Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που πιστεύουν στις δεισιδαιμονίες. Παρόλα αυτά η επιστήμη έχει εξελιχθεί τόσο, που οι περισσότερες από τις δεισιδαιμονίες που πιστεύαμε παλιά έχουν διαψευσθεί πανηγυρικά. Οι μαύρες γάτες δεν είναι γρουσουζιά, μπορείς να περάσεις κάτω από ταμπέλες χωρίς πρόβλημα και αν σπάσει καθρέφτης απλά πάρε καινούριο.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που πιστεύουν έντονα σε αυτά. Βλέπετε η πίστη σε αυτά τα πράγματα είναι καθαρά προσωπικό ζήτημα. Όσες αποδείξεις κι αν φέρεις για το αντίθετο, θα σταματήσεις να πιστεύεις σε αυτά όταν εσύ το θελήσεις.
Εμείς από την άλλη, δεν ξέρουμε τι να πιστέψουμε. Από την μια έχουμε την επιστημονική κοινότητα που τονίζει εδώ και χρόνια ότι αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν. Από την άλλη, ακούμε μερικές ιστορίες από φίλους και γνωστούς, που πραγματικά είναι τόσο μυστήριες που δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν πουθενά αλλού, πέρα από κάτι το υπερφυσικό.
Ανεξάρτητα από το τι πιστεύουμε εμείς ή εσείς όμως αγαπητές αναγνώστριες, φαίνεται πως μια κοπέλα αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας μια ιστορία σχετικά με την…γρουσούζα πεθερά. Και οφείλουμε να ομολογήσουμε, πως έχουν μαζευτεί πολλές συμπτώσεις ξαφνικά. Εσείς τι έχετε να πείτε; Διαβάστε παρακάτω:
Προτού μοιραστώ την ιστορία μου μαζί σας, θα ήθελα να ξέρετε ότι γενικότερα δεν πίστευα στις προλήψεις. Δεν είχα τίποτα με τις μαύρες γάτες, δεν πιστεύω ότι αν έχεις χρυσόψαρο στο σπίτι τα πάντα θα πάνε από το κακό στο χειρότερο και γενικά περνάω πολύ άνετα κάτω από ταμπέλες.
Παρόλα αυτά, το ζήτημα της πεθεράς μου, ήρθε να μου αλλάξει τον τρόπο σκέψης σε μερικά πράγματα. Η γυναίκα είναι γρουσούζα και μπορεί να μου πήρε 2 χρόνια να το αποδεχτώ, όμως ισχύει! 15 χρόνια είμαι παντρεμένη και ισχύει! Σαν άνθρωπος δεν είναι κακή. Δεν έχουμε και τις καλύτερες σχέσεις αλλά δεν είναι κακή!
Όμως κάθε φορά που έρχεται από το χωριό για να μας επισκεφθεί ξεκινούν τα προβλήματα. Την τελευταία φορά μέχρι και η κουζίνα παρά λίγο να πιάσει φωτιά! Την έχω 4 χρονιά μόνο την κουζίνα και όσο καιρό είμαστε στο σπίτι, ποτέ δεν είχε παρουσιάσει πρόβλημα.
Με το που ήρθε αυτή η γυναίκα στις 2 ημέρες πάνω έκανε ένα “μπαμ” και πάλι καλά δεν ήταν εκεί γύρω τα παιδιά να είχαμε και χειρότερα! Πριν ενάμιση χρόνο, αποφασίσαμε να πάμε διακοπές και πριν φύγουμε από το σπίτι, επικοινώνησε ο σύζυγος μου με την πεθερά μου. Με το που μας λέει “καλό ταξίδι” με έπιασε ρίγος.
Τι καλό ταξίδι; Στα μισά της διαδρομής πάθαμε λάστιχο! Ήταν και πρωτομαγιά και κάναμε αμάν να βρούμε συνεννόηση με την μεταφορική. Ξινές μας βγήκαν οι διακοπές! Όταν λοιπόν αυτός ο άνθρωπος έχει τόση μεγάλη γρουσουζιά από απόσταση, φαντάζεστε τι γίνεται όταν έρχεται στο σπίτι.
Μου λέει “καλήμερα” και προετοιμάζομαι ήδη για τα χειρότερα. Το ξέρω ότι μπορεί για πολλές να είμαι κακιά ή προκατειλημμένη αλλά ανησυχώ για την υγεία των παιδιών μου! Δεν την θέλω αυτή την γυναίκα μέσα στα πόδια μου. Ο μόνος λόγος που ακόμη την ανέχομαι είναι επειδή είναι η μάνα του συζύγου μου και η γιαγιά των παιδιών μου.
