Οδηγός επιβίωσης για νέους και μέλλοντες μπαμπάδες.

18 Φεβρουαρίου 2014 | 17:42

Επιτέλους! Η πολυπόθητη στιγμή ήρθε! Δεν είσαι πια άνδρας νέτο σκέτο, τώρα είσαι ΜΠΑΜΠΑΣ! ΠΑΤΕΡΑΣ! Μετά από πολύ αγωνία, άγχος, εξετάσεις, πήγαινε-έλα σε γιατρούς, μαιευτήρες, μαθήματα ανώδυνου τοκετού, Λητώ, Τζάμπο, Ζαχαριά, πρεμαμάν, μάδερκεαρ.. κλπ κλπ κλπ. Αφού διάλεξες, καροτσάκι, μάρσιπο, κούνια, ρηλάξ, προίκα μωρού, καθισματάκι αυτοκινήτου και λοιπά “απαραίτητα” αξεσουάρ, κρατάς στα χέρια σου ένα ανθρωπάκι δυόμιση-τριών κιλών, που φοβάσαι ότι θα σου σπάσει και που δεν ξέρεις τί να το κάνεις, πώς να το πιάσεις και πώς να το κάνεις να σταματήσει να κλαίει..

Συγχαρητήρια! Κρατάς το μωράκι σου! Το δικό σου παιδί! Μια καινούρια ζωή, πολύ διαφορετική και πολύ πιο ουσιαστική ξεκινάει για σένα, τη σύντροφό σου και το μωράκι σας! Για να μή φρικάρεις και για να μπορέσεις να χαρείς τη νέα σου ζωή από τις πρώτες της στιγμές καλό είναι να λάβεις υπόψη σου τα εξής:

Το μωρό δεν σπάει! Μπορείς να το κρατήσεις άφοβα. Είναι από τη φύση πολύ ελαστικό και εσύ προικισμένος με ένα ένστικτο που λέγεται σε απλά ελληνικά “parenthood”!

Όχι αγάπη μου δεν το τάισε κανείς μουστάρδα το μωρό! Αυτό το κίτρινο κρεμώδες υλικό που βλέπεις στην πάνα του μωρού είναι απολύτως φυσιολογικό! Το εντεράκι του και γενικά το πεπτικό σύστημα του δέν έχει αναπτύξει ακόμη την απαραίτητη χλωρίδα που χρειάζεται και γι αυτό το λόγο πρέπει να τα αποστειρώνεις όλα!

Ναι, αυτό που κάνει το μωρό είναι φυσιολογικό! Ναι βρε, αυτό που μαζεύεται, που σφίγγεται, που μαζεύει τα ποδαράκια του στην κοιλίτσα του και ταυτόχρονα ουρλιάζει; Κλαίει με κλάμα σπαρακτικο; Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και ονομάζεται κολικός! Αντιμετωπίζεται πολύ έυκολα αρκεί να κρατήσεις την ψυχραιμία σου. Η μία λύση είναι να βάλεις το μωρό μπρούμυτα με την κοιλίτσα του να πιέζεται πάνω στο γονατό σου, και παράλληλα του χαϊδεύεις την πλατούλα!

Η δεύτερη λύση είναι να σιδερώσεις μια πετσετούλα και όπως είναι ζεστή τη διπλώνεις και τη βάζεις πάνω στην κοιλίτσα του μωρού. Σε ελάχιστο χρόνο όλα θα περάσουν.. το μωρό θα ηρεμήσει, θα σταματήσει να κλαίει κι εσύ θα νοιώσεις πολύ περήφανος ως πατέρας που κατάφερες να ανακουφίσεις το παιδί σου από τον σφοδρότερο πόνο που έχει νοιώσει στην μέχρι τώρα ζωούλα του! Μετά είναι δυνατόν να μην εμπιστεύεται για μια ολόκληρη ζωή τον φανταστικό του μπαμπάκα που κατάφερε να στείλει τον πόνο μακρυά;

