Iris Halmshaw Η τετραχρονη ζωγραφος με αυτισμό

 

αφού υπάρχει κάτι έντονα ιμπρεσιονιστικό σε αυτά, κάτι αφηρημένο αλλά και κάτι από Μονέ. Και το σημαντικότερο, η Iris είναι αυτιστική. Δεν μιλάει και δεν επικοινωνεί με τους ανθρώπους, φοβάται τον κόσμο, και ο τρόπος επαφής της με το περιβάλον και τους γύρω της είναι η ζωγραφική την οποία λατρεύει. Και υπάρχει και συνέχεια. Τα έργα της ήδη πωλούνται για 1.500 λίρες το κάθενα, ενώ μια ατομική της έκθεση διοργανώνεται τους επόμενους μήνες να γίνει στο Λονδίνο.

 

«Όταν Iris διαγνώστηκε με αυτισμό, το κλειδί ήταν να βρει κάτι να κάνει, που θα της άρεσε και θα την ευχαριστούσε. Που θα την ηρεμούσε και δεν θα της προκαλούσε πανικό», λέει η μητέρα της και συμπληρώνει: «Κάναμε πολλά πειράματα για να βρούμε αυτό που της άρεσε. Εμείς θεωρήσαμε στην αρχή ότι το παιχνίδι θα την ευχαριστούσε. Όμως η φασαρία την έκανε πιο απόμακρη και πιο αντικοινωνική. Βυθιζόταν διαρκώς σε έναν δικό της κόσμο. Μέχρι που σε μια βόλτα στο δρόμο είδε έναν ζωγράφο, πλανόδιο, να βουτάει τα πινέλα του στα χρώματα και να δημιουργει πάνω στο καβαλέτο. Τον παρατηρούσε ήρεμη πολλή ώρα. Όταν της πήραμε χαρτιά και μπογιές ήταν πιο ευτυχισμένη από ποτέ».

 

Η Iris μοιάζει να έχει τη στόφα ενός έμπειρου ζωγράφου. Συνδυάζει τα χρώματα, κοιτάζει το σύνολο και προσθέτει πινελιές όπου χρειάζεται, ζωγραφίζει με οτιδήποτε, από πινέλα μέχρι… πλαστικά κουτάλια. Ο χρόνος που αφιερώνει στη ζωγραφική είναι τουλάχιστον 5 ώρες κάθε μέρα και δύσκολα θα την ξεκολλήσεις από τους καμβάδες της. Το χαρτί είναι το αγαπημένο της υλικό και εκεί πάνω δημιουργεί. Καταλαβαίνει τους επαίνους που παίρνει γι’ αυτά και είναι πολύ χαρούμενη για το αποτέλεσμα. Είναι τεράστιο επίτευγμα για την ίδια και το σημαντικότερο, η ζωγραφική λειτουργεί γι’ αυτήν σαν ιατρική θεραπεία. Τα χρήματα από την πώληση των έργων της πηγαίνουν σε διάφορες φιλανθρωπίες και κυρίως σε κέντρα αποκατάστασης παιδιών με αυτισμό.