Η αναγνώστρια φαίνεται πως αντιμετωπίζει προβλήματα με την διαπαιδαγώγηση του παιδιού της και την συμπεριφορά του άντρα της και δεν ξέρει τι να κάνει. Ποια είναι η συμβουλή σας;
Οι γονείς πρέπει να είναι μία ομάδα όσων αφορά την ανατροφή του παιδιού τους. Θα υπάρξουν και οι φορές που θα διαφωνήσουν με κάτι, όμως αυτό καλό θα ήταν να ειπωθεί χωρίς το παιδί να είναι μπροστά. Δεν πρέπει να περνάμε το λανθασμένο μήνυμα στο παιδί ότι “ο ένας γονιός είναι καλός και ο άλλος κακός”.
Φαίνεται όμως πως αυτό για τον άντρα της συγκεκριμένης αναγνώστριας δεν είναι τόσο σημαντικό. Η αναγνώστρια υποστηρίζει πως έχει προσπαθήσει να του εξηγήσει χωρίς αποτέλεσμα και πλέον βρίσκεται σε αδιέξοδο. Τί να κάνει; Διαβάστε παρακάτω:
Δείτε ακόμα 47 χρονών με 2 παιδιά και ο νέος μου σύντροφος θέλει συγκατοίκηση – Δεν σφάξανε
Για να καταλάβετε πόσο σημαντικό είναι για μένα αυτό το πρόβλημα θα σας διηγηθώ την δική μου ιστορία από τα παιδικά μου χρόνια. Ήμασταν 5 αδέρφια, 4 κορίτσια και ένα αγόρι. Ο πατέρας μου είχε αδυναμία στις κόρες του και αδιαφορούσε κάπως για το αγόρι ενώ η μητέρα μου το αντίστροφο.
Ο Μάνος, (ο αδερφός μου), στην προσπάθειά του να τραβήξει την προσοχή του πατέρα μου, κάπου κοντά στην εφηβεία ξεκίνησε να φέρνει πράγματα άγνωστης προέλευσης στο σπίτι. Όταν η μητέρα μου, διαπίστωσε ότι ο πατέρας μου, τον μάλωνε, ξεκίνησε να κρύβει αυτά τα πράγματα.
Δεν τον ρώτησε ποτέ από που προέρχονταν, που τα βρήκε ή γιατί τα φέρνει σπίτι. Απλά τον αγκάλιαζε και τα έκρυβε. Ο Μάνος καθώς μεγάλωνε γινόταν όλο και πιο παραβατικός με τις πλάτες της μητέρας μας πάντα. Στο μυαλό του ο πατέρας μας ήταν ο κακός και η μάνα μας η καλή που τον καταλάβαινε και γύρω στα 20, έμπλεξε με τα ναρκωτικά.
Δείτε ακόμα Λίγα χρόνια πριν την απέφευγαν εξαιτίας των σημαδιών που είχε πλέον έχει γίνει σύμβολο ομορφιάς
Για 10-15 χρόνια, ο Μάνος έκλεβε και έκανε ναρκωτικά. Μέχρι που πριν 4 χρόνια έφυγε από την ζωή. Πάντα πίστευα ότι οι γονείς μου έκαναν τεράστια λάθη μαζί του. Από την μία ο πατέρας μου δεν του έδινε την απαραίτητη προσοχή, από την άλλη η μάνα μου, του έδινε λανθασμένη προσοχή.
Προσπάθησα να τους το εξηγήσω αυτό, δεν το κατάλαβαν ποτέ και απλά τους συγχώρεσα με την ελπίδα να τους έχει συγχωρέσει και ο Μάνος από εκεί που βρίσκεται. Ήξερα όμως ότι αν κάνω δικά μου παιδιά, δεν θα κάνω τα δικά τους λάθη.
Και πριν 3 χρόνια έφερα στον κόσμο τον γιο μου. Ο άντρας μου ήθελε ανέκαθεν να κάνει οικογένεια και άργησε πολύ να με πείσει. Με αυτά που είχα ζήσει, ήταν λογικό να φοβάμαι να φέρω μία ψυχούλα στον κόσμο. Ένιωθα πως δεν θα τα καταφέρω και πως τα λάθη μου μπορεί να είχαν εξίσου καταστροφικές συνέπειες.
