Περσι βούλιαξε από κόσμο! Ένα νησί που ελάχιστοι περίμεναν ότι θα γνωρίσει τέτοια τουριστική ανάπτυξη.
Και όμως. Όσοι δεν είχαν λεφτά να επισκεφτούν την πανάκριβη πλέον Μύκονο προτίμησαν το συγκεκριμένο νησί που έγινε ξαφνικά μόδα. Δείτε ποιο είναι και τι συνέβη εκεί αυτό το καλοκαίρι με
Τι κι αν η μόδα της εποχής επιτάσσει AirBNB; Το νησί που βγήκε φέτος πρώτο και με διαφορά στις προτιμήσεις των ημεδαπών και αλλοδαπών τουριστών είναι ένα απ΄αυτά με τις χαμηλότερες παροχές σε αυτό το επίπεδο. Μόλις 820 καταλύματα σε ένα αρκετά μεγάλο νησί. Κι όμως η Τήνος προσέφερε για άλλη μια χρονιά ένα επίπεδο εμπειριών σε κάθε επισκέπτη που είχε ως αποτέλεσμα να μεγαλώσει ο μύθος της. Να μεγαλώσει σε βαθμό που ο περσινός της τουρισμός παίζει να είναι Δαυίδ και ο φετινός Γολιάθ. Τόσο μεγάλη διαφορά σε ένα χρόνο δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί σε νησί.
Για ποιο λόγο όμως ένα νησί που δεν έχει φήμη ούτε για τις τρελές και σπάνιας ομορφιάς παραλίες του ή για τον ξέφρενο τρόπο ζωής, κατάφερε να πάρει την πρωτιά σε επισκεψιμότητα όσον αφορά στους τουρίστες από άλλα μέρη της Ελλάδας; Έχοντας μάλιστα και ένα πολύ μικρό ποσοστό κάλυψης σε επίπεδο BNB. Κάτι που σημαίνει ότι πολλοί το επέλεξαν χωρίς να έχουν ως επιλογή το συνήθως χαμηλότερο κόστος διαμονής σε ένα σπίτι σε σχέση με ένα ξενοδοχείο.
Έχοντας μια γνωστή που κατάγεται και δουλεύει κάθε σεζόν εκεί, είχα μάθει για τις πολλές ομορφιές που έχει η Τήνος. Ομορφιές όμως που δεν θα προοιώνιζαν με τίποτα τέτοια προσέλευση. Μέχρι και βραβείο απέσπασε από τα World Travel Awards ως Καλύτερος Προορισμός Εμπειρίας στην Ελλάδα για το 2018. Ποιους λάδωσε ο δήμαρχος για να το πετύχει όλο αυτό;
Φυσικά και αστειεύομαι. Γιατί πιθανότατα να το αντιλήφθηκες κι εσύ που σίγουρα πήγες εκεί για 3-4-5 μέρες, ότι η Τήνος είναι ένα νησί που δεν χρειάζεται να λαδώσει. Κι από τις αφηγήσεις φίλων και γνωστών, είναι κάτι το διαφορετικό μέσα στις Κυκλάδες. Δεν είναι Πάρος, δεν είναι Ίος, δεν είναι Σύρος, δεν είναι Σαντορίνη, δεν είναι Μύκονος, δεν είναι Νάξος. Είναι one of a kind.
Θα το καταλάβεις σε ένα από τα 45 πανέμορφα χωριά της. Κυρίως Βώλαξ, Πάνορμος, Υστέρνια, Κώμη και Πύργος είναι αυτά που έπαιξαν σε κάθε στόρι επισκέπτη που σέβεται τον εαυτό του. Σε αυτά θα βρεις και τις πιο ξακουστές παραλίες. Η Κολυμπήθρα με την πολυθρόνα που επίσης έβγαλε κάθε κοπέλα φωτογραφία για προφίλ. Η Παχιά Άμμος με τους αμμόλοφούς της. Ο Άγιος Φωκάς που προσφέρει και μια μικρή γεύση από τη Δήλο. Ο Άγιος Σώστης με τα φημισμένα πεντακάθαρα νερά. Το Λαούτι με τη μακριά αμμουδερή ακτή. Τα Κιόνια με τον αρχαίο ναό του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης.
Η γεωγραφική της σύνθεση κάνει την Τήνο κι ένα μέρος που μπορείς να κάνεις πεζοπορία, αναρρίχηση και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου. Αυτά δεν είναι αμελητέα, ούτε για Έλληνα ούτε πολύ περισσότερο για ξένο.
Φυσικά ο θρησκευτικός τουρισμός δεν χρειάζεται να αναφερθεί, ούτε το σύστριγγλο που γίνεται κάθε 15αυγουστο.
Εκείνο που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι γενικά η εμπειρία του να είσαι στην Τήνο έχει πολλές πλευρές. Η εικόνα του κάθε τοπίου, είτε αστικού είτε φυσικού, σε γεμίζει με μια υπέροχη αίσθηση. Κι έχει ένα εξίσου μαγευτικό ηλιοβασίλεμα. Ιδανικότερη εποχή για μένα είναι να βρεθείς αρχές Ιουλίου που η μέρα είναι ακόμα μεγάλη.
Να ντυθείς, να βγεις κατά τις 9 και να περπατήσεις στη χώρα ή όπου αλλού μένεις. Να χαρείς τα χρώματα του ουρανού που αγκαλιάζονται με τα λευκά σπίτια και δένουν με το πλακόστρωτο. Πραγματικά είναι μια υπέροχη ηρεμία που σου γεννάται.
Κι όταν τελειώσεις απ΄αυτό, θα πας σε κάποια από τις τόσο αυθεντικές και ποιοτικές ταβέρνες ή τα εστιατόρια που αγαπούν και ποντάρουν πολλά στη μαεστρία που χειρίζονται την ελληνική κουζίνα. Το Pranzo, το GB Kuzina, το Ζεύκι, τα Δύο Χωριά, τα Κιόνια, το Κονάκι, το Μύρτιλο, η Σκούνα, ο διάσημος Ταρσανάς, το Δρακονήσι. Μέρη που σου προσφέρουν όμορφα πιάτα με την οσμή της θαλασσινής αλμύρας που σκάει ως κύμα στο πλάι σου.
Περπάτησες, έφαγες, να μην πας και για το ποτό σου; Μπορεί να μη βρεις πολλά μέρη να το κρατάνε ως το πρωί, αλλά στην Τήνο δεν ψάχνεις κάτι τέτοιο. Ψάχνεις αυτό που συμβαίνει στα μπαρ του νησιού. Στον Κάκτο, στον Αργοναύτη, στο Σιβυλλάκι, στο Δίπορτο. Φέτος είδα πολλά βράδια με απίστευτη κοσμοσυρροή. Λες και υπήρχε κάποια συναυλία. Ένα θεσπέσιο σκηνικό. Όμορφοι, χαρούμενοι άνθρωποι, καθισμένοι σε πεζούλια, πλάτη-πλάτη με αγνώστους που μετά γίνονταν γνωστοί.
Αν όλα τα παραπάνω δεν συνιστούν ένα Live your myth in Tinos, τότε τι το συνιστά;
