Αν είσαι μητέρα αγoριών είσαι υπερήρωας και ελπίζουμε να το ξέρεις!

16 Ιουνίου 2020 | 06:27

Τα παιδιά είναι ευτυχία κι αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Παρόλα αυτά, μερικές φορές τα παιδιά μπορούν να σε αγχώσουν και να σε ξαφνιάσουν ευχάριστα. Σύμφωνα με την κοινή γνώμη και τα…στατιστικά, τα αγoρια από την φύση τους, είναι πιο δραστήρια από τα κoρίτσια όταν είναι μικρά.

Αυτό σημαίνει, ότι αν είσαι μητέρα αγoριων ξέρεις ότι το μεγάλωμα τους, πηγαίνει παρέα με πολλούς τραυματισμούς, λίγο ύπνο και αρκετή ενέργεια, που πολλές φορές ψάχνεις τον τρόπο να την διοχετεύσουν χωρίς να σου χαλάσουν το σπίτι.

Το δέσιμο ανάμεσα σε μια μητέρα και τον γιo της είναι ιδιαίτερο. Όμως, πολλές φορές θα ακούσεις μια μητέρα που μεγαλώνει αγoρι ότι θα ήθελε να ήταν…λιγότερο ενεργητικό. Μέχρι να πέσει για ύπνο, που εκεί ξεκινούν και πάλι να της λείπουν οι σκανταλιές του.

Όπως και να ‘χει οι μητέρες αγoριών είναι υπερήρωες της καθημερινότητας και φαίνεται πως σε αυτό συμφωνεί και η Gretchen Bossio όπου μεγαλώνει 3 αγoρια κι ένα κoρίτσι και βλέπει την…διάφορα. Αποφάσισε λοιπόν να γράψει ένα κείμενο το οποίο μοιράστηκε μαζί μας.

Εμείς, το μεταφράσαμε, έτσι ώστε να ταυτιστείτε και να μοιραστείτε τις δικές σας εμπειρίες. Διαβάστε παρακάτω:

Είμαι εγώ κι άλλες 4 αδερφές. Μεγάλωσα με κoρίτσια. Γι’ αυτό όλα έβγαζαν νόημα όταν το πρώτο μου παιδί ήταν κoρίτσι. Δεν ήμουν συγκλονισμένη ή φοβισμένη. Βρισκόμουν στο αντικείμενο μου. Υπέθεσα ότι τα επόμενα παιδιά μου θα είναι κι αυτά κoρίτσια. Ήμουν προετοιμασμένη και πανέτοιμη για τις δικές μου μικρές γυναίκες.

Αλλά ακολούθησαν 3 αγoρια.

ΤΡΙΑ. Όχι τρίδυμα, απλά μια έκταση της ιστορίας που δεν είχα υπολογίσει. Είμαι μητέρα τριών αγoριών και χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να μπω στην λογική τους. Πιστεύω πραγματικά ότι θα προσαρμόσω τις φιλοδοξίες μου, σύμφωνα με τις δικές τους για πάντα. Είναι τόσο διαφορετικό και διασκεδαστικό. Και σκληρό. Πολύ σκληρό.

Λάτρευα και λατρεύω τους μικρούς μου. Νιώθω ότι αυτοί με επέλεξαν και κάθε φορά που έφερνα έναν από αυτούς στη ζωή ένιωθα και λίγο περισσότερο την σημασία της μητρότητας. Είστε κι εσείς μαμά πολλών αγoριων; Είναι όπως το φανταζόσασταν; Έχετε κι εσείς…μελανιές από την αγάπη τους;

Αντέχετε την δύναμη του ήχου και των υπόλοιπων ηχητικών εφέ; Αντέχετε τον τρόπο που παίζουν; Επίσης γιατί τους είναι τόσο δύσκολο να διατηρήσουν τους τρόπους τους;

Το να είσαι μητέρα αγoριων είναι δύσκολο, επίπονο και απλό

Από την μια ένα χτύπημα μπορεί να γιατρευτεί με μια αγκαλιά τους. Αυτά τα παιδιά είναι μελλοντικοί εραστές και ξέρουν πως να σου συμπεριφερθούν. Αγκαλιάζουν και σκορπίζουν το “σ’ αγαπώ” σαν κομφετί. Η περιπέτεια τους εμπνέει και το να είμαι μαζί τους κάθε μέρα μου δίνει ζωή.

