Close

Οι άνθρωποι που μεγάλωσαν με ακατάλληλους γονείς έγιναν οι πιο δυνατοί ενήλικες

οι-άνθρωποι-που-μεγάλωσαν-σε-κατεστραμμένες οικογένειες-έγιναν-οι-πιο-δυνατοί-ενήλικες-

Υπάρχουν παιδιά που δεν μεγάλωσαν με γονείς που ήταν στήριγμα γι’ αυτά. Υπάρχουν παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς γονείς ή που…μεγάλωσαν τους γονείς τους και αυτά τα παιδιά είναι σήμερα οι πιο δυνατοί ενήλικες.

Σίγουρα δεν γίνεσαι γονιός με εγχειρίδιο χρήσης. Τα λάθη είναι μέσα στο πρόγραμμα και μάλιστα, αυτά είναι που σε βελτιώνουν και βελτιώνουν και τη σχέση σου με το παιδί ή με τα παιδιά σου. Αρκεί να είσαι σε θέση να τα αναγνωρίσεις, να ζητάς συγγνώμη και να τα διορθώσεις.

Όμως υπάρχουν άνθρωποι που δυστυχώς, δεν ήταν ικανοί να γίνουν γονείς. Μερικοί υπήρξαν εξαρτημένοι σε ουσίες, άλλοι, δεν ήξεραν πως να φροντίσουν τα παιδιά τους, δεν ήταν ώριμοι, είχαν πολλά απωθημένα κι αυτά αντικατοπτρίστηκαν στο πως μεγάλωναν τα παιδιά τους και υπό ποιες συνθήκες. Τί απέγιναν αυτά τα παιδιά όταν μεγάλωσαν; Διαβάστε παρακάτω: 

Στον κόσμο μας, υπάρχει πολλή δυστυχία. Οι σύγχρονοι γονείς, φαίνεται ότι σκέφτονται πολύ πιο έντονα, αυτό που σπάνια σκεφτόντουσαν στο παρελθόν. “Εμείς μεγαλώνουμε τις αυριανές γενιές”.

 

Τοξικές φιλίες: Πως τις βγάλετε από τη ζωή σας

 

Χωρίς να θέλω να υπονοήσω (αφού δεν θα έχει καμία επαφή με την πραγματικότητα έτσι και αλλιώς), πως οι σημερινοί γονείς είναι όλοι τέλειοι και οι παλιοί τα έκαναν όλα λάθος, είναι νομίζω γεγονός ότι παλιότερα πολλοί, έκαναν παιδί για λάθος λόγους.

Σήμερα ένα ζευγάρι τις περισσότερες φορές, αποφασίζει να κάνει παιδί επειδή αγαπιέται πολύ και θέλει να δώσει αγάπη και σε έναν άλλον άνθρωπο. Παλιότερα υπήρχαν κι αυτά τα ζευγάρια, αλλά υπήρχαν και γονείς που έκαναν παιδιά γιατί αυτός είναι ο προορισμός του ανθρώπου. Γιατί αν δεν αναπαράγεις το γένος σου, τι θα πει ο κόσμος.

Γιατί απλά έτυχε να μείνουν έγκυες. Γιατί αν δεν έμεναν έγκυες θα ήταν ανίκανες γυναίκες και άλλοι τέτοιοι παρόμοιοι λόγοι. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν περιπτώσεις παιδιών που μεγάλωσαν κάτω από ακατάλληλες συνθήκες. Γονείς που τσακώνονταν συνέχεια.

 

Πως τα παιδικά βιώματα μας κάνουν κτητικούς στις ενήλικες σχέσεις μας

 

Γονείς εξαρτημένοι σε διάφορες ουσίες. Γονείς με απωθημένα που αντί να μεγαλώνουν αυτοί τα παιδιά τους, τα παιδιά τους μεγάλωναν τους ίδιους. Γονείς που δεν πρόσφεραν στο παιδί την απαραίτητη ασφάλεια που κάθε παιδί πρέπει να νιώθει στη αγκαλιά του μπαμπά και της μαμάς.

οι-άνθρωποι-που-μεγάλωσαν-σε-κατεστραμμένες οικογένειες-έγιναν-οι-πιο-δυνατοί-ενήλικες-

Photo via: mamagers.gr

Περιπτώσεις παιδιών που χρειάστηκε να δουλέψουν από ανήλικα για να τα βγάλουν πέρα. Περιπτώσεις παιδιών που βίωσαν την βία μέσα στο σπίτι τους. Συναισθηματική, σωματική, μία από τις δυο ή και τις δυο. Και τώρα, θα κάνω το άρθρο λίγο πιο βιωματικό, διότι αυτή ήταν και η πηγή έμπνευσής μου.

Ο πατέρας μου. Γεννήθηκε την δεκαετία του ’50 σε μία οικογένεια με πολλά προβλήματα. Οι παππούδες μου χώρισαν σε μία κοινωνία που τα διαζύγια ήταν απαγορευμένα, ο πατέρας του ήταν εθισμένος στο αλκοόλ και η μητέρα του, αν και έκανε ό,τι μπορούσε να μεγαλώσει τα παιδιά της, το γεγονός ότι ήταν πολύ μπροστά για την εποχή της, έχοντας κι άλλες σχέσεις μετά τον παππού μου και ζώντας μία ζωή που στο σήμερα δε θα αποτελούσε πρόβλημα, δεν έκατσε ποτέ να τα εξηγήσει όλα αυτά στον πατέρα μου.

