” Η νύφη είναι ελεύθερη γιατί το έχει ξαναζήσει. ” Ένα κείμενο αφιερωμένο σε αυτές που παντρεύονται δεύτερη φορά

nikol peters

” Η νύφη είναι ελεύθερη γιατί το έχει ξαναζήσει. ” Ένα κείμενο αφιερωμένο σε αυτές που παντρεύονται δεύτερη φορά! Ένα κείμενο για εκείνες τις γυναίκες, που αποφάσισαν να ανέβουν και πάλι τα σκαλιά της Εκκλησίας ή να περάσουν για δεύτερη φορά την πόρτα του Δημαρχείου.

Δεν είναι λίγες οι γυναίκες που χωρίζουν και αποφασίζουν να ξανά παντρευτούν. Αυτή τη φορά όμως ο γάμος τους, είναι πολύ διαφορετικός από την πρώτη φορά. Αυτή τη φορά, αυτές οι γυναίκες είναι λιγότερο ρομαντικές. Λιγότερο αγχωμένες. Περισσότερο ρεαλίστριες.

Έχουν περισσότερες άμυνες. Ξέρουν ότι μπορεί και να μην κρατήσει. Ξέρουν ότι η τελετή και το τραπέζι δεν είναι αυτό που υπόσχεται έναν ευτυχισμένο γάμο. Αν ήταν στο χέρι τους, θα πήγαιναν στην Εκκλησία ή το Δημαρχείο με το αγαπημένο τους καθημερινό φόρεμα κι ένα ζευγάρι αθλητικά ή πέδιλα.

Γιατί τα σημάδια του πρώτου γάμου, οι πληγές του πρώτου γάμου, τις έχει κάνει να δίνουν περισσότερη σημασία σε άλλα πράγματα. Όχι στο όμορφο νυφικό και τα υπέροχα χτενίσματα. Όχι στο μανικιούρ που θα κάνει εντύπωση και στους πολλούς – και αχρείαστους – καλεσμένους.

Δίνει σημασία στα παιδιά της, που θέλει να είναι σίγουρη ότι θα περάσουν καλά και θα είναι ήσυχα για όσο κρατήσει. Δίνει σημασία στον άντρα της, που θέλει να του χαρίσει μια μαγική στιγμή, ακόμη κι αν εκείνη δεν ενδιαφέρεται και τόσο, αφού την έχει ξανά ζήσει. 

Δείτε ακόμα Μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατoς: 9 φωτογραφίες ηλικιωμένων ζευγαριών που μας έκαναν να δακρύσουμε

Είναι πολλές αυτές οι  νύφες εκεί έξω και τόσο λίγα τα κείμενα που αφιερώθηκαν γι’ αυτές. Ένα κείμενο που μοιράστηκε μαζί μας η αρθρογράφος Gorgw στο becomingsatellite.wordpress.com μας άγγιξε τόσο που θέλαμε να το μοιραστούμε και μαζί σας. Διαβάστε παρακάτω:

Του γαμπρού του στένεψε το κουστούμι δυο εβδομάδες πριν τον γάμο. Κακό σημάδι βιάστηκαν οι κακές γλώσσες να κουτσομπολέψουν μεταξύ καφέ και τσιγάρου. Στο μεταξύ η ψυχραιμία της νύφης ήταν εξαιρετικά ύποπτη. Γιατί δεν αγχώνεται; Γιατί δεν τη νοιάζει;

Γιατί δεν  περνάει απανωτές κρίσεις πανικού για το αν ο στολισμός της εκκλησίας θα είναι έτοιμος δύο ώρες πριν ή αν οι φωτογραφίες του γάμου θα είναι ωραίες; Ποιος είναι εκείνος που έχει περισσότερη αγωνία για αυτόν τον γάμο;

Η νύφη είναι ελεύθερη, έχει αποτινάξει από πάνω της την αύρα του παραμυθένιου γάμου. Η νύφη είναι ελεύθερη, διάλεξε το νυφικό της μέσα σε μια βόλτα στην Τσιμισκή και ξέρει πως θα φτιάξει τα μαλλιά της, ίσωμα πριν την εκκλησία, βάψιμο μια εβδομάδα πριν.

