Όλοι στη ζωή μας έχουμε βρεθεί σε αδιέξοδο, είτε οικονομικό αδιέξοδο,είτε οικογενειακό αδιέξοδο. Η ζωή έχει γίνει σκληρή απαιτητική και δύσκολη.Δεν πρέπει όμως να το βάζουμε κάτω ,πρέπει να παλεύουμε κάθε μέρα ώστε να την κάνουμε καλύτερη για εμάς και για αυτούς που αγαπάμε.Μην ξεχνάτε πως το δικό μας χαμόγελο ίσως είναι το φως του κόσμου για κάποιον άλλο γιατί να του το στερήσουμε!
Πριν πολύ καιρό είχα ευχηθεί να μην ζούσα άλλο…
Να γινόταν κάτι και να πέθαινα…
Δεν θα άντεχα να το κάνω μονή μου στον εαυτό μου… Η ευχή δεν είναι το ίδιο με την πρόθεση μου είπε μια φίλη μου…
Δειτε ακομαΜία καθημερινή μέρα από τα μάτια ενός παιδιού και της μαμάς! Οι διαφορές θα σας ταρακουνήσουν!
Με ξέρω καλά όμως και αμέσως σκέφτηκα ότι έχω τα κότσια να το κάνω…
Το έχω αποδείξει στον εαυτό μου πολλές φόρες…
Η ζωή με κοιτούσε με τα γκρίζα μάτια της και με πονούσε…
Δεν έκανε αυτή η γη για μένα…
Δεν με χωρούσε …
Τώρα πια η ζωή δεν είναι αρκετή να χαρώ όλα αυτά που έχω ….
Αποφάσισα να ζω ευτυχισμένη και να μην πιάνομαι από μικρά ανόητα πράγματα …
Να μην δίνω σημασία σε αυτούς που προσπαθούν να με θίξουν άδικα…χωρίς να μου αξίζει…
Αποφάσισα να παλεύω κάθε μέρα για να κάνω καλά πράγματα ακόμα και για τους άλλους…
Χωρίς να έχω συμφέρον…
Δεν δίνω σημασία στις μύγες που έρχονται τρώνε και πριν φύγουν αφοδεύουν για να με ευχαριστήσουν…
Ακόμα και αυτές έχουν τον ρόλο τους στην δίκη μου ιστορία…
Έχω εστιάσει στον στόχο μου στην ευτυχία την ηρεμία και την γαλήνη της οικογένειας μου…
Παλεύω για αυτούς και δεν αξίζει να χάνω χρόνο ούτε να μοιρολογώ …
Όλα θα πάνε καλά αυτό λέω κάθε μέρα …κάθε εμπόδιο σε καλό και κάθε φουχτιά λάσπης θα την κάνω τσιμέντο…
Γι αυτό εάν είστε σε ένα σκοτεινό μέρος τώρα κρατηθείτε, πιστέψτε δυνατά το καλύτερο ,προσευχηθειτε και μην ζείτε στο παρελθόν…
Μην κοιτάτε πίσω ούτε αυτούς ούτε αυτά που σας χάλασαν…
Σηκώστε το κεφάλι ψηλά και συνεχίστε ….
Άλλωστε δίπλα μας έχουμε το ομορφότερο δώρο του κόσμου…
Τα παιδάκια μας που για αυτά αξίζει να μένουμε δυνατές….
Αυτά για τα οποία αξίζει να δώσουμε παλεύοντας ακόμα και την τελευταία μας πνοή…
Δειτε ακομαΈνα γράμμα μιας εργαζόμενης και εξαντλημένης μαμάς προς τον άντρα της