Το ξυπνητήρι του πένθους: Όταν το μυαλό και το σώμα θυμάται την απώλεια

Έλενα Τριανταφύλλου

Στο σημερινό μας άρθρο θα μάθουμε για το ξυπνητήρι του πένθους. Μία κατάσταση που το μυαλό και το σώμα θυμάται την απώλεια.

Το πένθος είναι μία πολύ δύσκολη κατάσταση για έναν άνθρωπο. Είτε περιμένεις να φύγει ο δικός σου άνθρωπος από την ζωή είτε όχι, το πένθος παραμένει και είναι το ίδιο δύσκολο. Το να φεύγει ένας άνθρωπος για πάντα από την ζωή σου και να μην μπορείς να τον δεις ή να του μιλήσεις είναι μία κατάσταση που ο άνθρωπος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει.

Είτε πιστεύουμε σε μεταφυσικές ιστορίες είτε όχι, η απώλεια του δικού σου ανθρώπου είναι δύσκολη. Θες να τον πάρεις τηλέφωνο και θυμάσαι τελευταία στιγμή ότι κανείς δε θα το απαντήσει. Είχες μία δύσκολη μέρα και έχεις την ανάγκη της συμβουλής του, αλλά πλέον δεν είναι εκεί για να στην δώσει.

Δείτε ακόμα Τι είναι η τοξική θετικότητα και γιατί το “όλα θα πάνε καλά” μερικές φορές είναι ενοχλητικό

Το πένθος μπορούμε να το βιώνουμε σε πολλές καταστάσεις της ζωής μας πέρα από τον θάνατο. Σε όλες αυτές τις καταστάσεις το πένθος έχει στάδια. Μπορεί αυτή τη στιγμή να σου φαίνεται αξεπέραστο όμως το πένθος ξεπερνιέται.

Υπάρχει όμως κάτι που ονομάζεται ξυπνητήρι του πένθους. Κατά την κατάσταση αυτή ένας άνθρωπος φαίνεται πως σώμα και ψυχή θυμάται την απώλειά του παρόλο που νόμιζε ότι πλέον έχει προσαρμοστεί με αυτή. Θα μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για το ξυπνητήρι του πένθους παρακάτω:

16 Απριλίου.

Όταν ήμουν μόλις 11 χρονών ήρθα σε επαφή με το πένθος. Έφυγε από την ζωή ο θείος μου, αδερφός του μπαμπά μου και σαν δεύτερος μπαμπάς για μένα. Επειδή βρισκόμουν ένα βήμα πριν την εφηβεία το πένθος το βίωσα πολύ διαφορετικά.

Για έναν χρόνο τουλάχιστον εξαιτίας της παιδικής μου ανεμελιάς δεν είχα καταλάβει ακριβώς τι είχε συμβεί. Δεν είχα καταλάβει γιατί όταν άκουγα συγκεκριμένα τραγούδια έκλαιγα. Δεν είχα καταλάβει γιατί ο πατέρας μου είχε τόσα νεύρα και γιατί η θεία μου δεν άντεχε να μένει στο σπίτι τους και πηγαίναμε συνεχώς διακοπές.

Από τα 13 και μετά ξεκίνησα να συνειδητοποιώ μερικά πράγματα. Ξεκίνησα να καταλαβαίνω τα σημάδια και να καταλαβαίνω τι είναι αυτά που νιώθω και γιατί τα νιώθω. Πέρασα από πολλά στάδια. Στην αρχή είχα την θλίψη, μετά τα νεύρα.

Δείτε ακόμα 10 σημάδια που δείχνουν πως κάποιος δικός σας άνθρωπος έχει κάποια ψυχολογική ασθένεια

Πέρασα από το στάδιο που εκνευριζόμουν όταν έβλεπα την οικογένειά μου να μην κλαίει συνεχώς για τον θάνατό του ενώ εγώ ακόμη πονούσα. Λες κι εκείνοι δεν πονούσαν. Με έπιανα πολλές φορές να έχω οργή, να προσπαθώ να χρεώσω σε κάποιον αυτό που συνέβη και να μην βρίσκω τον τρόπο.

Αυτή η κατάσταση σταμάτησε στα 15 μου. Όμως ακόμη και σήμερα μερικές φορές τον χρόνο με πιάνει μία απερίγραπτη θλίψη. Όταν πηγαίνω σε μέρη που πηγαίναμε μαζί, όταν θυμάμαι στιγμές μας, μερικές φορές δεν έχω κάποιο ερέθισμα, απλά το θυμάμαι και κλαίω.

Είναι φορές που όλο αυτό το πένθος επανέρχεται και κρατάει το πολύ για μία μέρα ή και μία ώρα. Όμως επανέρχεται. Και έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε για να επανέρχεται. Δεν θα σας πω ψέματα λοιπόν. Σκέφτηκα ότι κάτι δεν πάει καλά με μένα.