Είναι απλό, το μόνο που την ενδιαφέρει είναι ποιος θα κρατάει το μωρό την ώρα του γάμου, γιατί πρέπει κάποιος να το κρατήσει απασχολημένο, ευχαριστημένο και με αλλαγμένη πάνα μέχρι να το βουτήξουν στην κολυμπήθρα ενώ η μαμά θα σέρνει το νυφικό της μες την εκκλησία ιδρώνοντας και ο μπαμπάς θα προσπαθεί να χαμογελάσει νιώθοντας άβολα μέσα στο στενό κουστούμι.

Η νύφη είναι ελεύθερη γιατί το έχει ξαναζήσει. Γιατί τα περσινά ξινά σταφύλια, είναι ακόμα πιο ξινά όταν αυτό που την νοιάζει πιο πολύ είναι τα δόντια που βγάζει ο γιος της.

Είναι ελεύθερη γιατί αυτός είναι ο δεύτερος γάμος της και έχει καλέσει μόνο φίλους της, για να γελάσουν και να μην ακούσει αιχμηρά σχόλια από μακρινούς συγγενείς, ούτε στραβοκοιτάγματα από θείες που έχει να δει από τον προηγούμενο πολυπληθή γάμο. Θέλει μόνο να τελειώνει, να κάνει το χατίρι της μεριάς του γαμπρού.

Ανάμεσα στο συρσίματα του νυφικού της και τα ρύζια δεν θέλει να υπάρχει η υπόνοια της «ευχής» «και του χρόνου» από τη βιτριολική γειτόνισσα και τον καλαμπουρτζή ξάδερφο.

Ούτε τα αναστενάγματα «άντε να στεριώσει τούτη τη φορά, τους έχει τρελάνει τους ανθρώπους», όπου ανθρΩποι οι γονείς, που είναι πιο κούλ κι απ’ τη νύφη και στάθηκαν δίπλα της σε κάθε δάκρυ και χωρισμό.

Θα παντρευτεί αυτόν που αγάπησε και της χάρισε το πρώτο της παιδί, που φτιάξανε σπιτικό στην μικρή επαρχιακή πόλη, που δεν λύγιζε, που είναι άξια μάνα, που παίρνει το μωρό στο γραφείο μέχρι να στρώσουν τα πράγματα, που φτιάχνει ζυμάρι για πίτσα για πλάκα, που το βλέμμα της δεν αφήνει περιθώρια για κουμάντο, που απατήθηκε, που μετακόμισε σε ένα βράδυ, που τελικά μετά από τόσα χρόνια βρίσκω σε άλλη φάση της ζωής της, ασυνήθιστη και πιο ώριμη.

Μπορεί αυτή τη φορά να μην θέλει να κρατήσει τις αναμνήσεις όπως οι νιόπαντροι κρατούν στα μπαλκόνια δεμένες τις κορδέλες και τα τούλια για μέρες μετά, μέχρι τα τούλια να γεμίσουν σκόνη και να ανεμίζουν άχαρα σε άχαρα μπαλκόνια, να μην ξεχάσουν τόσο γρήγορα τη μέρα εκείνη.

Τη μέρα που τελικά κουράστηκαν αφόρητα, δεν θυμούνται πολλά

Τη μέρα που τελικά κουράστηκαν αφόρητα, δεν θυμούνται πολλά, ένα φιάσκο λένε, υπερτιμημένο χαζοχαρούμενο τυποποιημένο πανηγυράκι για όλους τους άλλους πλην των νεόνυμφων και που αν ήταν στο χέρι των περισσότερων θα κρατούσαν μόνο την τελετή με λίγους φίλους κοντά σε ένα μπιτς μπάρ για το μετά.

Τα πέρασε, τα απομυθοποίησε, καμιά ευχή δεν έπιασε, όταν ο μπέμπης βουτήξει θα κλάψει, θέλω να βγω μια φωτογραφία μαζί του πριν την εκκλησία, δεν με νοιάζει για εμάς, το παιδί να μην ταλαιπωρηθεί, το βράδυ θα έχουμε το γλέντι, θα έχει κοιμηθεί;

Photo cover via: yes-i-do.gr

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr 

• γαμος