Οι φίλοι έχουν την ικανότητα να ανακουφίζουν τον έντονο πόνο. Χωρίς αμφιβολία γίνονται οι φύλακες άγγελοί μας. Όχι μονάχα σωματικά αλλά και ψυχολογικά. Λόγω αυτού, λέμε ότι οι φίλοι αποτελούν ένα φυσικό αναλγητικό κατά του πόνου μας.
Υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που δείχνουν τις αρνητικές επιδράσεις της μοναξιάς και της έλλειψης ηθικής υποστήριξης. Οι παράγοντες αυτοί μπορεί να είναι εξίσου βλαβεροί με το κάπνισμα, την υψηλή χοληστερίνη, την παχυσαρκία και την έλλειψη άσκησης.
Λόγω αυτού, είναι καλό να ενθαρρύνουμε τις φιλίες. Ενθαρρύνουμε τα συναισθήματα, τη συμμετοχή και άλλα πράγματα που θρέφουν τους συναισθηματικούς δεσμούς μας.
Αυτοί οι δεσμοί μάς εξασφαλίζουν ένα θεμέλιο για τη δημιουργία και την αύξηση της ευτυχίας μας. Ταυτόχρονα μπορούν να μας βοηθήσουν να μειώσουμε τον πόνο μας στο μισό.
Μακροχρόνιοι συναισθηματικοί δεσμοί, ένα στέρεο θεμέλιο
Πολλές φορές ξεγελάμε τον εαυτό μας πιστεύοντας ότι θέλουμε να είμαστε μόνοι. Νομίζουμε ότι προτιμάμε να αποστασιοποιούμαστε από τους άλλους. Μερικοί λόγοι που αναφέρουμε είναι ο φόβος του πόνου, της αποτυχίας και των ψεμάτων που λένε οι άλλοι. Όμως χωρίς αμφιβολία αυτό μας καταρρακώνει.
Δείτε ακόμη: Προσοχή, παιδόφιλοι: Οι ηλικίες και οι μέθοδοί τους
Ωστόσο, η ευτυχία που αυξάνει την ευημερία μας μπορεί να προέλθει από διάφορες πηγές. Μία πηγή, για παράδειγμα, είναι το να έχουμε ανθρώπους που εμπιστευόμαστε. Το να έχουμε κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα μας κάνει ψυχολογικά πιο δυνατούς.
Επίσης το να έχουμε έναν ώμο να κλάψουμε μειώνει το πλήγμα όταν τα πράγματα είναι άσχημα. Πολλά γεγονότα μπορούν να προκαλέσουν άγχος. Δύο από τα πιο σημαντικά είναι η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου και το διαζύγιο.
Και μόνο η παρουσία αγαπημένων ανθρώπων στη ζωή μας μάς βοηθάει να πολεμήσουμε. Η παρουσία τους μειώνει τον αντίκτυπο των δύσκολων στιγμών.
Έτσι, η ποιότητα και η ποσότητα του χρόνου που περνάμε με τους φίλους μας αποτελεί κλειδί. Τα λόγια τους μπορούν να καθησυχάσουν την καρδιά μας. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν ο πόνος αρχίζει να μας κατακλύζει.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Εκείνοι που είχαν περισσότερους φίλους μπόρεσαν να αντέξουν τον πόνο περισσότερο από ό,τι τα άλλα υποκείμενα.
Ο ψυχολόγος και επιστήμονας James Pennebaker είναι μία από τις κορυφαίες μορφές σε αυτόν τον τομέα. Αυτό οφείλεται στο έργο του πάνω στην επικύρωση και στην ποσοτικοποίηση ενός πολύ σημαντικού πράγματος: λέει ότι οι συναντήσεις με φίλους ενισχύουν την υγεία μας.
Οι φίλοι είναι μια φυσική μορφίνη
Η ενθάρρυνση της φιλίας από μέρους μας δεν είναι κάτι τυχαίο. Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πρόσφατα ολοκλήρωσε μια ενδιαφέρουσα μελέτη πάνω σε αυτό το θέμα.
Με τη βοήθεια ενός ερωτηματολογίου, 101 νεαροί ενήλικες ρωτήθηκαν για τον αριθμό και την ποιότητα των σχέσεών τους. Ρωτήθηκαν επίσης για τα γνωρίσματα της προσωπικότητάς τους.
Έπειτα πραγματοποιήθηκε σε κάθε άτομο ένα τεστ. Ζητήθηκε από κάθε άτομο να καθίσει σε μια άβολη θέση για πολλή ώρα. Ο σκοπός αυτού του τεστ ήταν να κάνει τα άτομα να πάθουν κράμπες και να αισθανθούν ενόχληση και πόνο.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Εκείνοι που είχαν περισσότερους φίλους μπόρεσαν να αντέξουν τον πόνο περισσότερο από ό,τι τα άλλα υποκείμενα.
Επιπλέον, αν εξετάσουμε τα δεδομένα, βρίσκουμε νευρολογικές μελέτες που λένε όλες το ίδιο πράγμα. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα.
Δείτε ακόμη: Οι φίλοι είναι οι συγγενείς που επιλέγουμε
Από πολλές διαφορετικές απόψεις διαπιστώνουμε ότι ο εγκέφαλός μας είναι κοινωνικά προγραμματισμένος. Διαθέτουμε ένα πλήρες νευροχημικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για τις διαπροσωπικές σχέσεις: πρόκειται για το ενδογενές οπιοειδές σύστημα, το οποίο χρησιμοποιεί βήτα-ενδορφίνες
Είναι υπέροχο να ξέρουμε ότι μας αγαπούν
Υπάρχει ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Moon Palace» του Paul Auster που αποτελεί ένα τέλειο παράδειγμα του πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι μας αγαπούν.
«Την εποχή εκείνη, το αγνοούσα. Όμως, γνωρίζοντας ό,τι γνωρίζω τώρα, δεν μπορώ να σκεφτώ εκείνες τις μέρες χωρίς να αισθανθώ ένα κύμα νοσταλγίας για τους φίλους μου. Κατά μια έννοια, αυτό μεταβάλλει την πραγματικότητα που βίωσα.
Είχα πηδήξει στο γκρεμό και, λίγο πριν φτάσω στον πάτο, συνέβη κάτι εκπληκτικό: έμαθα ότι υπήρχαν άνθρωποι που με αγαπούσαν. Το να γνωρίζεις ότι σε αγαπούν αλλάζει τα πάντα.
Δεν κάνει την πτώση λιγότερο τρομακτική, όμως σου δίνει μια καινούργια προοπτική του τι σημαίνει αυτός ο φόβος. Πήδηξα στο κενό και, την τελευταία στιγμή, ενώ ήμουν στον αέρα, κάτι με έπιασε. Και αυτό το κάτι το ονομάζω αγάπη.
Είναι το μοναδικό πράγμα που μπορεί να σταματήσει τον άνθρωπο από το να φτάσει στον πάτο. Είναι το μοναδικό πράγμα που είναι αρκετά ισχυρό ώστε να αψηφήσει τους νόμους της βαρύτητας».
Αυτή η υπέροχη αίσθηση του να έχουμε ένα συναισθηματικό δίχτυ ασφαλείας που μας προστατεύει δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα. Το να ξέρουμε ότι μας αγαπούν μας δίνει ελπίδα. Επίσης μας δυναμώνει και μας αναζωογονεί.
Έτσι, σας ενθαρρύνουμε να έχετε φίλους. Αυτό γεμίζει τον κόσμο μαγεία και τον κάνει καλύτερο.
Πηγή: meygeia.gr
