Η αναγνώστρια μοιράζεται μαζί μας την ιστορία της σχετικά με το παιδί της πως έγινε έξαλλη γιατί ολοι σχολίαζαν στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι πως το παιδί της είναι πολύ αντικοινωνικό. Θέλει την συμβουλή μας.
Τα παιδιά λατρεύουν τα Χριστούγεννα και απολαμβάνουν να περνούν χρόνο με τους φίλους και τα ξαδέρφια τους στα ρεβεγιόν και στις διακοπές. Παρόλα αυτά το κάθε παιδί έχει τον δικό του χαρακτήρα και αυτό το παιδί φαίνεται πως εξαιτίας της αντικοινωνικότητάς του έγινε θέμα σχολιασμού στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Διαβάστε παρακάτω:
Ονομάζομαι Βαγγελιώ και έχω έναν γιο που τον Απρίλιο γίνεται 18, τον Μάριο. Ο Μάριος από μικρός ήταν διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιδιά. Δεν έκανε εύκολα φίλους, ήταν πάντα πολύ σοβαρός και μετρημένος και από μικρός προτιμούσε να κάθεται με τους μεγάλους και να ακούει τις συζητήσεις τους, παρά να παίζει με ξαδέρφια και συνομηλίκους.
Δείτε ακόμα Ο άντρας μου έσκασε από το φαγητό στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και πήγαμε στο νοσοκομείο
Πολλές φορές οι γονείς μου, μου έχουν κάνει κουβέντα για την αντικοινωνικότητά του αλλά εγώ και ο άντρας μου, τους λέμε πως το παιδί έχει τον δικό του χαρακτήρα και πως όταν πρέπει είναι κοινωνικός. Βέβαια αυτό μερικές φορές δεν το πιστεύουμε ούτε εμείς, αλλά στα 17 του, δεν μπορούμε να κάνουμε και κάτι άλλο πέρα από το να τον αποδεχτούμε.
Στα γιορτινά τραπέζια πάντα νιώθουμε κάπως άβολα, όχι τόσο εξαιτίας του, αλλά εξαιτίας των οικογενειών μας. “Γιατί ο Μάριος δεν μιλάει πολύ;” “Γιατί ο Μάριος, δεν μας παίρνει αγκαλιά;” “Γιατί ο Μάριος, δεν είπε καλησπέρα όταν μπήκε;” και άλλα τέτοια.
Μάταια προσπαθούμε να τους εξηγήσουμε ότι είναι ο χαρακτήρας του έτσι. Ότι το παιδί δεν είναι μπλεγμένο πουθενά (γιατί και αυτό έχει ακουστεί από το σόι μου) και ότι απλά μοιάζει στον άντρα μου, που ξεκίνησε να κοινωνικοποιείτε όταν έπιασε την πρώτη του δουλειά.
Δείτε ακόμα Η πεθερά μου με έκανε ρεζίλι στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι
Στο φετινό Χριστουγεννιάτικο τραπέζι όμως, τα πράγματα ξέφυγαν. Νευρίασε και επηρεάστηκα πολύ. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που χρειάστηκε να φύγω για λίγο για να πάω να πάρω κάτι από το σπίτι που είχα ξεχάσει.
Ο άντρας μου, δούλευε εκείνη την μέρα, διότι είναι περιπτεράς και το περίπτερο ήταν ανοιχτά μέχρι το απόγευμα των Χριστουγέννων. Όταν γύρισα λοιπόν, άκουσα να συζητούν για τον Μάριο. Ότι κάτι κάνω λάθος εγώ που το παιδί είναι τόσο αντικοινωνικό.
Ότι δεν έχω ασχοληθεί όσο θα έπρεπε, ότι δεν του εξηγώ πόσο λάθος είναι αυτή η συμπεριφορά και ότι δεν είναι δυνατόν να είμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι κι εκείνος μέσα να παίζει με το κινητό του. Έγινα έξαλλη, όχι τόσο γι’ αυτά που έλεγαν αλλά ότι τα έλεγαν πίσω από την πλάτη μου.
Δείτε ακόμα Ο άντρας μου πήρε το δώρο και του το έφαγε όλο η αδερφή του
Οι γονείς μου και τα αδέρφια μου με αγαπάνε και αγαπούν πολύ και τον Μάριο. Όμως είναι πολλές φορές τοξικοί άνθρωποι. Από ανησυχία τα κάνουν και τα λένε όλα αυτά, όμως δεν αναγνωρίζουν ότι αυτοί οι χειρισμοί είναι άκρως τοξικοί.
Δεν θέλω να κάνω και Πρωτοχρονιά μαζί τους. Και τα δύο σόγια μας φέρνουν διαρκώς σε δύσκολη θέση. Δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και να σεβαστούν την διαφορετικότητά του. Και στην τελική αν θέλουν τόσο να πλησιάσουν τον Μάριο να προσπαθήσουν και περισσότερο.
Όχι να απαιτούν αγκαλιές, φιλιά και χαρές, χωρίς να κάνουν τίποτα παραπάνω πέρα από το να είναι “η γιαγιά, ο παππούς και οι θείες”. Ο άντρας μου, μου λέει ότι είμαι υπερβολική και το έχω πάρει κατάκαρδα. Εσείς συμφωνείτε μαζί του; Είμαι υπερβολική ρε παιδιά;
Διαβάστε όλες τις ιστορίες στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.