Το μωρό δεν είναι “τάπερ”! Δεν το παίρνουμε και το περιφέρουμε από σπίτι σε σπίτι επιδεικνύοντάς το! Κρίμα είναι! Φαντάσου εσύ τον εαυτό σου, να είσαι λίγων ημερών, στριμωγμένος σε ένα καρότσι (στην καλύτερη), ή σε μια καλαθούνα (στη χειρότερη) με όλες αυτές τις ξεδοντιάρες θείες των γονιών σου, να σε κοιτάνε και να ουρλιάζουν κάτι ακατάλυπτα του τύπου: “Αααα σα να βλέπω τον (όνομα μπαμπά) μωρό! Ίδιος είναι! Φτυστός καλέ!” ή “Καλέ δεν έχω δει πιό όμορφο μωρό! Κουκλάκι είναι! Αγκού! Κου πε πεεε, κούπε πεεε… κούκου… τσά!” Ε δεν θα το άντεχες θα ήθελες να φωνάξεις δυνατά και να πεις! Βρε… @%$#*@@!..!!!!!!!!!! Γιατί να το κάνεις στο παιδί σου;

Το μωρό, είναι μωρό αλλά δεν παύει να έιναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να σε πιάσουν υστερίες και να το ντύνεις το μωρό σαν εσκιμώο όταν έξω έχει 22 βαθμούς θερμοκρασία! Όσο ζεσταίνεσαι εσύ, ζεστάινεται κι αυτό! Αν κρυώνεις θα κρυώνει! Μην το παστώνεις με κουβερτάκια, κόντρα φανελάκια και έξτρα ποδόσακους κλπ χωρίς να χρειάζεται! Θα κλαίει και θα ρωτάς γιατί; και άν ήξερε το καημένο τί πάει να πει “φάσκελο” να ΄σαι σίγουρος ότι θα ήταν η αγαπημένη του χειρονομία και θα στη “σέρβιρε” σαν απάντηση!

Καλές και πολύ χρήσιμες οι γιαγιάδες, αλλά στον ρόλο τους! Μην τις αφήσεις να σε τρελάνουν (και πιο πολύ την καημένη τη σύντροφό σου) με τις συμβουλές-εντολές τύπου: “Μην το πιάνεις έτσι το παιδί!” “Ματιασμένο είναι” “Εγώ τρία παιδιά μεγάλωσα, χωρίς ευκολίες, χωρίς πάμπερς, με τα ζυπουνάκια, τί τράβηξα για να σας αναστήσω, αλλά κοίτα 2 μέτρα παλικάρια! Και τώρα λέτε κι εσείς ότι μεγαλώνετε παιδιά!” “Καλέ, θα το τριψω εγώ το μωρό με λάδι και χαμομήλι για τους κολικούς, θα το ποτίσω ούζο για τα δόντια, θα του βάλω 38 φυλακτά, 45 σταυρούς και 62 ματόχαντρα και μη σε νοιάζει τίποτα! Μια χαρά θα περάσουμε!” Μην αφήσεις ποτέ ούτε μάνα ούτε πεθερά να βουτάνε την πιπίλα του παιδιού σε μέλια, ζάχαρες κλπ (εκτός κι αν θες να το δεις να μεγαλώνει με μαύρα δόντια) και ακόμη χειρότερα…. κανείς μα κανείς δεν έχει αποδείξει ποτέ ότι η καλύτερη αποστείρωση για την πιπίλα είναι τα σάλια της μαμάς, του μπαμπά ή της γιαγιάς ΜΠΛΙΑΧ!

