Αν ψάχνετε έναν καλοκαιρινό προορισμό στην Ελλάδα, ο οποίος θα σας επιτρέπει να πάρετε μαζί σας μόνο τα «άκρως απαραίτητα», τότε αυτός είναι ο ιδανικότερος που θα μπορούσατε να επιλέξετε. Και όταν μιλάμε για «άκρως απαραίτητα», το εννοούμε. Ενα ζευγάρι παντόφλες ή αθλητικά, δύο τρία ελαφριά και άνετα ρούχα, μαγιό, το αντηλιακό και το πορτοφόλι είναι αρκετά για να δημιουργήσετε τις καλύτερες αναμνήσεις.
Η πυξίδα δείχνει αυτή τη φορά το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας και πιο συγκεκριμένα, 2 ναυτικά μίλια από τα παράλια της Τουρκίας. Εκεί βρίσκεται ένας πολύχρωμος καμβάς, που έχει χαρακτηριστεί ως «σταυροδρόμι πολιτισμών». Σε αυτό το νησί ο κοσμοπολίτικος αέρας συνδυάζεται με την ιστορία, την αρχοντιά, την ηρεμία και την αυθεντική ομορφιά, ενώ η ζωή των ανθρώπων κινείται σε ρυθμούς αργούς και παραδοσιακούς.
Δείτε ακόμα: Τα ελληνικά νησιά με τις περισσότερες εκκλησίες και ξωκκλήσια
Το υπέροχο, κινηματογραφικό του σκηνικό δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί πηγή έμπνευσης, άλλωστε έχει πρωταγωνιστήσει στη βραβευμένη με Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας «Mediterraneo».
Κι αν στα αρχαία χρόνια ονομαζόταν Μεγίστη, από τον πρώτο οικιστή Μεγιστέα, σήμερα το νησί αυτό λέγεται «Καστελλόριζο» και φαίνεται να πήρε το όνομά του από το Κάστρο των Ιπποτών ή αλλιώς Καστέλο Ρόσο.
Το Καστελλόριζο αποτελεί το μεγαλύτερο νησί από το σύμπλεγμα 14 μικρών νησιών. Είναι ένα πολύ αγαπητό παραθεριστικό μέρος των Ιταλών παρά το γεγονός ότι βρίσκεται σε άγονη γραμμή και δεν προσφέρει τον τύπο διασκέδασης που θα μπορούσαν να απολαύσουν σε κάποιο άλλο δημοφιλές ελληνικό νησί, όπως για παράδειγμα η Σαντορίνη.
Δείτε ακόμα: Γκιόλα: «Το δάκρυ της Αφροδίτης». Η φυσική πισίνα που τη χωρίζουν μερικά εκατοστά από την θάλασσα
Η πρώτη επαφή με το νησί μοιάζει με ένα ταξίδι στα χρώματα. Τα αναστηλωμένα, κομψά αρχοντικά, σπάνιο δείγμα της αυθεντικής δωδεκανησιακής αρχιτεκτονικής, που του χαρίζουν γραφικό ύφος «σκαρφαλώνουν» στους βράχους. Είναι ένας μοναδικός οικισμός γύρω από το φυσικό λιμάνι, που περιλαμβάνει τις συνοικίες Πηγάδια, Χωράφια και Μανδράκι, οι οποίες μαγεύουν το φωτογραφικό φακό με την ομοιομορφία της κατασκευής τους.
Ο επισκέπτης μπορεί να ξεκινήσει έναν περίπατο με μεγάλο ενδιαφέρον για να ανακαλύψει τη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, η οποία πέρα από τα αρχοντόσπιτα, ξεχωρίζει για τις επιβλητικές εκκλησίες, τα πλακόστρωτα σοκάκια και τα σκαλιά (315 σκαλοπάτια οδηγούν από το λιμάνι στο καστρομονάστηρο του Αγίου Γεωργίου του Βουνού με την εκπληκτική θέα).
Η ώρα της βουτιάς…
Το Καστελλόριζο διαθέτει γαλαζοπράσινα, κρυστάλλινα και διάφανα νερά, που θα σας κάνουν να θέλετε να αφεθείτε στη δροσιά τους με το που πατήσετε το πόδι σας στο νησί. Παρόλα αυτά αν αναζητήσετε μια παραλία για να απλώσετε την πετσέτα σας επάνω στην χρυσή αμμουδιά (όπως δηλαδή συνηθίζατε να κάνετε σε άλλα παραλιακά μέρη της χώρας μας), να σας ενημερώσουμε ότι εδώ θα έχετε την ευκαιρία να κολυμπήσετε μόνο αν χρησιμοποιήσετε μια σκάλα ή αν κάνετε βουτιές! Στο Μανδράκι θα συναντήσετε τη μοναδική αμμουδιά του νησιού. Εναλλακτικά επισκεφθείτε με βαρκάκι τον Φάρο ή τις Πλάκες και στη Ρω, με τη μικρή αμμώδη παραλία, όπου υπάρχει το μνημείο της Δέσποινας Αχλαδιώτη (Κυρά της Ρω), που επί δεκαετίες ύψωνε καθημερινά την ελληνική σημαία.
Ενα νησί χωρίς δρόμους…
Η πρόσβαση στο νησί γίνεται με καράβι από τον Πειραιά ή τη Ρόδο με την οποία συνδέεται και αεροπορικώς. Το νησί διαθέτει ένα και μοναδικό δρόμο, ο οποίος οδηγεί από το λιμάνι στο αεροδρόμιο και αντίστροφα, με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται να νοικιάσετε κάποιο όχημα ή να κλείσετε ακτοπλοϊκό για το δικό σας. Αντιγράψτε απλά τους ντόπιους οι οποίοι περπατούν μέσα από τα λεγόμενα «χαλατά».
Το Γαλάζιο Σπήλαιο…
Ενα από τα σημεία που σίγουρα δεν θα πρέπει να παραλείψετε είναι και το Γαλάζιο Σπήλαιο, το μεγαλύτερο και ωραιότερο από τα ενάλια σπήλαια της Ελλάδας, στο οποίο η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με καΐκι. Είναι γνωστό και ως «Σπηλιά του Παραστά» και η επίσκεψη σε αυτό περιλαμβάνει και μπάνιο. Το στολίδι αυτό βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και η φήμη του παγκοσμίως οφείλεται στους εντυπωσιακούς σταλακτίτες που κρέμονται, αλλά και στη μαγεία του πυθμένα του σπηλαίου, όταν αυτός λούζεται από το φως του ήλιου τις πρωινές ώρες.
