Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν το να σκέφτεσαι συνεχώς θετικά είναι άλλη μια μορφή βιομηχανίας. Χυμοί, διαφημίσεις, ρούχα, που προωθούν τον θετικό τρόπο σκέψης. Τον διαρκή θετικό τρόπο σκέψης. Αυτό όμως είναι μια απάτη.
Αυτομάτως, βάζει τους ανθρώπους στη διαδικασία να σκεφτούν ότι δεν χωρά η αρνητικότητα στη ζωή μας. Ότι αν δεν ζεις κάθε μέρα σαν να ήταν η τελευταία, δεν ξέρεις να ζεις. Ξεχνούν όμως αυτοί οι άνθρωποι πως όλοι έχουμε δικαίωμα σε μια κακή μέρα. Ή και σε παραπάνω κακές μέρες.
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι διαρκώς θετικός κι αν είναι, μάλλον κάτι κάνει λάθος. Το να μην μπορείς να μπεις μέσα σε ένα πρόβλημα και να αναγνωρίσεις την κακή σου μέρα, είναι αυτό που σε κάνει να μην ξέρεις να ζεις!
Η Maria Giuliani έγραψε ένα πολύ όμορφο κείμενο στο site scarymommy.com κι εμείς το μεταφράσαμε, επειδή μας εξέφρασε πλήρως! Εξηγεί με έναν πολύ απλό τρόπο, πως το να σκέφτεσαι διαρκώς θετικά όχι μόνο δεν είναι ένας σωστός τρόπος ζωής, αλλά πολλές φορές αποδεικνύεται απάτη. Διαβάστε παρακάτω:
Δείτε επίσης Ανακαλύπτοντας τον εαυτό σου θα διώξεις μακριά τη σκοτεινή σου πλευρά
Το να σκέφτεσαι συνεχώς θετικά είναι μια απάτη! Όλοι έχουμε παράπονα & πρέπει να τα εκφράζουμε
Μέχρι σήμερα, προσπαθώ μέσα από τις ιστορίες μου να περάσω ένα συγκεκριμένο ηθικό δίδαγμα. Αυτή τη φορά όμως, θα προσπαθήσω να το κάνω πιο σωστά: το να παραπονιέσαι με λογικά επιχειρήματα, πολλές φορές είναι προτιμότερο από μια ψεύτικη αισιοδοξία. Δεν καταλάβατε τι θέλω να πω; Συνεχίστε την ανάγνωση τότε.
Υπάρχει μια άποψη εκεί έξω, όπου προστάζει τους ανθρώπους να είναι διαρκώς θετικοί. Σύμφωνα με αυτή την άποψη, όταν ένας άνθρωπος βλέπει τα πάντα με μια θετική οπτική γωνία, τα πάντα στη ζωή του, θα είναι πιο θετικός αυτομάτως.
Υπάρχουν όμως δυο χαρακτηριστικά σε αυτή τη θεωρία, που είναι πολύ σημαντικά άλλα δεν έχουν επισημανθεί. Πρώτον, για να έχει αποτελέσματα η θετική σας σκέψη, πρέπει η θετική σκέψη να είναι αληθινή. Δεύτερον, θα πρέπει να παραπονιέστε για τα αρνητικά που σας συμβαίνουν, νιώθοντας συγχρόνως ευγνώμονες, για τα θετικά.
Στην πραγματικότητα, είναι πολύ πιο σημαντικό στη ζωή σου να είσαι ευγνώμων, παρά θετικός. Η ευγνωμοσύνη, μπορεί να δημιουργήσει θετικότητα. Τέλος, αν η θετική σας σκέψη, σας κάνει να καταδικάζετε όσους δεν καταφέρνουν να σκέφτονται θετικά, τότε μάλλον κάνετε κάτι λάθος.
