Οι ενοχές της εργαζόμενης μητέρας: Συγγνώμη που δεν προλαβαίνω να κάνω τα πάντα

Έλενα Τριανταφύλλου

Οι ενοχές της εργαζόμενης μητέρας: Συγγνώμη που δεν προλαβαίνω να κάνω τα πάντα. Αφιερωμένο στις εργαζόμενες μανούλες που δεν τα προλαβαίνουν όλα και έχουν ενοχές γι’ αυτό.

Το να μεγαλώνεις παιδιά δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ειδικά αν είσαι εργαζόμενη μητέρα. Βλέπετε οι γυναίκες μπορεί φαινομενικά να ζουν σε μία ισότιμη κοινωνία όμως αυτό δεν ισχύει. Αυτό φαίνεται κάθε φορά που μία γυναίκα προτού προσληφθεί σε δουλειά την ρωτούν αν έχει παιδιά κι αν είναι παντρεμένη.

Και η ερώτηση δεν έχει να κάνει με το ενδιαφέρον του εργοδότη. Αν είσαι παντρεμένη και με παιδιά για κάποιο λόγο, δεν είσαι και κατάλληλη για την θέση. Η έλλειψη ισότητας φαίνεται και από το γεγονός ότι ένας άντρας μπορεί να δουλεύει 23 ώρες την ημέρα και κανείς να μην του πει “παραμελείς τα παιδιά σου”, “δεν είσαι εκεί γι’ αυτά” κι άλλα.

Δείτε ακόμα Τι ζητάει η κοινωνία από μια εργαζόμενη μητέρα -Το ποστ μιας γυναίκας που μόλις γέννησε και πήγε για δουλειά έγινε viral

Από την άλλη, αν μία γυναίκα δουλεύει ακούει σχόλια για παραμέληση, για ατακτοποίητο σπίτι, για παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς την μάνα τους. Και η ατάκα “εγώ φέρνω τα λεφτά στο σπίτι όμως” δεν καλύπτει κανέναν. Μία γυναίκα λοιπόν που είναι εργαζόμενη μητέρα παλεύει.

Παλεύει να είναι εκεί για τα παιδιά της, παλεύει να αποδεικνύει στον εργοδότη της ότι αξίζει και ότι τα παιδιά δεν επηρεάζουν την “καριέρα” της, παλεύει να είναι εντάξει στα…”συζυγικά της καθήκοντα”. Η μέρα δεν έχει 78 ώρες αλλά 24 και οι ενοχές είναι πολλές.

Η ψυχολόγος Χριστίνα Σκλαβενιτή μοιράστηκε με εμάς ένα κείμενο για τις ενοχές που νιώθει μία εργαζόμενη μητέρα. Ένα κείμενο που το μετέφρασε η ίδια και μας άγγιξε πολύ. Διαβάστε παρακάτω:

Συγνώμη! Το μότο της εργαζόμενης μαμάς

«Συγνώμη. Αυτή είναι μια λέξη που γνωρίζω πολύ καλά και που λέω πάρα πολύ συχνά στη ζωή μου. Όχι γιατί έκανα τόσα πολλά λάθη που πρέπει να ζητήσω συγνώμη, αλλά επειδή δεν μπορώ να κάνω τα πάντα! Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος για να τα κάνω όλα για τα παιδιά μου, τον εργοδότη μου, τον σύζυγό μου, τους φίλους μου και τον εαυτό μου.

Λυπάμαι που άργησα τόσο πολύ να απαντήσω στο email σας. Λυπάμαι που δεν μπορώ να είμαι εκεί για την γιορτή του σχολείου. Λυπάμαι που άργησα πάλι να σε πάρω από την προπόνηση. Λυπάμαι που πρέπει να αλλάξω το πρόγραμμά μας ξανά … και ούτω καθεξής καθημερινά. Είμαι μια εργαζόμενη μαμά, και αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να κάνω.

Photo via: Facebook

Κανείς δεν καταλαβαίνει καλύτερα την έννοια του “εξισορροπώ καταστάσεις” όσο μια εργαζόμενη μητέρα. Η ισορροπία ανάμεσα στους ρόλους μας είναι ένας καθημερινός αγώνας.

Δείτε ακόμα Αγαπάω το σώμα μου γιατί αυτό το σώμα έφερε στον κόσμο τον γιο μου

Δεν θα ανοίξω την συζήτηση σχετικά με το τι είναι πιο δύσκολο, να είσαι μια εργαζόμενη μαμά ή μια μαμά που μένει στο σπίτι για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Ειλικρινά, δεν το βλέπω σαν δίπολο. Το να είσαι μαμά, είναι από μόνο του διανοητικά και σωματικά δύσκολο, ανεξάρτητα από το πού και πώς εργάζεσαι.

Για μένα, το να είμαι εργαζόμενη μαμά προσθέτει ακόμη ένα επίπεδο δυσκολίας που δεν φαίνεται να το χειρίζομαι πολύ καλά. Ξέρω ότι υπάρχουν πολλές εκπληκτικές μαμάδες εκεί έξω που μπορούν να τα χειριστούν όλα εξαιρετικά.

Photo via: tlife.gr

Στην πραγματικότητα, σκίζουν και φαίνεται να είναι σε θέση να τα καταφέρουν όλα, και μάλιστα με το χαμόγελο στα χείλη. Εγώ όμως δεν είμαι έτσι.

