Περί φιλίας ο λόγος….
Λέξη που πολύ την έχουν παρεξηγήσει.
Με την ιδιότητα του φίλου,όχι φίλε δεν έχεις το δικαίωμα να πετάς τις κακίες σου εκεί που πονάει ο άλλος και καλά επειδή είσαι ειλικρινής.Ευχαριστούμε δε θα πάρουμε!Χορτάσαμε από κακιασμένους κατά τα άλλα όλο ειλικρίνεια ανθρώπους,που κοιτάν να βρουν που είναι η πληγή σου και με λόγια σα μαχαίρια να στα μπήγουν εκεί που πονάς. . .φίλε μου καλέ καλέ μου φίλε,όοοχι δε μου αρέσει όταν με παίρνεις τηλέφωνο μόνο όταν έχεις κάποιο πρόβλημα(και χωρίς να σέβεσαι αν είμαι στη δουλεια,αν εκείνη την ώρα προσπαθω να κοιμήσω το παιδι,αν είναι κυριακη πρωι και θέλω να κοιμήθω ΑΠΛΑ) και τις χαρές σου τις περνάς με όλους τους άσχετους.Χίλιες φορές να αρχίσεις να καλείς γραμμή βοήθειας που είναι δωρεάν και στην άλλη άκρη τις γραμμής θα βρεις κάποιον ειδικό.
Για να σταματήσω και γω να νιώθω αυτό το ενοχλητικό βουητό που προκαλείται απ’ τους ασταμάτητους μονολόγους σου.Να σταματήσω να είμαι λες και πασχίζω να κοιμηθώ ενώ έχει καύσωνα, και έχω και τα τέρμα σπαστικά κουνούπια δίπλα στο αυτί μου, να μη μ’ αφήνουν να κλείσω μάτι.,(κλεμμένο αυτό το διάβασα σε τοίχο φίλης)
Επίσης φίλε μου όχι δεν έχεις το δικαίωμα επειδή είσαι φίλος μου όπως λες ,να προσπαθείς να ψαρέψεις τι κάνω και πως το κάνω στα επαγγελματικά μου/γκομενικά μου/καλλοπιστικά μου για να μπορέσεις και συ να κάνεις κάτι παρόμοιο. Όσο και παρόμοιο να είναι αυτό δεν θα είσαι ποτέ ΕΓΩ!!!! Πως να το κάνουμε το αυθεντικό είναι πάντα καλύτερο από το αντίγραφο και συ θα είσαι ι μια κακοφτιαγμένη κόπια αλλουνού.
Κατά πάσα πιθανότητα φίλοι μου, ίσως να μην έχετε κάποιο προσωπικό θέμα με μένα. Μπορεί απλά, η συμπεριφορά που έχετε να είναι θέμα χαρακτήρα ή κάποιας προσώπικής ανασφάλειας.
Εγώ όμως αποφάσισα να ρίξω μια μούντζα ναααα σ’ όλους αυτούς τους δήθεν φίλους που θέλουν να με βάλουν σε καλούπι για να τους κάνω.Σε καλούπι δε μπαίνω που να χτυπιεστε!Μια μούντζα και σ’ αυτούς που με μείωναν, γιατί είχαν ανασφάλειες, σ’ αυτούς που επειδή δεν ένιωθαν καλά έπρεπε να κάνουν κι εμένα δυστυχισμένη.
Block και delete λοιπών σ’ αυτούς που ζήλευαν, σ’ αυτούς που έκραζαν, σ’ αυτούς που έλεγαν ψέματα, σ’ αυτούς που υπονόμευαν. Και κυρίως μια μούντζα κι ένα μεγάλο «Χ» σ’ όσους υπήρξαν εμπόδιο στην ευτυχία μου, σε όσους δε χάρηκαν με τη χαρά μου και σ’ όσους δε μου στάθηκαν, όταν το είχα ανάγκη.
Υγ:To κείμενο είναι προϊόν της φαντασίας μου και δημιουργήθηκε βάση μιας κουβέντας που είχα με μια πολύ καλή μου φίλη που την στεναχωρεσανε τέτοιου είδους φίλοι
Έχω φίλους μετρημένους στο δάχτυλο του ενός χεριού. Αλλά είναι φίλοι. Όχι οδοντόκρεμες. Οπότε αν ένιωσες ότι μπορεί να απευθύνετε σε σένα αυτο το κείμενο,δεν είσαι φίλος μου…Είσαι από τους αλλους.. Τις οδοντόκρεμες καλε!!!Λένα
