“Εγώ φταίω”: Ένα κείμενο για τις ενοχές των μαμάδων

nikol peters

“Εγώ φταίω”: Ένα καταπληκτικό κείμενο για τις ενοχές των μαμάδων! Οι μαμάδες πολλές φορές έχουν ενοχές για πράγματα που έκαναν και για πράγματα που δεν έκαναν. Οι μαμάδες σύμφωνα με στατιστικές έχουν πιο συχνά ενοχές από ότι οι μπαμπάδες.

Ίσως γι’ αυτό να φταίει η κοινωνία. Που έχει φορτώσει όλες τις ευθύνες στις γυναίκες, τόσο σαν μητέρες όσο και σαν εργαζόμενες. Όμως οι μαμάδες δεν μπορεί να φταίνε για όλα. Παρόλα αυτά οι περισσότερες μαμάδες χρεώνουν ευθύνες στον εαυτό τους, που δε θα έπρεπε.

Εκείνες φταίνε που το παιδί τους δεν κοιμάται, εκείνες φταίνε που το παιδί είναι λίγο παχουλό ή πολύ αδύνατο. Οι μαμάδες φταίνε που τα παιδιά τους δεν είναι καλοί μαθητές ή που τα παιδιά τους αγχώνονται πολύ για τα μαθήματα. Εκείνες φταίνε που τα παιδιά τους είναι άτακτα ή αντικοινωνικά.

Δείτε ακόμα Δεν είσαι μόνη: Ένα κείμενο αφιερωμένο στις δυσκολίες της μητρότητας

Όμως οι μαμάδες δεν φταίνε για όλα. Και πολλές φορές το ξεχνούν και αυτομαστιγώνονται. Η παιδίατρος Τατιάνα Σπίγγου, αποφάσισε να μοιραστεί μαζί μας ένα κείμενο για τις μητέρες που χρεώνουν ανούσιες ευθύνες σε εκείνες. Δεν φταις για όλα. Διαβάστε παρακάτω:

“Εγώ φταίω”

Τώρα που τα παιδιά μου είναι ενήλικα, κοιτάζω καμιά φορά πίσω και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά στο μεγάλωμα τους (ειδικά στο πρώτο παιδί, που δεν ήξερα τι μου γίνεται, ένας θεός ξέρει πώς γλίτωσε από τα χέρια μου!)

Αντικειμενικά, ήμουν καλή μαμά, κι όμως, αισθήματα ενοχής νιώθω να με πλημμυρίζουν όταν σκέφτομαι πόσα πράγματα θα μπορούσα να έχω κάνει διαφορετικά, καλύτερα…μετά υπερισχύει η φωνή της λογικής που μου λέει ότι κρίνω με τις εμπειρίες και το μυαλό που έχω τώρα. Τότε, απλά έκανα ότι νόμιζα καλύτερο, ότι μπορούσα

Αυτό το αίσθημα ενοχής, που κάποιες φορές βασανίζει κι εμένα, το συναντάω συχνά στις μαμάδες (πολύ λιγότερο στους μπαμπάδες) “Εγώ φταίω που ξυπνάει τα βράδια” μου λέει μια καταπληκτική μαμά που την έχουν φάει τα ξενύχτια με το δέκα μηνών μωρό της που ακόμα θηλάζει, “που το έμαθα αγκαλιές”.

“Εγώ φταίω” λέει μια άλλη, που ο έφηβος γιός της απεχθάνεται τα σπόρ και είναι λίγο παχουλός, “που δεν επέμενα να συνεχίσει κολυμβητήριο”.

Εγώ φταίω γιατί δεν θήλασα αρκετά ή δεν αποθήλασα νωρίς, γιατί έλειπα πολλές ώρες και είναι ανασφαλές ή γιατί ήμουν συνέχεια μαζί του και δεν έγινε ανεξάρτητο, γιατί επέστρεψα στη δουλειά νωρίς και πήρα νταντά ή γιατί δεν εργάστηκα και δεν έχω την οικονομική δυνατότητα να του προσφέρω όσα θέλω, γιατί τον άφησα στη γιαγιά και έπεσε.

Γιατί,γιατί,γιατί…ένα σωρό λόγοι που μας κάνουμε να νιώθουμε ότι κάπου φταίμε

Ίσως να έχουμε στο μυαλό μας ένα ιδανικό μοντέλο μητέρας που υπάρχει μόνο στα περιοδικά για μητέρες ή ίσως η φύση να μας «τσιγκλάει» με ενοχές για να γίνουμε ακόμη πιο προσεκτικές, να προσφέρουμε ακόμη περισσότερο στα παιδιά μας.

Όπως και να ‘ χει , η αλήθεια είναι ότι στην πραγματικότητα, δεν φταίμε σε τίποτα. Το μωρό δεν έρχεται με οδηγίες χρήσης(που, εδώ που τα λέμε, ποιος διαβάζει τις οδηγίες χρήσης; Στην πράξη βρίσκουμε πώς λειτουργεί οτιδήποτε) και μαθαίνουμε με τον καιρό και μέσα από τη ζωή.

Ωστόσο, η φύση είχε την πρόνοια να μας εφοδιάσει με ένα υπερόπλο για να νικήσουμε την άγνοια και το φόβο μας ως νέες μητέρες: το ένστικτο ανατροφής του παιδιού που μας καθοδηγεί χωρίς πολλές φορές ούτε να το καταλαβαίνουμε και τελικά είναι το καλύτερο manual!

Ας εμπιστευτούμε λοιπόν το ένστικτο μας και παράλληλα ας πάρουμε βοήθεια από όπου μπορούμε: από τη μαμά μας, από την πεθερά μας, την/τον παιδίατρο μας, τα βιβλία, το διαδίκτυο.

Όμως όλες οι πληροφορίες και οι συμβουλές που θα πάρουμε, θα είναι μόνο συμπληρωματικές στο ένστικτο και θα τις προσαρμόσουμε στη δική μας πραγματικότητα και στα δικά μας «πιστεύω».

Μαγικές και μαζικές συνταγές ανατροφής δεν υπάρχουν.

Έτσι, μπορεί να νιώθουμε κάποιες φορές ανεπαρκείς αλλά σίγουρα δεν είμαστε ένοχες για την ανεπάρκεια μας. Κι αν πασχίζουμε να μην κάνουμε τα λάθη των γονιών μας, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κάνουμε τα δικά μας λάθη, που ίσως κάποτε μας καταλογίσουν τα παιδιά μας.

Προφανώς, μέσα στο παιχνίδι της ζωής, της επιβίωσης και της εξέλιξης είναι να μαθαίνουμε μέσα από την εμπειρία. Κι ας μην ξεχνάμε πώς για ότι τελικά θεωρήσουμε ότι δεν κάναμε σωστά, η ζωή θα μας δώσει μια ακόμη ευκαιρία να επανορθώσουμε με τα εγγόνια μας!

Τατιάνα Σπίγγου
Παιδίατρος

Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μαμά στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

Photo cover via: Pinterest

• μαμα