Ο πατέρας μου είναι τσιγκούνης – Δε με βοηθάει οικονομικά & έχω φτάσει στα όριά μου

nikol peters

Ο πατέρας μου είναι τσιγκούνης. Δε με βοηθάει οικονομικά & έχω φτάσει στα όριά μου! Αυτή είναι η σημερινή μας ιστορία και νομίζουμε πως οι απόψεις διαφέρουν. Στο εξωτερικό τα παιδιά σταματούν να εξαρτώνται από τους γονείς αφού ενηλικιωθούν.

Στην Ελλάδα όμως τα παιδιά μένουν στο σπίτι της ακόμη και όταν δεν είναι παιδιά, αλλά ενήλικες που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσαν να έχουν δική τους οικογένεια. Βέβαια αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτό δεν ευθύνεται μόνο η ελληνική οικογένεια αλλά και οι οικονομικές δυσκολίες που συναντάμε στην Ελλάδα.

Δείτε ακόμα Ελληνίδα Τρανς: Διεκδικώ το παιδί μου και δε θα σταματήσω μέχρι να δικαιωθώ

Όπως και να ‘χει η σημερινή μας αναγνώστρια φαίνεται πως θεωρεί τον πατέρα της τσιγκούνη και είναι έξαλλη διότι δεν την βοηθάει οικονομικά. Εμείς θα μοιραστούμε την ιστορία της μαζί σας για να της πείτε την άποψή σας. Διαβάστε παρακάτω:

Δεν περίμενα ποτέ ότι θα χρειαστεί να ζητήσω την γνώμη ανθρώπων που δεν με ξέρουν και δεν τους ξέρω προσωπικά αλλά η ανάγκη και τα νεύρα με έφεραν σε αυτή την κατάσταση. Έμεινα άνεργη πριν 8 μήνες και η αλήθεια είναι ότι έρχομαι πολύ δύσκολα οικονομικά.

Ευτυχώς δεν έχω δική μου οικογένεια, όμως έχω και ‘γω τις δικές μου ανάγκες. Ο πατέρας μου είναι συνταξιούχος και η αλήθεια είναι ότι είναι από τους τυχερούς που ακόμη η σύνταξή τους είναι υψηλή. Ο πατέρας μου όμως από την στιγμή που βγήκε στην σύνταξη, έπαθε κατοχικό σύνδρομο.

Ο πατέρας μου δούλευε από 14 χρονών σαν οικοδόμος. Στα 20 άνοιξε την δική του επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι είχε μάθει να μην έχει αφεντικά πάνω από το κεφάλι του όπως επίσης είχε μάθει να διαχειρίζεται αυτός το πόσα λεφτά μπαίνουν στην τσέπη του.

Αν κάποιος μήνας ήταν πιο δύσκολος, έκλεινε περισσότερα μεροκάματα και το ισοστάθμιζε. Από την στιγμή που βγήκε στην σύνταξη όμως δεν μπορεί να προσαρμοστεί με την ιδέα ότι μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, αυτά θα είναι τα λεφτά του και δε θα μπορεί να κάνει τίποτα να τα αυξήσει, αν κάποιον μήνα πέσει έξω.

Από την αρχή αντιμετωπίζαμε αυτό το πρόβλημα αλλά εγώ είχα μάθει να γελάω και να τον πειράζω γι’ αυτό. Ήμουν από τα 18 μου ανεξάρτητη, δεν τον είχα ανάγκη και επειδή οι γονείς μου, με είχαν κάνει μεγάλοι, από τα 18 μου περίπου ο πατέρας μου είχε συνταξιοδοτηθεί. Δεν τον είχα ανάγκη οπότε.

Η μητέρα μου γενικότερα πολλές φορές σπαζόταν για την τσιγκουνιά του πατέρα μου. Και η μητέρα μου είναι ήδη αρκετά σφιχτή. Ήταν νοικοκυρά όλη της την ζωή από επιλογή του πατέρα μου και όσες φορές του ζητούσε λεφτά ήταν για supermarket ή άλλα τέτοια βασικά πράγματα.

Οπότε είναι λογικό να νευριάζει όταν ο πατέρας μου της γκρινιάζει για τα λεφτά ακόμη κι αν πρόκειται για πράγματα ανάγκης. Με εμένα όμως όταν ήρθα στην ανάγκη πρόσφατα πίστεψα ότι θα είναι διαφορετικά. Γιατί ο πατέρας μου, ήταν πάντα πολύ ανοιχτοχέρης.

Ήμουν 13 χρονών και μου έδινε 20 ευρώ χαρτζιλίκι για ψύλλου πήδημα. Από όταν βγήκε στην σύνταξη όμως άλλαξαν τα πράγματα αλλά πίστευα πως άλλαξαν μόνο όσων αφορά τη μάνα μου και όχι εμένα. Φαίνεται όμως πως έκανα λάθος.

Γιατί όντας άνεργη τόσο καιρό δεν του είχα ζητήσει δραχμή. Πρόσφατα όμως έμαθα ότι ο πατέρας μου, πήρε αρκετά χρήματα επιπλέον τα οποία μπήκαν στην άκρη γιατί όντας δύο άτομα με τη μάνα μου δεν τα χρειάζονται. Έτυχε λοιπόν πριν λίγες μέρες να μου χαλάσει ο θερμοσίφωνας στο σπίτι.

Το σπίτι είναι δικό μου, οπότε εγώ πρέπει και να τον αλλάξω. Και φυσικά δεν έχω τόσα χρήματα. Ζήτησα λοιπόν από τον πατέρα μου και έγινε έξαλλος. Μου είπε ότι έχω μεγαλώσει πια για να ζητάω λεφτά και ότι πρέπει να τον πληρώσω μόνη μου γιατί αυτός δεν έχει.

Έγινα έξαλλη. Του είπα για τις οικονομίες του στην άκρη και μου είπε ότι τα έχει για μία ώρα ανάγκης και ότι αν θέλω ας βάλω κι εγώ. Του είπα ότι θα έπρεπε να ντρέπεται που ξέρει ότι το παιδί του δεν έχει νερό να κάνει μπάνιο και δεν τον νοιάζει. Μου είπε ότι αν θέλω μπορώ να πηγαίνω εκεί και να κάνω μπάνιο.

Πραγματικά είμαι έξαλλη. Δεν είμαι από τις γυναίκες που θέλω να με συντηρούν. Και ντράπηκα πολύ στην ιδέα ότι του ζήτησα. Και η ντροπή μου προτού μιλήσω έγινε νεύρα και απογοήτευση αφού μίλησα. Δεν ξέρω τι να κάνω πραγματικά. Δεν ξέρω πως να διορθώσω το ηλεκτρολογικό μου πρόβλημα και δεν έχω που να βασιστώ. Τι να κάνω;

Αν θέλετε να μοιραστείτε την δική σας ιστορία μαζί μας, μπορείτε να στείλετε μήνυμα στο inbox της σελίδας. Θα υπάρξει απόλυτη εχεμύθεια.

Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• αληθινές ιστορίες