1. Είσαι ένας ήρωας για τα παιδιά σου. Είσαι. Είσαι ένας ήρωας που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά, θα πολεμήσει το δράκο, θα έρθει αντιμέτωπος με πολλές δοκιμασίες, όλα αυτά για τα παιδιά σου. Όταν πέφτεις, αυτό γίνεται ακόμη πιο πραγματικό. Όχι λιγότερο.
2. Όλοι μας αγωνιζόμαστε. Κάθε γονιός. Όπου κι αν είναι αυτός. Όλοι μας αμφισβητούμε τον εαυτό μας. Όλοι μας θέλουμε κάποια στιγμή να τα παρατήσουμε. Να κρατάς τις καλές στιγμές και όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, να θυμάσαι «κι αυτό θα περάσει».
3. Κοιτάζοντας την αστεία πλευρά της ζωής μπορεί να μη σώσει την ψυχή σου, θα σώσει όμως τα λογικά σου. Ή μπορεί και να συμβαίνει αντίστροφα. Όπως και να έχει, βρες το χιούμορ σου και αγκάλιασε την τρέλα. Το γέλιο χαρίζει ζωή.
4. Κάθε μέρα, θα αισθάνεσαι πως κάτι δεν το χειρίστηκες σωστά. Πως ήσουν ανυπόμονη. Πως έκρινες λάθος. Πως ήσουν πολύ αυστηρή. Πως ήσουν πολύ επιεικής. Μπορεί και να έχει δίκιο. Ζήτα συγγνώμη αν χρειάζεται και μετά άστο. Πραγματικά, μην κάνεις τίποτα άλλο. Ξέχνα το.
5. Η τρέλα, το κλάμα, οι αγκαλιές. Οι φωνές, οι ιερές στιγμές, ο φόβος. Τα λεπτά, η μαγεία, η ακαταστασία. Όλα είναι μέρος της ζωής ενός γονιού. Και αξίζουν όλα τους.
6. Η οικογένεια είναι το καλύτερο πράγμα. Ακόμη και όταν δεν είναι τέλεια. Και δεν είναι ποτέ της τέλεια. Ποτέ.
7. Ύστερα από όλη αυτή την οργάνωση, από όλη αυτή την υπομονή, από το να προσπαθείς όλα να είναι τέλεια, αφήνεις τον εαυτό σου πίσω και απλά ζεις για τους άλλους. Κι από τις δικές σου στάχτες γεννιέται η αγάπη. Είναι άσχημο στην αρχή, γίνεται όμως καλύτερο. Και μετά πάλι άσχημο. Κι όμως, γεννιέται η αγάπη.
8. Ποτέ δε θα μετανιώσεις που έγινες γονιός. Εκτός από τις υπερελάχιστα άπειρες φορές που μέσα σου θα αναρωτηθείς στα κρυφά αν το μετανιώνεις λιγάκι. Αλλά σε γενικές γραμμές ποτέ σου δε θα το μετανιώσεις. Και αυτό είναι που μετράει στην τελική.
9. Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι όπως όταν πας να σκαρφαλώσεις σε ένα ψηλό βουνό. Αναζήτησε το καταφύγιο. Εκεί θα ξεκουραστείς, θα συναντήσεις κι άλλους ορειβάτες, θα αναπνεύσεις οξυγόνο, θα εγκλιματιστείς. Το ότι έχεις μια βάση σαν κι αυτή είναι που θα σε κάνει να φτάσεις στην κορυφή.
10. Δεν είσαι μόνη σε αυτό τον παράξενο, απέραντο ωκεανό γονέων. Ακόμη και μέσα στη νύχτα. Δεν είσαι μόνη σου. Δεν είσαι.
11. Τα παιδιά γνωρίζουν το δρόμο προς ένα μαγικό κόσμο και μπορούν να σε οδηγήσουν εκεί. Νιώσε τη μαγεία όσο περισσότερο μπορείς, γιατί το παιδί αυτό θα είναι που θα τα κάνει πάνω του στο επόμενο λεπτό.
12. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ του να απολαμβάνεις το χάος και του να προσπαθείς να κρατηθείς στη ζωή. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει κανένα ορατό όριο. Όλα είναι μπερδεμένα. Αυτό με τη «λεπτή γραμμή» ήταν ψέμα.