Δείτε ακόμα Ο πρώην της γυναίκας μου την ικανοποιούσε περισσότερο στο κρεβάτι και φοβάμαι μην με χωρίσει
Όταν λοιπόν έμεινα έγκυος και κατάλαβε πως το θέλω πέταξε από την χαρά του. Του δώσαμε το όνομα του αδερφού μου, αφού ο άντρας μου τον αγαπούσε εξίσου πολύ. Ο Μάνος βλέπετε παρόλα τα μπλεξίματά του, ήταν ένα φιλότιμο παιδί που μας στεκόταν όσο μπορούσε.
Ο άντρας μου από την πρώτη στιγμή ήταν χαζομπαμπάς, κάτι που στην αρχή μου φαινόταν χαριτωμένο, όμως πλέον ξεκινάει και μου την δίνει στα νεύρα. Έχουμε καταλήξει να τον μαλώνω για κάτι και ο άντρας μου μπροστά σε μένα και μπροστά στο παιδί να αναιρεί ό,τι λέω διότι το θεωρεί υπερβολικό.
Μία χαρακτηριστική και πρόσφατη ιστορία ήταν πριν 2 μέρες. Ο Μάνος ( ο γιός μου) είχε αραδιάσει όλα του τα παιχνίδια στο σαλόνι. Επειδή τον πάμε από μικρό στον παιδικό σταθμό, φυσικά και έχει μάθει να μαζεύει τα παιχνίδια του.
Δείτε ακόμα «Κανείς δεν θα σε αγαπήσει όπως η μάνα σου». Αυτό ελπίζω κι εγώ!
Του είπαν λοιπόν να τα μαζέψει. Εκείνος όμως έκανε ένα τεράστιο ξέσπασμα. Ξεκίνησε να πετάει τα παιχνίδια από εδώ και από εκεί και να μου λέει πως είμαι κακιά ενώ δεν έπαιζε μαζί τους. Εγώ λοιπόν διατηρώντας την ηρεμία μου, του είπα πως αν δεν τα μαζέψει δεν θα πάμε στην παιδική χαρά το απόγευμα.
Ο άντρας μου ακούγοντας τον πανικό, βγαίνει από την κρεβατοκάμαρα και ξεκινάει μπροστά μου, να μαζεύει τα παιχνίδια του. Του λέω να μην το κάνει και μου λέει πως γίνομαι υπερβολική, πως είναι μικρός ακόμη και πως δεν πειράζει. Και σαν να μην έφτανε αυτό για να ηρεμήσει τον Μάνο από τα κλάματα του λέει “έλα έλα, άστην να λέει, θα πάμε”.
Με έκανε έξαλλη. Έφυγα από το δωμάτιο και κλείστηκα μέσα στην κρεβατοκάμαρα. Του έχω εξηγήσει επανηλλειμένες φορές πως δεν θα μ’ αρέσει να με αναιρεί στο παιδί. Είναι μικρός, αλλά δεν είναι χαζός. Ξέρει να μαζεύει τα παιχνίδια του όπως και ξέρει πως δεν πρέπει να τα κοπανάμε κάτω για να περνάει το δικό μας.
Δείτε ακόμα Η καλή είδηση της ημέρας: Νίκησε τη λευχαιμία στα πέμπτα του γενέθλια – Έκανε τρία χρόνια χημειοθεραπείες
Δεν είμαι καμία παράλογη μάνα που θέλω το παιδί μου να βγει ρομποτάκι. Ξέρω πως θα έχει τα ξεσπάσματά του και πως είναι μέρος της ηλικίας, όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα κάνω πως δεν βλέπω. Θα του επισημαίνω κάθε φορά ότι είναι λάθος αυτό μέχρι να το ξεπεράσει. Ο άντρας μου από την άλλη νιώθει πως επειδή είναι 3 χρονών δεν καταλαβαίνει.
Και το παίρνει πάνω του όταν καταφέρνει και το ηρεμεί. Λογικό δεν είναι να το ηρεμεί όταν αμέσως υποχωρεί; Όπως είπα και πριν, το παιδί δεν είναι χαζό. Ο καθένας θα ηρεμούσε αν περνούσε το δικό του. Δεν ξέρω τι να κάνω, νιώθω ότι χάνω τον έλεγχο. Νιώθω ότι το παιδί θα βγει ένα κακομαθημένο παιδί κι εγώ δεν θα έχω πια καμία επιρροή πάνω του.
All photos via: shutterstock.com
Διαβάστε όλες τις ιστορίες στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
