Ο γιος μου έφυγε από το σπίτι για να ζήσει με την κοπέλα του και δεν μας επισκέπτεται ποτέ

nikol peters

Ο γιος μου έφυγε από το σπίτι για να ζήσει με την κοπέλα του και  δεν μας επισκέπτεται ποτέ. Η αναγνώστρια ζητά την άποψή σας.

Για πότε τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν από το σπίτι ούτε που το παίρνουμε χαμπάρι. Για πότε τους άλλαζες πάνα και ξαφνικά πληρώνουν μόνα τους, τους λογαριασμούς τους και δείχνουν να μην σε έχουν ανάγκη  τουλάχιστον οικονομική .

Μία μητέρα λοιπόν προσπαθεί να διαχειριστεί αυτή την νέα κατάσταση. Ο γιος της έφυγε από το σπίτι για να συγκατοικήσει με την κοπέλα του και δεν επισκέπτεται τους γονείς του πλέον. Η μητέρα δυσανασχετεί και θέλει την άποψή σας για το πως να το διαχειριστεί. Διαβάστε παρακάτω: 

Ο γιος μου έφυγε από το σπίτι για να ζήσει με την κοπέλα του και δεν μας επισκέπτεται ποτέ

Ο γιος μου είναι 26 χρονών και έχει σχέση εδώ και 4 χρόνια με μία κοπέλα που δεν συμπαθώ ιδιαίτερα. Δεν είναι ότι είναι κακή κοπέλα όμως μερικές φορές έχει μερικές συμπεριφορές που δεν μου αρέσουν. Για παράδειγμα πολλές φορές έχεις μιλήσει χωρίς λόγο άσχημα στους φίλους του παιδιού μου ενώ είμαι μπροστά και ‘γω.

Συμπεριφέρεται μέσα στο σπίτι μας λες και είναι σπίτι της και πολλές φορές έχει ρωτήσει τον γιο μου για τα περιουσιακά του λες και είναι εφοριακός. Αν το έφερνε η κουβέντα δεν θα είχα πρόβλημα αλλά δεν το φέρνει η κουβέντα, το πηγαίνει εκεί εκείνη.

Επίσης ενώ είναι 26 χρονών δεν έχει σπουδάσει τίποτα ούτε έχει δουλέψει ποτέ στην ζωή της σε αντίθεση με τον γιο μου που και έχει σπουδάσει και έχει κάνει πολλές δουλειές. Ακόμη και τώρα που πήραν την απόφαση να συγκατοικήσουν μόνο ο γιος μου δουλεύει.

Δείτε ακόμα Οι γονείς μου έχουν αδυναμία στο παιδί του αδερφού μου και παραμελούν τα δικά μου

Προσπάθησα να του μιλήσω πολλές φορές αλλά ο γιος μου έχει πέσει με τα μούτρα οπότε και ‘γω από ένα σημείο και μετά δεν θέλω να τσακώνομαι. Στην τελική αφού είναι ευτυχισμένος αυτός μαζί της εμένα τι λόγος μου πέφτει; Μακάρι να μην τον πιάσει μ…κα μόνο.

Αποφάσισαν λοιπόν να συγκατοικήσουν σε άλλη περιοχή της Αθήνας για να είναι ο γιος μου πιο κοντά στην δουλειά του. Δεν είχα την απαίτηση ούτε την ψευδαίσθηση ότι θα είναι κάθε μέρα εδώ. Κάνω όμως να τον δω ολόκληρες εβδομάδες από την στιγμή που έφυγε.

Έρχεται το πολύ δύο Κυριακές τον μήνα και κάθε φορά που του λέω γιατί χάνεται μου λέει ότι δουλεύει πολύ και ότι δεν έχει χρόνο. Φυσικά μου λέει ότι όποτε θέλω μπορώ να πάω εγώ με τον πατέρα του από εκεί αλλά δεν είναι το ίδιο και δεν μπορούμε να φορτωνόμαστε σε νέο ζευγάρι με το έτσι θέλω.

Δείτε ακόμα Η μητέρα μου παρεμβαίνει συνεχώς στην προσωπική μου ζωή και δεν σέβεται καμία από τις επιλογές μου

Διαφορετικά θα ήταν αν ήταν 30 φεύγα και παντρεμένοι και κανονίζαμε να φάμε όλοι μαζί μία Κυριακή, διαφορετικά όταν είναι νέα παιδιά και θέλουν να κάνουν και τις τρέλες τους. Νιώθουμε άβολα. Μου λείπει το παιδί μου.

Καταλαβαίνω ότι κάθε παιδί από ένα σημείο και μετά ανεξαρτητοποιείται αλλά εμένα μου λείπει. Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι τον έχει απομακρύνει εκείνη, όμως δεν θέλω να το κάνω ζήτημα γιατί φοβάμαι ότι είναι αβάσιμα αυτά που σκέφτομαι. Τι να κάνω για να τον βλέπω πιο συχνά χωρίς να του γίνομαι και βάρος;

All photos via: istock.com

• αληθινές ιστορίες