13. Αν δώσεις προσοχή, τα παιδιά θα σου μάθουν πώς να γελάσεις δυνατά, πώς να αγαπήσεις βαθιά, πώς να ζήσεις μια γεμάτη ζωή. Α, επίσης θα σου χαλάσουν και όλα τα πράγματά σου.
14. Όσα παιδιά και να έχει κανείς, είναι σα να έχει πολλά.
15. Αναζήτησε τη χαρά. Θα τη βρεις ανάμεσα σε όλες τις σκοτούρες. Ή κάτω από τα αστεία πράγματα. Να κρέμεται από ένα μανταλάκι στη μέση του χάους. Έτσι είναι η χαρά. Κρύβεται παντού. Είναι εντελώς αναπάντεχη. Θα σε εκπλήξει εκεί που δεν το περιμένεις. Σαν εμετός ή διάρροια, αλλά με την καλή έννοια.
16. Θα καταρρεύσεις και θα τα κάνεις όλα στραβά. Συγχώρεσε τον εαυτό σου. Ζήτα από τα παιδιά σου να σε συγχωρέσουν. Θέσε το παράδειγμα πως μπορούμε να ξεπεράσουμε τα λάθη. Θέσε το παράδειγμα κάνοντας πράξη την αγάπη σου – αγάπησε τον εαυτό σου και τους άλλους. Κανένας γονιός δεν κάνει σωστά τα πράγματα από την πρώτη φορά. Ούτε και από την τελευταία. Ούτε και ενδιάμεσα. Δείχνοντας στα παιδιά σου πώς να σταθούν ξανά στα πόδια τους μετά από ένα λάθος είναι ένα υπέροχο δώρο που μπορείς να τους κάνεις.
17. Τα παιδιά είναι κάποιες φορές δύσκολα, αηδιαστικά, περίεργα και απίθανα. Το ίδιο και συ.
18. Μεγαλώνοντας παιδιά θα έρθεις αντιμέτωπη με τον εαυτό σου. Θα είναι τρομακτικό. Μπορεί να σε διαλύσει. Έχει τη δύναμη όμως να σε αναζωογονήσει και θα είσαι πιο δυνατή από όσο φανταζόσουν.
19. Η ισορροπία είναι μύθος. Το να μεγαλώνεις παιδιά δε σε κάνει σχοινοβάτη – σε κάνει χορευτή. Αναζήτησε το ρυθμό αντί την ισορροπία και εμπιστεύσου τον εαυτό σου, ώστε να μπορέσεις να ακολουθήσεις τα βήματα στον ρυθμό που διαρκώς αλλάζει.
20. Ναι, θα υπάρξουν μέρες που θα αναρωτηθείς πού στο καλό πήγε ο ικανός και οργανωμένος εαυτός σου. Ναι, θα κάτσεις και συ κάτω, στο διάδρομο του σουπερμάρκετ, πλάι στα ταμεία, με το παιδί σου να χτυπιέται, να ουρλιάζει και να σου μιλάει άσχημα. Ναι, θα χρειαστεί να πεις στο παιδί σου πως δεν πρέπει να σκουπίζεται πάνω στο σκύλο και πως δεν πρέπει να βάζει τα χέρια του μέσα στην τουαλέτα. Είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, θα τα κάνεις όλα αυτά τα πράγματα. Και ναι, θα κρατήσεις το παιδί σου στην αγκαλιά σου και θα το κουνήσεις πέρα δώθε λέγοντάς του πως το αγαπάς και θα του πεις να προσέχει και θα του πεις πως θα είσαι πάντα εκεί γι’ αυτό παρόλο που το ίδιο κάποια μέρα θα φύγει από το σπίτι. Αυτό σημαίνει να είσαι γονιός. Είναι μια τραγωδία αλλά και ένας θρίαμβος. Ένα μπάχαλο και μια μαγεία. Κάτι το ιερό και το εντυπωσιακό. Και κάτι που θα αξίζει πάντοτε τον κόπο.
–
της Beth Woolsey
huffingtonpost.com