ΒΑΣΙΚΟ… ΒΑΣΙΚΟΤΑΤΟ! Δεν πέφτουμε με τα μούτρα στο μωρό μας και ξεχνάμε το “μωρό” μας! Η σύντροφός σου έγινε μαμά! Αλλά εξακολουθεί να έιναι γυναίκα! Μια γυναίκα που θέλει να την κάνεις εσύ να νοιώθει ποθητή! Να της λές πόσο πολύ την αγαπάς! Να έχεις υπομονή μαζί της. Να της δείχνεις ότι την θέλεις πολύ, ότι δε σε νοιάζει που οι γλουτοί και η κοιλίτσα της δεν έχουν επανέλθει ακόμη στην προηγούμενη κατάστασή τους. Άλλωστε μην ξεχνάς πόσο πολύ είχες χαρεί όταν είχαν αρχίσει να φουσκώνουν και η αγαπημένη σου είχε αρχίσει να στρογγυλεύει…! Σε λίγους μήνες όλα θα είναι όπως πριν.. κοιλιά επίπεδη, σμιλεμένοι γλουτοί…

Α! Να μην το ξεχάσω…. τα μωρά έχουν μια φυσική τάση να “μπαμπαλίζουν” οι πρώτοι φθόγκοι που βγαίνουν από το στοματάκι τους είναι.. “μπα, μπ… μπά” ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν σε φωνάζει! ΔΕΝ λέει “μπαμπά!” Μην τρελαίνεσαι… θα έρθει η ώρα που θα το ακούσεις και θα το εννοεί κιόλας το παιδί! Μην βιάζεσαι όμως!…..

Βοήθησε λίγο τη σύντροφό σου με τις δουλείες που πρέπει να γίνουν. Και αυτή είναι άυπνη, και αυτή νυστάζει , μπορεί να έχει άδεια από τη δουλειά της αλλά είναι συνέχεια με ένα βυζί έξω, προσπαθώντας να ικανοποιήσει την ακόρεστη πείνα του τέκνου σας.

Τρέχει όλη μέρα, να προλάβει να πλυθεί, να βάλει λίγο βαζελίνη στις θηλές της, να αποστειρώσει τα 1538 σκεύη του μωρού, να πλύνει τα ρουχαλάκια του ξεχωριστά από τα δικά σας, να τα απλώσει , να τα μαζέψει και να τα σιδερώσει, να μαγειρέψει για να φάτε κάτι, να σε διευκολύνει όσο μπορεί, να μην σε ενοχλεί, όταν γυρίσεις από τη δουλειά να βρεις κάτι να φας, και να σε αφήσει να ξεκουραστείς. Παράλληλα, πρέπει να προσέχει να τους έχει όλους ικανοποιημένους, γονείς, πεθερούς, γείτονες, αδέλφια, ξαδέλφια κλπ. Επίσης έχει χιλιάδες αγωνίες, απορίες και άγχη! Έ νομίζω ότι όσο κουρασμένος κι αν είσαι ένα σφουγγαρισματάκι για παραδειγμα μπορείς να το ρίξεις!

Τώρα με τα ήθη και τα έθιμα δεν τα βάζω.. εγώ προσωπικά πάντως θεωρώ τις 40 μέρες και όλες αυτές τις αηδίες μεγάλη μπούρδα! (δεν βρίζω.. ακούει και το μωρό) Τώρα αν εσείς και όταν λέω ΕΣΕΙΣ εννοώ εσένα και την καλή σου ( και όχι γονείς κλπ) θέλετε και νοιώθετε ότι πρέπει να το τηρήσετε κάντε το… αλλά για πάρτη σας και επειδή το γουστάρετε εσείς! Τόσες αλλαγές μαζεμένες αρκούν δεν χρειαζεται να καταπιέζεστε κι άλλο.
Προς το παρόν νομίζω ότι αρκούν αυτά! Μή σε φορτώνω με πολλά! Αυτές είναι οι βασικές συμβουλές που αν τις ακολουθήσεις θα χαρείς το παιδάκι σου και τη νέα σας ζωή με την καλή σου χωρίς πολλά προβλήματα… για οποιαδήποτε άλλη απορία… ξέρεις που θα με βρεις! Κάπου εδώ θα κάνω ορθοπεταλιές!

podilatris