Δείτε ακόμα Ο φράχτης του θυμού: Η διδακτική ιστορία που όλοι πρέπει να διαβάσουμε

Ότι ίσως είμαι πολύ ευαίσθητη ή ότι έχω άλλα σπασμένα μέσα μου και δεν ξέρω πως να τα ξεσπάσω. Μπορεί να είναι και αυτό, όμως δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει μία ψυχολογική ορολογία που λέγεται το ξυπνητήρι του πένθους.

Όταν χάνεις έναν δικό σου άνθρωπο το τραυματικό σοκ είναι μεγάλο σύμφωνα με τους επιστήμονες και ανά διαστήματα, ακόμη και πολλά χρόνια μετά υπάρχουν ερεθίσματα, που μπορεί να σε κάνουν να πενθείς και να θυμάσαι την απώλειά σου έχοντας μέχρι και ψυχοσωματικά συμπτώματα.

Επειδή το σώμα έχει μνήμη, πολλές φορές δεν χρειάζεται να έχεις καν αυτό το ερέθισμα ή μπορεί το ερέθισμά σου να είναι υποσυνείδητο. Μία μυρωδιά, η μάρκα τσιγάρων που κάπνιζε, ο καφές που έπινε, μία γεύση, ένα τοπίο, ένα μέρος.

Δείτε ακόμα Ομίχλη εγκεφάλου: Η ψυχολογική πάθηση που προκάλεσε η πανδημία

Μάλιστα διάβασα μία ανάρτηση μίας κοπέλας που περνάει ότι κι εγώ. Στην ανάρτησή της ανέφερε: ”Έκλαιγα όλο το Σαββατοκύριακο. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί, και τότε συνειδητοποίησα ότι αύριο είναι η μέρα που θα έχουν περάσει 11 χρόνια από τον θάνατο της μαμάς μου.

Μερικές φορές σκέφτομαι πως κάτι τόσο τραυματικό σε αλλάζει τρομακτικά πολύ. Στο σημείο που μπορεί να έχεις αναπτύξει κάτι σαν ξυπνητήρι θλίψης”.

Φυσικά κάτω από την ανάρτηση υπήρχαν εκατομμύρια σχόλια με ανθρώπους που περνούν το ίδιο. Και ξαφνικά ένιωσα ότι σίγουρα δεν είμαι η μόνη. Ότι δεν είναι παράλογο αυτό που βιώνω και ότι λίγο ή πολύ όλοι το έχουμε βιώσει ή δυστυχώς κάποια στιγμή θα το βιώσουμε.

Δείτε ακόμα Φαινόμενο Ντάνινγκ Κρούγκερ ή αλλιώς κακόβουλα σχόλια στο διαδίκτυο

”Μια σειρά από μελέτες αποκαλύπτουν τις ισχυρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει η θλίψη στο σώμα”, εξηγεί ένα άρθρο στο WebMD. ”Η θλίψη αυξάνει τη φλεγμονή, η οποία μπορεί να επιδεινώσει τα προβλήματα υγείας που έχετε ήδη και να προκαλέσει νέα.

Καταπολεμά το ανοσοποιητικό σύστημα, αφήνοντάς σας εξαντλημένους και ευάλωτους σε λοιμώξεις. Mπορεί ακόμα να αυξήσει την αρτηριακή πίεση και τον κίνδυνο θρομβώσεων.

Η έντονη θλίψη μπορεί να αλλάξει τον καρδιακό μυ τόσο πολύ που προκαλεί σύνδρομο σπασμένης καρδιάς, μια μορφή καρδιακής νόσου με τα ίδια συμπτώματα με την καρδιακή προσβολή.

Δείτε ακόμα Όταν κάποιος σε προσβάλλει θέλει να ξεφορτωθεί τα σκουπίδια που κουβαλάει στη ψυχή του

Και καθώς τα συστήματα στο σώμα που επεξεργάζονται το σωματικό και συναισθηματικό στρες μπλέκονται μεταξύ τους, το συναισθηματικό στρες μπορεί να ενεργοποιήσει το νευρικό σύστημα… συμβάλλοντας σε χρόνιες ιατρικές παθήσεις”.

Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε λοιπόν είναι να καταφύγουμε στην ψυχοθεραπεία. Με αυτόν τον τρόπο θα προσαρμοστούμε με το ξυπνητήρι του πένθους και θα μάθουμε να το διαχειριζόμαστε.

Photo cover via: kontasou.com

Διαβάστε όλα τα άρθρα για την ψυχολογία στο Daddy-Cool.gr

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• πενθος
• ψυχολογικές συμβουλες