Αντιθέτως, αν είστε ευγνώμονες, μπορείτε παράλληλα να έχετε ενσυναίσθηση σχετικά με τα προβλήματα των άλλων και να προσπαθήσετε να δημιουργήσετε θετική σκέψη και σε εκείνους, που δεν μπορούν να σκεφτούν θετικά.
Ένα απλό παράδειγμα…
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι μια μαμά είχε μια ιδιαίτερα δύσκολη μέρα με τα μικρά της. Ας υποθέσουμε ότι αισθάνεται λίγο απομονωμένη και μόνη, και έτσι χρειάζεται το διαδίκτυο, για να ξεφύγει λίγο από την καθημερινότητα της.
Στην πραγματικότητα, έχει την ανάγκη να υπάρξει άλλη μια μητέρα στην μικρή κοινότητα του διαδικτύου, που να της πει “Έχεις δίκιο. Τα παιδιά πολλές φορές σου κάνουν τη ζωή δύσκολη, όμως αύριο θα είναι μια καλύτερη μέρα” .
Ή μπορεί στην φαντασία εκείνης της μητέρας, να υπάρχει κάποιος άλλος γονιός εκεί έξω, που θα έχει και αυτός την ανάγκη να ξεφύγει από την καθημερινότητα του και να ανοιχτεί, κι έτσι να δημιουργήσει μια ομάδα ή ένα κανάλι, που θα άφορα τους γονείς, που έχουν την ίδια ακριβώς ανάγκη.
Όταν ανοιχτούν και εκφράσουν τα αρνητικά τους συναισθήματα, θα είναι αυτομάτως καλύτερα. Έτσι, θα μπορέσουν να ανασυγκροτήσουν τις δυνάμεις τους και να είναι από αύριο ακόμη καλύτεροι γονείς.
Φανταστείτε λοιπόν, πως αντί γι’ αυτό εκείνη η μητέρα αποφάσιζε να κραυγάζει ότι τα “Τα παιδιά είναι ευτυχία” ή “Απολαύστε τα όσο μπορείτε” ή “Μεγαλώνουν πολύ γρήγορα” ή “Μερικοί άνθρωποι τα χειρίζονται καλύτερα από άλλους” .
Φανταστείτε πως αυτές οι απαντήσεις, θα μπορούσαν να είναι αφορμή να μη καταφέρει να κοιμηθεί το βράδυ από τα καταπιεσμένα συναισθήματα της. Ή να καταφέρει να κάνει κάποια άλλη μητέρα, να χάσει τον ύπνο της.
Δείτε επίσης Αποδέξου και αγκάλιασε τη θλίψη, μόνο έτσι θα προχωρήσεις ξεπερνώντας την
Το να σκέφτεσαι συνεχώς θετικά είναι μια απάτη!
Αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι γνήσιες, δεν έχουν ίχνος ενσυναίσθησης παρά το γεγονός ότι εμφανίζονται με έναν αέρα “παθητικής επιθετικότητας” . Βγαίνω έξω από το σπίτι πιστεύοντας ότι οι περισσότερες μητέρες θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι ευλογία.
Ότι οι περισσότερες μητέρες κοιμούνται τα βράδια με την σκέψη ότι είναι ευγνώμονες, που έχουν τα παιδιά τους στη ζωή τους. Επίσης, οι περισσότερες μητέρες έχουν μέσα τους ενοχές, όταν περνούν άσχημες μέρες με τα παιδιά τους.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται, είναι άλλες μητέρες να τους λένε τι δεν κάνουν καλά με τα παιδιά τους! Οι μητέρες αυτές είναι πάνω από όλα άνθρωποι.
Όταν λέτε σε μια μητέρα που έχει τσαντιστεί που το παιδί της στα δυο του χρόνια, της κάνει τη ζωή δύσκολη “Απόλαυσε το τώρα, γιατί σε λίγα χρόνια θα φύγει” είναι ακριβώς το ίδιο, με το να πεις σε μια μητέρα που είχε αποβολή “Όλα για κάποιο λόγο γίνονται” …Σκατά.
