Ο θάνατος είναι φυσιολογικός , στις μέρες μας, και δυστυχώς έχει γίνει ένα καθημερινό φαινόμενο, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι είναι κάτι το οποίο μπορούμε να το δεχτούμε εύκολα. Ειδικά να δεχτούμε την απώλεια, των γονιών μας, αυτών των ανθρώπων που έδωσαν τα πάντα για να μας μεγαλώσουν, και έβαλαν εμάς πάνω από τους εαυτούς τους.
Το κενό που έρχεται στη ζωή μας μετά την απώλεια τους, δεν μπορεί να το γεμίσει κανένας, είναι ένα κενό που θα το κουβαλάς για πάντα όσο ζεις. Αν και αυτό το κενό δεν καλύπτεται μπορεί να το απαλύνουμε με διάφορους τρόπους, με φωτογραφίες με ένα παλιό βίντεο ή μέσω της κληρονομιάς που άφησαν πίσω αυτοί οι ξεχωριστοί άνθρωποι.
Δείτε ακόμη: όσα πρέπει να γνωρίζετε όλοι οι γονείς για να μειώσετε το στρες και γιατί αυτό είναι πολύ σημαντικό!
Κανένας άνθρωπος δεν θα είναι ποτέ έτοιμος για αυτή την απώλεια..
Είναι από τις πιο μεγάλες απώλειες. Πάντα θα έχεις ανάγκη τη στοργή, την αγάπη της μάνας σου ή του πατέρα σου. Να σου πει μια καλή κουβέντα να σε ενθαρρύνει σε μια δύσκολη στιγμή, να είναι εκεί για σένα να σου κρατήσει το χέρι. Ο δεσμός γονιού και παιδιού είναι μοναδικός δεν έχει σημασία αν τα χρόνια παιρνούν κα τα παιδιά δημιουργούν τη δική τους οικογένεια. Ο δεσμός αυτός μεγαλώνει με τα χρόνια, και οι γονείς πάντα θα είναι απαραίτητη μέσα στη ζωή μας.
photo credit: clickatlife
Ο πόνος της απώλειας είναι διαφορετικός για κάθε άτομο:
Συνήθως η διαδικασία του πένθους περιλαμβάνει συγκεκριμένα στάδια την άρνηση, το θυμό, τη διαπραγμάτευση, την έκφραση του συναισθηματικού πόνου και στο τέλος την αποδοχή. Ωστόσο, τα στάδια αυτά δεν είναι ίδια για όλα τα άτομα. Ας πούμε, όταν πέθανε η μαμά σου, ο αδερφός σου δεν έκλαψε καθόταν σκεπτικός και απόμακρος σε μια γωνία. Αλλά αυτό δε σημαίνει οτι και εσύ πρέπει να αντιδράσεις έτσι. Εξωτερίκευσε αυτά που νιώθεις, κλάψε πέσε στα πατώματα, δες παλιές φωτογραφίες , κάντε οτι πρέπει ώστε να φτάσεις στο στάδιο να νιώσεις τη δική σου ανακούφιση και να αποδεχτείς αυτή την μεγάλη απώλεια. Μόνο, αν αποδεχτείτε την κατάσταση, ο πόνος σας θα μειώνεται μέρα με τη μέρα κα εσείς θα καταφέρετε έτσι να προχωρήσετε!
Είναι δύσκολο να δεχτούμε την απώλεια, των γονιών μας, αυτών των ανθρώπων που έδωσαν τα πάντα για να μας μεγαλώσουν, και έβαλαν εμάς πάνω από τους εαυτούς τους.
Πρέπει να ξεπεράσουμε την απώλεια και να ξαναγελάσουμε όχι μόνο για εμάς αλλά και για αυτούς.
Η πληγή και το κενό της απώλειας ποτέ δε φεύγει αλλά μπορεί να μαλακώσει. Άλλωστε και οι γονείς μας αυτό θα ήθελαν.. Ποτέ δεν θα ήθελαν να είμαστε λυπημένοι. Χαμογελάστε, όχι μόνο για εσάς αλλά και για αυτούς. Μόνο έτσι θα τιμήσετε σωστά την μνήμη τους.
Δείτε ακόμη: Σταματήστε να στεναχωριέστε… Δείτε γιατί…
Δώστε στα παιδιά σας το συναισθηματικό θησαυρό που πήρατε από τους δικούς σας γονείς. Αγαπήστε τα όσο κανέναν άλλο. Αυτά θα σας δώσει τη δύναμη να συνεχίσετε. Μέσα σε αυτή τη σχέση που θα οικοδομήσετε με το παιδί σας πάντα θα βλέπετε το δικό σας δεσμό που είχατε με τους γονείς σας. Και αυτό θα τους κάνει πολύ ευτυχισμένους, ακόμη και αν δεν είναι μαζί σας.
Η απώλεια δεν ξεπερνιέται ποτέ απόλυτα, αλλά μπορεί η πληγή της να μαλακώσει με διάφορες τρόπους. Μην την αφήσετε να σας πάρει από κάτω και προχωρήστε σε αυτό το μονομάτι που θα ήθελαν και οι γονείς σας να σας δουν…