 

Ψυχολόγος μοιράζεται τα 15 σημάδια που δείχνουν ότι κάποιος παίζει με τα συναισθήματά μας

 

Οπότε είχαμε ένα παιδί, οπού είχε να διαχειριστεί έναν μπαμπά, που πάλευε με την κατάθλιψη και πολλές φορές ήταν στον δικό του κόσμο και μία μαμά, που αν και δεν έκανε τίποτα κακό, είχε προκαλέσει τα σχόλια όλης της γειτονιάς. Και δεν έκατσε μία στιγμή να μιλήσει με το παιδί της γι’ αυτό.

Αν και φαινόταν ότι ήταν κάτι που το παιδί της και το πλήγωνε και αδυνατούσε να το διαχειριστεί. Ο πατέρας μου λοιπόν από μικρός ένιωθε ότι δεν ήταν ασφαλής μέσα στο σπίτι του. Ότι οι γονείς του, δεν ήταν αρκετοί για να μεγαλώσουν εκείνον και τον αδερφό του.

οι-άνθρωποι-που-μεγάλωσαν-σε-κατεστραμμένες οικογένειες-έγιναν-οι-πιο-δυνατοί-ενήλικες-

Photo via: awakengr.com

Σε μερικά πράγματα είχε δίκιο σε μερικά όχι, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι από τα 14 δούλευε στις οικοδομές, έτσι ώστε να είναι σίγουρος ότι τόσο αυτός όσο και ο αδερφός του, ανεξάρτητα με το τι θα έκαναν οι γονείς τους, θα επιβίωναν. Και επιβίωσαν. Ο πατέρας μου κατάφερε να κάνει μία οικογένεια, που παρά τις δυσκολίες έμεινε ενωμένη μέχρι και σήμερα.

 

Δίνουμε αξία σε ανθρώπους που μας πληγώνουν καθημερινά και ξεχνάμε αυτούς που μας αγαπάνε

 

Είχε μία δική του μικρή επιχείρηση, υγιής επιχείρηση, μέχρι που βγήκε στην σύνταξη. Όλοι στην γειτονιά μιλούν με τα καλύτερα λόγια γι’ αυτόν και ποτέ κανείς δεν είχε να του προσάψει τίποτα. Τώρα, χαίρεται τα εγγόνια του και τα παιδιά του και είναι καλά.

Από την άλλη, ένα άλλο δικό μου άτομο, που θα επιλέξω να μην πω πολλές πληροφορίες για να διατηρήσω την ανωνυμία του, μεγάλωσε σε μία οικογένεια όπου ο ένας γονιός έβαζε και βάζει μέχρι και σήμερα τον εαυτό του σε προτεραιότητα.

Εκείνο το άτομο αναγκάστηκε από τα 13 να μεγαλώσει τον έναν γονιό, να παρηγορήσει τον άλλον και να αναλάβει σχεδόν την αποκλειστική επιμέλεια του μικρότερου μέλους της οικογένειας. Και ερχόμαστε στο σήμερα.

 

Αυτός που σου λέει “εγώ σ’ αγαπάω με τον δικό μου τρόπο” μάλλον μόνο τον εαυτό του αγαπάει

 

Τόσο ο πατέρας μου, όσο και εκείνο το πολύ αγαπημένο μου άτομο που δεν έζησε στιγμή την οικογενειακή ασφάλεια και γαλήνη και καλέστηκε να δείξει μεγαλύτερη υπευθυνότητα από τους ίδιους τους γονείς του, όσο κι άλλα παραδείγματα που γνωρίζω, έγιναν ενήλικες που ήξεραν πως να πατούν στα πόδια τους.

Φυσικά δεν λέω ότι οι γονείς που προσφέρουν τα πάντα στα παιδιά τους, κάνουν παιδιά αδύναμα και καλομαθημένα. Και δεν ξεχνάω τις πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που προήλθαν από κατεστραμμένες οικογένειες και έμπλεξαν με ουσίες, έκαναν άσχημες πράξεις, δημιούργησαν κι αυτοί κατεστραμμένες οικογένειες, γεμάτες βία και τοξικότητα.

Όμως είναι κρίμα να μην αναγνωρίζει κανείς και αυτούς τους ανθρώπους που αναγκάστηκαν να μεγαλώσουν όντως νωρίς, αναγκάστηκαν να αναλάβουν ευθύνες που η ηλικία τους δεν τους επέτρεπε, είδαν εικόνες που τα παιδικά τους ματάκια δεν θα έπρεπε να δουν, πληγώθηκαν, ένιωσαν μόνοι και απροστάτευτοι σε μία ηλικία που το παν είναι η ασφάλεια κι όμως, τα κατάφεραν.

 

Χώρισα και δεν εμπιστεύομαι τον πρώην μου να κρατήσει το παιδί – Τί να κάνω;

 

Και όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά μου διδάσκουν σε κάθε ευκαιρία την αρετή της ψυχραιμίας, της υπομονής, της ηρεμίας, όταν μερικές φορές σαν παιδί που μεγάλωσα με όλα τα καλά, γίνομαι ανυπόμονη, καλομαθημένη, ξεχνάω ότι τίποτα σε αυτήν την ζωή δεν είναι δεδομένο.

Σε όλες αυτές τις ψυχές που δεν γνώρισαν την αγάπη όταν έπρεπε, μιλήστε σε κάποιον ειδικό. Σπάστε τον κύκλο. Ζήστε την ζωή που σας αξίζει. Δεν φταίτε για το παρελθόν σας όμως είστε σε θέση να αλλάξετε το παρόν και το μέλλον σας.

οι-άνθρωποι-που-μεγάλωσαν-σε-κατεστραμμένες οικογένειες-έγιναν-οι-πιο-δυνατοί-ενήλικες-

Photo via: newsbomb.gr

Διαβάστε όλα τα άρθρα για τις σχέσεις στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.