Με λίγα λόγια
Μπορείτε να είστε ευγνώμονες, όμως καμιά φορά – όταν το έχετε ανάγκη – να ξεσπάτε και τα αρνητικά σας συναισθήματα.
Μπορείτε να είστε θετικοί άνθρωποι, όμως να επιτρέπεται στον εαυτό σας να έχει μια κακή μέρα. Και όταν αυτή η κακή μέρα έρθει, μπορείτε να το πείτε δυνατά, χωρίς να θεωρήστε “λιγότερο θετική” από τον περίγυρό σας.
Μη φοβηθείτε να πείτε με λόγια ότι είναι μια κακή μέρα. Μη φοβηθείτε να εξηγήσετε τους λογούς. Αν δεν είσαι η φίλη μου η Γουέντι που είναι συνεχώς θετική – γνήσια θετική προσωπικότητα – τότε κατά πάσα πιθανότητα, δεν γίνεται να είσαι συνεχώς θετική και να μην κρύβεις πράγματα μέσα σου.
Ζήστε τη ζωή σας αυθεντικά. Και να είστε ευγνώμονες κάθε μέρα
Δεν αντιστρέφεται καμία “μοίρα” με το να πείτε ότι “σήμερα δεν είναι μια καλή μέρα” “οι τελευταίοι μήνες δεν είναι καλοί για μένα” . Μερικές φορές, όλοι έχουμε απλώς ανάγκη να παραπονεθούμε. Μην το κρύψετε. Είναι καλύτερα να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Δεν χρειάζεται πάντα να κοιτάς τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Στην πραγματικότητα, μερικές φορές είναι πιο χρήσιμο να αντιμετωπίζετε τη σκοτεινή πλευρά. Η διαμαρτυρία μπορεί να σας βοηθήσει να αφήσετε πίσω αρνητικά συναισθήματα.
Μπορεί να σας κρίνουν για τα παράπονά σας, αλλά γενικότερα μπορούν να σας κρίνουν και χωρίς αυτά. Οπότε κάντε τα. Το να μην μπορείς να μπεις στα παπούτσια του άλλου και να αντιληφθείς ότι έχει μια κακή μέρα, είναι λάθος. Η ευγνωμοσύνη είναι το παν και πηγαίνει χέρι – χέρι με την θετικότητα.
Βέβαια, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι αρνητικοί συνεχώς. Ίσως αυτός να είναι ο τρόπος τους, να τραβούν την προσοχή. Υπάρχει όμως σημαντική διαφορά να γκρινιάζετε όλη μέρα, για τα πάντα, με το να εκδηλώνετε που και που μέσα στην εβδομάδα, τα αρνητικά σας συναισθήματα.
Δείτε επίσης Όσο ο φόβος για την αλλαγή ελέγχει τη σκέψη σου, το μυαλό θα σκέφτεται αρνητικά
Νομίζω ότι οι περισσότεροι από εμάς είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τη διαφορά. Επίσης πιστεύω ότι μια περίοδος που εξωτερικεύετε τα συναισθήματα σας, είναι μια περίοδος που έρχεστε αντιμέτωπος με αυτά και λαμβάνετε δράση.
Υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν παράπονα χωρίς να αλλάζουν τίποτα στη ζωή τους; Τότε αυτοί οι άνθρωποι, μάλλον δεν μπορούν να διαχειριστούν τη ζωή τους κι εκεί είναι που πρέπει να δείξετε επιπλέον φροντίδα και αγάπη.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας λοιπόν, είναι να μην σκέφτεσαι συνεχώς θετικά. Ένα παράπονο, δεν κάνει τον άλλον “λιγότερο θετικό” . Πολλές φορές το να είσαι διαρκώς θετικός είναι ψεύτικο. Ζήστε τη ζωή σας αυθεντικά. Και να είστε ευγνώμονες κάθε μέρα.
Cover photo via: sofokleousin.gr
© Απαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς την γραπτή άδεια του εκδότη
