Αυτό είναι για την πεθερά μου: «Είσαι η μαμά του άντρα μου, όχι των παιδιών μου»

daddy cool team

Το σύνδρομο της Ελληνίδας μάνας είναι ότι επεμβαίνει σε ο,τι έχει να κάνει με την ζωή των παιδιών της. Αυτό δε συμβαίνει μόνο όταν το παιδί είναι ανήλικο. Συνεχίζει να γίνεται όταν ενηλικιωθεί. Όταν παντρευτεί. Όταν κάνει δικά του παιδιά.

Πολλές φορές τα παιδιά, δεν καταλαβαίνουν την παρεμβατικότητα των γονέων τους. Οι σύζυγοι όμως την…νιώθουν στο πετσί τους. Αν έχεις και συ, μια πεθερά η οποία…παρεμβαίνει πολύ, ίσως η παρακάτω επιστολή από το mama365.gr, να σε κάνει να ταυτιστείς αλλά και να σου δώσει ιδέες, ώστε να της εξηγήσεις με όσο πιο όμορφο τρόπο γίνεται ότι αυτό, είναι λάθος.

Δείτε επίσης Τι ζώδιο είναι η πεθερά σου; Δες την ατάκα που την χαρακτηρίζει σύμφωνα με το ζώδιό της

«Αγαπημένη μου πεθερά που επεμβαίνεις στα πάντα,

Σταμάτα! Και ναι, το εννοώ. Αλλά, έχω την αίσθηση ότι χρειάζεται να σου εξηγήσω τι ακριβώς εννοώ. Αρχίζω, λοιπόν…

Πάρα πολύ συχνά νιώθεις την ανάγκη να μου δίνεις συμβουλές και λες ότι με αυτόν τον τρόπο με βοηθάς. Ακόμη και όταν σου εξηγώ ότι “όχι, θα ήθελα να το κάνω με τον δικό μου τρόπο.’’ Τότε αρχίζεις και μου λες για την πείρα σου ως μητέρα και για το πώς μεγάλωσες τα παιδιά. Φροντίζεις να μου υπενθυμίζεις ότι εσύ έχεις την ‘’εμπειρία’’ και την ‘’σοφία’’. Μου επιτρέπεις να είμαι ειλικρινής; Δεν βοηθάς.

Αυτό το λέω από αγάπη και επειδή σε σέβομαι. Αλλά, και επειδή, θέλω να γίνουμε μια οικογένεια που της αρέσει να περνάει χρόνο μαζί. Να συνεργάζεται για να φτιάξει ένα θετικό περιβάλλον για τα παιδιά.

Τα παιδιά μου δεν είναι η ευκαιρία, να διορθώσεις τα λάθη σου. Έχεις δικά σου παιδιά. Αν θέλεις να διορθώσεις τα λάθη σου, τότε από εκεί πρέπει να ξεκινήσεις. Τα παιδιά μου είναι δικά μου παιδιά.

Εγώ είμαι η μητέρα τους και παίρνω αποφάσεις για το δικό τους το καλό. Εγώ αποφασίζω πώς θα τα μεγαλώσω. Είναι η σειρά μου.

Είχες την ευκαιρία να μεγαλώσεις τα παιδιά σου και τώρα μεγάλωσαν. Γι’ αυτό σταμάτα να επεμβαίνεις στο πώς θα μεγαλώσω τα δικά μου”.

“Αγαπημένη μου πεθερά δεν είναι ώρα για κριτική”
“Δεν είναι η ώρα να κριτικάρεις τις μεθόδους μου, να αμφισβητείς τις αποφάσεις μου ή να μου λες ότι δεν πράττω σωστά. Ξέρεις γιατί; Γιατί, μεγάλωσες τα παιδιά σου για τον σημερινό κόσμο. Εγώ πρέπει να τα προετοιμάσω για το μέλλον. Ναι, διαβάζω βιβλία για γονείς. Ναι, συζητάω με άλλες μαμάδες. Και ναι, ψάχνομαι συνεχώς γιατί μπορεί να υπάρχουν νέες ιδέες. Πληροφορίες που η εμπειρία σου να μην σου τις δίδαξε ποτέ.