Όποτε βρίσκεται εδώ κοντά τα πάντα γίνονται λάθος. Πάω να ποτίσω τα λουλούδια και γίνεται διακοπή νερού. Προσπαθώ να γράψω άρθρα στον υπολογιστή – γιατί είμαι δημοσιογράφος – και κολλάει όλο το σύστημα! Δεν γίνεται ακριβός υπολογιστής, που πότε μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιάσει πρόβλημα, να ξεκινάει τα προβλήματα με το που έρχεται εκείνη να μου δώσει καφέ.
Μέχρι και στον παπά της Ενορίας μίλησα! Ήρθε και μας έκανε διακριτικά έναν ευχέλαιο κι ενώ τα πράγματα είχαν ηρεμήσει για καμιά εβδομάδα, στην δεύτερη εβδομάδα πάνω, ξεκίνησαν πάλι οι αναποδιές. Αυτή τη φορά, σκέφτεται να έρθει όταν η καραντίνα γίνει ακόμη πιο ελαστική.
Επειδή έχει καιρό να μας δει με όλα αυτά, μας τόνισε ότι θα κάτσει παραπάνω από δυο εβδομάδες στο σπίτι, γιατί έχει και κάτι υποχρεώσεις στην Αθήνα. Τρέμει ήδη το φυλλοκάρδι μου κορίτσια! Δεν ξέρω τι να κάνω. Πόσες φορές να φωνάξω τον πάπα για τον ευχέλαιο;
Πόσα σκόρδα να βάλω και πόσες φορές να φτύσω τον κόρφο μου κάθε φορά που με πλησιάζει; Προσπάθησα να μιλήσω στον σύζυγό μου αλλά είναι ανένδοτος. Μου είπε ότι είναι μάνα του και ότι απλά δεν την συμπαθώ και αντιδρώ έτσι. Μα εγώ δεν είχα τίποτα προσωπικό με την γυναίκα μέχρι που ξεκίνησαν όλα αυτά!
Δεν ευθύνεται αυτή και το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε τώρα; Είναι δυνατόν να φυλάγομαι από παντού επειδή εκείνη έχει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι της να την ακολουθεί παντού; Εδώ στο παιδί μου ευχήθηκε καλή επιτυχία για τις εξετάσεις πρόπερσι κι ενώ είχε φάει όλο το βράδυ να διαβάζει, ξαφνικά έπαθε black out την ώρα της εξέτασης και παρέδωσε σχεδόν λευκή κόλλα.
“Κόλλησα” μου λέει. Τι να του πω; Ότι δεν φταις εσύ αλλά η γιαγιά σου; Πάλι καλά είχε μεγάλο Μέσο Όρο και δεν έμεινε στην ίδια τάξη. Δυο εβδομάδες λοιπόν μέσα στο σπίτι, να μας εύχεται συνέχεια πράγματα και να μπλέκεται στα πόδια μας, φαντάζει σενάριο θρίλερ! Δεν την θέλω ρε κoρίτσια!
Δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά. Ο σύζυγός μου δεν πρόκειται να καταλάβει κι εγώ δεν έχω καμία απολύτως δικαιολογία να πάρω τα παιδιά και να φύγουμε για όσο καιρό μείνει μαζί μας. Άλλωστε θα ήταν αγένεια. Για εμένα δεν με νοιάζει τόσο, αλλά για τα παιδιά μου φοβάμαι.
Και με ποια δικαιολογία ακριβώς θα πάρω τα εγγόνια της αμέσως μόλις έρθει ενώ έχει να τα δει κοντά μισό χρόνο; Ουφ! Δεν ξέρω. Πραγματικά είμαι να σκάσω. Άμα με ρωτούσατε 13 χρόνια πριν, θα σας έλεγα ότι όλα αυτά είναι δεισιδαιμονίες βγαλμένες από μυαλά που έζησαν σε άλλους καιρούς. Αλλά κoρίτσια υπάρχουν!
Η γρουσουζιά υπάρχει και την έχει όλη πάνω της η πεθερά μου! Πάει και τελείωσε! Θέλω την συμβουλή σας οπωσδήποτε. Οι μέρες περνούν και μάλλον θα την…καλώς ορίσουμε στο σπίτι σύντομα! Τουλάχιστον πείτε μου μερικούς τρόπους να ξορκίσω το κακό! Ευχαριστώ!
© Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την γραπτή άδεια του εκδότη
