Η Άννα χώρισε με τον άντρα της πριν λίγους μήνες και φέτος θα κάνει Πάσχα χωρίς αυτόν για πρώτη χρονιά. Την έχει πιάσει θλίψη και θέλει την άποψή μας.
Το Πάσχα είναι μία οικογενειακή γιορτή και σίγουρα απολαμβάνουμε να περνάμε χρόνο μαζί με τους δικούς μας ανθρώπους. Γι’ αυτό και όταν χάνεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο είτε επειδή χώρισες είτε επειδή έφυγε από την ζωή, τις γιορτινές μέρες αυτό σε πονάει περισσότερο. Διαβάστε παρακάτω την ιστορία της Άννας:
Ονομάζομαι Άννα και είμαι 49 ετών. Τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον ζούσα σε έναν κατεστραμμένο γάμο. Δεν υπήρχε λεκτική ή σωματική κακοποίηση, απλά υπήρχαμε μέσα στο ίδιο σπίτι και ήταν σαν να μην υπήρχαμε στο ίδιο σπίτι.
Δείτε ακόμα Η πεθερά μου ξεσήκωσε το παιδί να κάνει Πάσχα μαζί της χωρίς να με ρωτήσει
Δεν υπήρχε καμία επικοινωνία από ένα σημείο και μετά και τα τελευταία 3 χρόνια τουλάχιστον κοιμόμασταν και σε ξεχωριστά κρεβάτια. Έχουμε δύο γιους μαζί και όλα αυτά τα χρόνια κάναμε πως δεν βλέπαμε μερικά πράγματα γιατί δεν θέλαμε να χωρίσουμε για τα παιδιά.
Photo via: ethnos.gr
Παρόλα αυτά, όλα αυτά τα χρόνια κι εγώ κι εκείνος σίγουρα είχαμε τι περιπέτειές μας. Ξέρω ότι ο γάμος που είχαμε ήταν τοξικός και δεν μας έκανε καλό. Ξέρω ότι είναι καλύτερο που εν τέλει χωρίζουμε, από το να είμαστε μαζί σε έναν τέτοιο γάμο ακόμη και για τα παιδιά.
Τα παιδιά ξέρω, ότι όλα αυτά τα χρόνια, πληγωνόντουσαν περισσότερο να μας βλέπουν σαν δύο ξένους μέσα στο σπίτι, ακόμη κι αν ήταν μικρά, παρά να μας δουν χωρισμένους. Παρόλα αυτά, πριν έναν χρόνο περίπου ο άντρας μου ερωτεύτηκε άλλη.
Δείτε ακόμα Φέτος έγινα vegan και δεν ξέρω πως να αποφύγω το τραπέζι την Κυριακή του Πάσχα
Μια γυναίκα που δεν πιστεύω ότι του αξίζει αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία. Πήρε λοιπόν την απόφαση πριν λίγους μήνες να μου ζητήσει διαζύγιο. Και όταν μου το ζήτησε και μου μίλησε και για την άλλη γυναίκα, ήταν σαν όλα μου τα λάθη να μου χτύπησαν την πόρτα.
Photo via: in.gr
Σαν να ήθελα ξαφνικά να τα διορθώσω όλα. Σαν να μην ήθελα τελικά να χωρίσουμε. Θα μου πείτε “γιατί τα τελευταία 10 χρόνια δεν προσπάθησες περισσότερο;”. Δεν ξέρω τι να σας απαντήσω. Ξέρω ότι τώρα που έφυγε από το σπίτι και μένει μαζί της, νιώθω ότι μου λείπει πολύ.
Γιατί μπορεί τα τελευταία χρόνια να ζούσαμε έτσι αλλά τον είχα συνηθίσει μέσα στο σπίτι. Κοντεύω τα 50 και σκέφτομαι ότι θα πεθάνω μόνη μου. Δεν έχω έναν άνθρωπο όταν γυρίζω στο σπίτι να μιλήσω. Τα παιδιά μου έχουν μπει στην εφηβεία, κοντεύουν πλέον να ενηλικιωθούν.
Δείτε ακόμα Για πρώτη χρονιά θα κάνω Πάσχα μακριά από το σπίτι μου και πονάει πολύ…
Είναι δίπλα μου, είναι το στήριγμά μου, δεν το συζητώ αλλά για πόσα χρόνια ακόμη θα τα έχω δίπλα μου; Θα φτιάξουν τις δικές τους ζωές όπως και πρέπει να κάνουν. Φέτος, θα κάνω για πρώτη φορά Κυριακή του Πάσχα μόνο με τα παιδιά μου.
Photo via: mothersblog.gr
Αδέρφια δεν έχω, οι γονείς μου έχουν πεθάνει. Νιώθω πιο μόνη από ποτέ. Και όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα ενδιαφερθεί να βρω φίλες. Ίσως αυτό να ήταν και ένας λόγος διαζυγίου. Όλη μου η ζωή ήταν η δουλειά, τα παιδιά και ο άντρας μου. Και όταν ξεκίνησαν τα προβλήματα ήταν η δουλειά, τα παιδιά και κάνα φλερτ από τα social. Τί να κάνω; Πως θα το ξεπεράσω;
Διαβάστε όλες τις ιστορίες στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