Είμαι στο παιχνίδι κάθε μέρα και κάθε νύχτα. Εσύ βρίσκεσαι στο παρασκήνιο. Ξέρω τι χρειάζονται τα παιδιά μου γιατί… είμαι η μητέρα τους.

Τα κουβαλούσα μέσα μου για εννέα μήνες, τα γέννησα και είμαι εκεί όταν φοβούνται, αρρωσταίνουν ή είναι λυπημένα.

Αλλάζω αμέτρητες πάνες, καθαρίζω τους λεκέδες από εμετούς, τα ταΐζω και τα ντύνω.

Εγώ είμαι η μητέρα τους.

Γι’ αυτό σταμάτα με τις ανεπιθύμητες συμβουλές σου. Σταμάτα να με υπονομεύεις σαν γονιό. Σταμάτα να προσπαθείς να με κάνεις να νιώσω αφελής. Σταμάτα να προσπαθείς να αναγκάζεις τον γιο σου να παίρνει το μέρος σου. Είμαι η γυναίκα του. Είναι η οικογένειά μας και εμείς θα πάρουμε τις αποφάσεις μας, χωρίς εσένα.

Οι συμβουλές σου δεν βοηθούν. Αντίθετα, μοιάζουν με έλεγχο. Δεν θέλεις την ευτυχία μας, αλλά την υπακοή μας. Δεν θέλεις να γίνουμε καλύτεροι γονείς, αλλά να είμαστε υπάκουα παιδιά”.

“Αγαπημένη μου πεθερά δεν είσαι απλώς γιαγιά, παραμένεις μητέρα“
Όμως, ξέρεις κάτι; Θα κάνουμε πράγματα και θα πάρουμε αποφάσεις που θα σε βρίσκουν σύμφωνη. Έχουμε τις δικές μας ιδέες και εμπειρίες που καθορίζουν το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά, όπως το ίδιο ίσχυε και όταν ήσουν εσύ νέα μαμά.

Ξέρεις, όμως, κάτι; Δεν είσαι απλώς μια γιαγιά. Παραμένεις μητέρα. Ναι, ο ρόλος σου άλλαξε. Αποδέξου τον. Δεν χρειάζεται να λες πια στα ενήλικα παιδιά σου τι να κάνουν. Το ξέρω ότι έχεις τις καλύτερες προθέσεις. Και δεν αντιλαμβάνεσαι πως κάποιες φορές σε καταλαμβάνει ο φόβος. Καταλαβαίνω, ότι θέλεις να συμμετέχεις, αλλά δεν ξέρεις με ποιον τρόπο.

Θα σου παρουσιάσω μια λίστα με τρόπους με το πώς μπορείς να μας βοηθήσεις, χωρίς να μας απομακρύνετε από κοντά σου.

Καμιά φορά, κράτα τα παιδιά.

Κάθε φορά που θα θέλεις να σχολιάσεις μικροπράγματα, όπως ένα λεκιασμένο πουκάμισο ή τα ατημέλητα μαλλιά μου, καταλάβε ότι είμαστε εξουθενωμένοι. […]

Νομίζεις ότι θυμάσαι πώς είναι να έχεις μικρά παιδιά. Αλλά, έχουν περάσει κοντά στα 20+ χρόνια, οπότε δεν γίνεται να θυμάσαι τα πάντα. Όλα είναι απλά και εύκολα όταν τα βλέπεις απ’ έξω.

A! Και όταν κρατάς τα παιδιά, ακολούθησε τις οδηγίες μας. Όχι νερό, μόνο μητρικό γάλα. Να τηρείτε τις ώρες ύπνου και να απαγορεύεται την τηλεόραση. Αυτό το τελευταίο μπορεί να φαίνεται ανόητο, αλλά χθες το βράδυ, πέρασα τρεις ώρες βλέποντας επεισόδια από τα «Φιλαράκια», αντί να δουλέψω. Οπότε… η γενιά σας δεν τα έκανε όλα σωστά”.

“Αγαπημένη μου πεθερά πες μας την ιστορία σου”
“Οι ιστορίες είναι πολύ πιο χρήσιμες από τις συμβουλές σου. »Τσαλακώσου». Μοιράσου τις επιτυχίες, τις αποτυχίες και τις δυσκολίες σου ως μητέρα.

Δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε τον τρόπο σου, γιατί έχουμε τον δικό μας, όπως και τις δικές μας απόψεις και ιδέες. Πολλές διαμορφώθηκαν ως αποτέλεσμα από όλα αυτά που αγαπήσαμε και μισήσαμε, καθώς μεγαλώναμε.

Άλλη μια ιδέα! Γιατί δεν μας ρωτάτε για αυτά;

Όπως εμείς γινόμαστε καλύτεροι γονείς, έτσι και εσύ μπορείς να γίνεις καλύτερη γιαγιά. Με το να μας ρωτάς τι λάθη κάνατε με εμάς. Στοιχηματίζω ότι οι απαντήσεις μας είναι διαφορετικές απ’ ότι πιστεύεις.

Δημιούργησε μια δεμένη σχέση με τα παιδιά
Αντί να ασχολείσαι με το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά, δώσε όλη σου την προσοχή σε αυτή τη νέα ζωή που ήρθε στον κόσμο.

[…]Εμείς θα αποφασίσουμε αν θα τρώμε οργανικά φαγητά, αν τα παιδιά θα πάνε σε ιδιωτικό ή σε δημόσιο σχολείο. Αυτές δεν είναι δικές σου αποφάσεις! Αλλά, μπορείς να γνωρίσεις το εγγόνι σου και να δημιουργήσεις αναμνήσεις μαζί του. Τις οποίες θα κρατήσει για πάντα στην καρδιά του.

Πεθερά μου, ή μάλλον μαμά, αρκετά διαμαρτυρήθηκα και παραπονέθηκα, ίσως, και να είπα και άσχημα πράγματα κάποιες φορές.

Κατάλαβε, ότι σε αγαπάμε και σε θέλουμε στη ζωή τη δική μας και των παιδιών. Αλλά, παρακαλώ, σταμάτα να προσπαθείς να συμμετέχεις με το να μας σχολιάζετε σε κάθε ευκαιρία.

Πώς θα ένιωθες αν σε ακολουθούσαμε συνεχώς μέσα στο σπίτι, κριτικάροντας ό,τι πιστεύαμε ότι κάνεις λάθος; Είναι απαίσιο και πιστεύω ότι θα θύμωνες.

Μεγάλωσες έναν υπέροχο άντρα. Έχεις ιδέα πόσο εκπληκτικός είναι;

Σε παρακαλώ, πίστεψε ότι έκανες ό,τι καλύτερο μπορούσες και μεγαλώσαμε καλά. Πίστεψε σε εμάς γιατί το έχουμε πραγματικά ανάγκη. Και χαλιναγώγησε τον φόβο σας, γιατί δεν χρειάζεται να φοβόμαστε περισσότερο, απ’ ότι τώρα.

Μερικές φορές, είμαστε τόσο φοβισμένοι που δεν ξέρουμε τι κάνουμε. Κάθε μέρα είναι περιπέτεια. Θα μοιραζόμασταν περισσότερα γι’ αυτό το ταξίδι, αν σταματούσες να προσπαθείς να μας κατευθύνεις. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε.

Το παιδί μας χρειάζεται την αυτοπεποίθησή μας και όχι, την τελειότητά μας. Και κανείς δεν μπορεί να μας κάνει να πιστέψουμε στους εαυτούς μας, περισσότερο από την ίδια μας τη μαμά. Ανεξάρτητα από την ηλικία μας.

Είσαι η μητέρα του άντρα μου και όχι των παιδιών μου. Στοιχηματίζω ότι αν δεν ξεπεράσουμε κάποια όρια, θα μπορέσουμε να συνυπάρξουμε με ηρεμία.

Υ.γ Αν πιάνετε τον εαυτό σας να λέτε στα ενήλικα παιδιά σας ότι ποτέ ‘’δεν σας ακούν’’, τότε αυτό το γράμμα απευθύνετε σε εσάς.».

Αυτό ήταν το γράμμα μιας νέας μητέρας για την πεθερά της. Για τη βοήθεια που χρειάζεται και όχι για την κριτική.

Δείτε ακόμη:«Βαρέθηκα να νιώθω κουρασμένη» Η εξομολόγηση μιας μαμάς που συγκλονίζει

Με πληροφορίες από mama365.gr

Με ένα κλικ εδώ δείτε όλα μας τα αρθρα

• εξομολογήσεις
• πεθερα