώ δεν έπρεπε, «φύγε, ρε παιδί μου», αλλά ο άλλος πάνω στην τρέλα του δεν άκουγε κανέναν.

Τι μάθημα πήρες από αυτή την εμπειρία;

Ότι το πάθος μπορεί να γίνει η καταστροφή σου, να γίνει αρρώστια. Ό,τι γίνεται εξάρτηση είναι αρρώστια. Η ψυχή μου γαλήνεψε όταν ασχολήθηκα με το θέατρο. Μέχρι τότε άλλαζα δουλειές, δεν ευχαριστιόμουν με τίποτα, είχα μέσα μου ένα ανυπόφορο συναίσθημα, σαν να ήταν πειραγμένη η ψυχή μου.

Ανακάλυψες με τα χρόνια τι σε έκανε να νιώθεις έτσι;

Με βοήθησε η ψυχανάλυση που κάνω χρόνια. Προφανώς όλα έχουν να κάνουν με την παιδική ηλικία. Η αποδοχή είναι το θέμα μας, αυτό συμβαίνει στο 90 % τω ν ανθρώπων. Την αποδοχή αναζητάμε. Προφανώς , επειδή ήμουν ένα ιδιαίτερo παιδί, δεν μπορούσαν να με καταλάβουν. Σταμάτησα το σχολείο ήμουν punk με ένα μπλε λοφίο, δαχτυλοδεικτούμενος.

Δείτε επίσης : Σασμός: Έρχεται αυτό που όλοι περιμέναμε- η Αργυρώ μαθαίνει πως ο Αστέρης της έσωσε την ζωή

Όχι μόνο αποδοχή δεν είχα, με έβλεπαν και έφευγαν μακριά. Αυτό μέσα μου με έτρωγε. Και μη νομίζεις ότι λύνεται ποτέ. Πριν από εφτά χρόνια άρχισα να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου.

Έφτασες στο σημείο να καταρρεύσεις;

Κατέρρευσα ψυχικά τελείως περίπου πριν από έξι χρόνια Έπαθα κρίση πανικού, φοβερό breakdown. Παρόλο που ήδη είχα κάνει καλές δουλειές, παρόλο που έκανα και ψυχανάλυση. Ζητούσα την αποδοχή από κάποιον που εγώ τουλάχιστον, θεωρούσα κορυφαίο στο σινάφι μου. Δεν την πήρα και εκεί έσπασε το «σπυρί». Έσκασε αυτό που είχα μαζεμένο μέσα μου χρόνια. Τότε άνοιξα το Cartel, άρχισα να σκηνοθετώ, σταμάτησα να ενδιαφέρομαι για το τι θα πει ο κόσμος.

• Βασίλης Μπισμπίκης