Από την άλλη πλευρά τα όσα κάνουν κάθε μέρα με κάνουν να νιώθω χαμένη και κουρασμένη. Αυτά τα αγoρια απλώς συμπεριφέρονται με άλλο τρόπο κι εγώ πρέπει να προσαρμοστώ σε αυτό. Μαθαίνω τα ονόματα των υπερηρώων και τις δυνάμεις των Pokemon. Πόσο όμορφοι είναι γυμνοσάλιαγκες και γιατί η ακαταστασία είναι τόσο όμορφη.

Γνωρίζω πόσο όμορφα είναι τα γδαρμένα γόνατα. Παλεύω για να κάνω μπάνιο τα τρία μου αγoρια, σαν να προσπαθώ να πλύνω έναν αλιγάτορα.

Είναι μέσα στην ενέργεια από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Και οι τρεις τους είναι δυναμίτες έτοιμοι να εκραγούν κι εγώ πρέπει να είμαι εκεί να κατευνάσω τη φωτιά. Προσπαθώ να μείνω μακριά από καταστάσεις έκτακτης ανάγκης καθημερινά. Γιατί έχει χαλάσει το eye – liner και η αλογοουρά μου σήμερα;

Γιατί προσπάθησα να πιάσω ένα 2χρονο το οποίο πήγε να ανεβεί και να πηδήξει από τον πάγκο του μπάνιου κατά τη διάρκεια του μπάνιου. Αυτό δεν είχε γίνει ποτέ με τις αδερφές μου. Το χειρότερο που είχαμε κάνει, ήταν να τραγουδάμε Εμα Γκραντ την στιγμή που η μητέρα μας, προσπαθούσε να μας κάνει μπάνιο.

Είναι όλα ξένα για μένα και πραγματικά είναι περίεργο που με περιβάλλουν τόσα αγoρια. Και που να ξεκινήσουν να ασχολούνται με “τον εαυτό” τους. Με πιάνω πολλές φορές να τους λέω “να είστε ευγενικοί” . Και ο σύζυγός μου να απαντάει “αν πονούσαν δε θα το έκαναν” και εγώ να σκέφτομαι “Ναι εντάξει, αλλά και πάλι” .

Είναι μέχρι να μάθω…

Αν είχα ένα αγoρι θα μπορούσα να τον μάθω λίγο καλύτερα, να μάθω τα σκαμπανεβάσματα του και να βρω ένα σύστημα επικοινωνίας. Αλλά έχω τρία διαφορετικά αγoρια που αλληλεπιδρούν διαρκώς, τόσο με την αδερφή τους όσο και με τις ομάδες που φτιάχνουν μεταξύ τους.

Τα πράγματα είναι απλά. Τώρα κοιμούνται και μοιάζουν με άγγελοι. Γαλήνιοι άγγελοι. Ξέρω όμως, ότι απλώς μαζεύουν ενέργεια για έναν αυριανό ανεμοστρόβιλο και θα έπρεπε και ‘γω να κοιμάμαι για να προετοιμαστώ γι’ αυτό που πρόκειται να έρθει.

Όμως όσο τα βλέπω ακίνητα δεν μπορώ να το σκεφτώ αυτό. Ω, είναι τόσο όμορφα, πόσο τ’ αγαπώ. Αν είσαι μαμά πολλών αγoριων ελπίζω να με καταλαβαίνεις. Ελπίζω να ξέρετε κι εσείς ότι είμαστε υπερήρωες. Αυτός ο αγώνας είναι πολύ δύσκολος και πρέπει μέχρι το τέλος, να έχουμε μάθει να είμαστε μαμά και αγoρι ταυτόχρονα.

Λοιπόν ξεκουραστείτε, γιατί μια νέα περιπέτεια μας περιμένει παρεα με τους μικρούς μας άντρες αύριο και πρέπει να είμαστε έτοιμες γι’ αυτό!