Δείτε ακόμα Γυναίκα χωρισμένη με παιδιά: 5 τρόποι για να μη νιώθεις ενοχές για το διαζύγιο

Το μυαλό μου είναι συνεχώς σκορπισμένο. Όταν δουλεύω, ανησυχώ για τα παιδιά μου και για όσα πρέπει να γίνουν στο σπίτι, και όταν είμαι στο σπίτι, ανησυχώ για όσα πρέπει να γίνουν στη δουλειά. Ποτέ δεν είμαι σε θέση να επικεντρωθώ ή να απολαύσω αυτό που κάνω τη δεδομένη στιγμή. Αυτή είναι μια θλιβερή συνειδητοποίηση.

Και τότε, τι γίνεται με όλα τα υπόλοιπα πράγματα που συμβαίνουν στην πραγματική ζωή όπως οι δραστηριότητες των παιδιών, το διάβασμα στο σπίτι, τα παιδικά πάρτι, τα σέρβις του αυτοκινήτου, τα άπλυτα και τα ασιδέρωτα, η εξόφληση των λογαριασμών και η αποταμίευση για τις διακοπές…

Πού είναι η ώρα για όλα αυτά; Πού είναι τα χρήματα για όλα αυτά; Πού είναι η “ισορροπία”; Απλά δεν μπορώ να την βρω. Πριν τα παιδιά, πάντα ήλπιζα ότι όταν έρθει η ώρα, θα μπορούσα να μείνω στο σπίτι μαζί τους. Ωστόσο, η τρέχουσα κατάσταση της ζωής μου δεν το επιτρέπει.

Δείτε ακόμα Δεν είναι ντροπή να έχετε σπίτι ακατάστατο όταν μεγαλώνετε παιδιά

Έπρεπε να εργαστώ για να βοηθήσω την οικογένειά μου να μην πνιγεί στο κόστος της ανατροφής του πρώτου παιδιού. Μετά ήρθε και το δεύτερο παιδί. Και τώρα είναι τρία! Τα παιδιά κοστίζουν, η εκπαίδευση και η υγεία τους κοστίζουν, η ζωή γενικά κοστίζει. Είμαι σίγουρη ότι δεν χρειάζεται να σας το εξηγήσω.

Photo via: kariera.gr

Στις αρχές της καριέρας μου, προσπάθησα πολύ σκληρά να βρω μια ισορροπία ανάμεσα στην εργασία και την προσωπική μου ζωή, μέσα στην εταιρεία στην οποία εργάστηκα για πάνω από 10 χρόνια.

Σκέφτηκα ότι η σκληρή δουλειά που είχα κάνει όλα τα προηγούμενα χρόνια, η συνεχής προσπάθεια να αποδείξω τί αξίζω και όλοι οι στόχοι που είχα καταφέρει να φέρω εις πέρας ήταν αρκετή απόδειξη ότι θα μπορούσα να έχω ένα ελαστικό ωράριο και να χειριστώ ταυτόχρονα το φόρτο εργασίας … ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω όλα.

Δείτε ακόμα 5 συμπεριφορές μαμάδων που τους κάνουν κακό

Αντ’ αυτού, αποφάσισαν ότι δεν ήμουν αρκετά καλή. Ότι δεν ήμουν “αρκετά χαρούμενη” (κυριολεκτικά, αυτό μου είπαν όταν με απέλυσαν). Και βέβαια δεν είμαι χαρούμενη!

Αγωνίζομαι να τα βγάλω πέρα στη ζωή με τρία παιδιά, οικονομικά, ασθένειες και ένα περιβάλλον που δεν υποστηρίζει και είναι τοξικό. Έτσι, η λύση τους ήταν να με απολύσουν και να προσλάβουν κάποια νεώτερή μου και ελεύθερη, που δεν είχε τις υποχρεώσεις που είχα εγώ, δηλαδή τα παιδιά.

Πολύ υποστηρικτικό, σωστά; Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Αυτό είναι παρελθόν και δεν μπορώ να αλλάξω τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκαν τα πράγματα. Το ζήτημα εδώ είναι η ισορροπία.

Δείτε ακόμα “Από την μία στιγμή στην άλλη νιώθεις κουρέλι”: Το ξέσπασμα μίας νέας μαμάς

Ειλικρινά δεν πιστεύω ότι είμαι η μόνη που περνάει αντίστοιχες καταστάσεις με τον εργοδότη της. Αυτή η προσπάθεια να εξισορροπήσουμε ρόλους και υποχρεώσεις είναι ένα πρόβλημα για πολλούς εργαζόμενους γονείς, μαμάδες και μπαμπάδες.

Είναι δύσκολο. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να δεχτούμε το γεγονός ότι η “ανισορροπία” φαίνεται να είναι η νέα “ισορροπία”. Μερικοί από εμάς αγωνίζονται με πιο δύσκολες καταστάσεις στο σπίτι, συμπεριλαμβανομένων και των μονογονέων που δεν έχουν σύντροφο για να βοηθήσει.

Άλλοι από εμάς έχουν λιγότερο υποστηρικτικούς (ή με κατανόηση) εργοδότες όπως και εγώ. Αλλά το να βρούμε ισορροπίες, είναι μια δουλειά από μόνη της. Φαίνεται ότι το αναζητάμε συνεχώς, το βρίσκουμε, το χάνουμε και στη συνέχεια το ψάχνουμε ξανά από την αρχή. Πότε τελειώνει ο κύκλος; Ειλικρινά, δεν νομίζω ότι τελειώνει ποτέ.

Δείτε ακόμα Τα ανάρμοστα σχόλια που δέχθηκε η Μαρία Ηλιάκη για την εγκυμοσύνη της στα 44 της

Ανακάλυψα μερικά πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν λίγο αν είστε αρκετά τυχεροί για να μπορέσετε να τα εφαρμόσετε στη ζωή σας. Το να έχετε τον έλεγχο του δικού σας χρονοδιαγράμματος ή / και μια ευέλικτη μορφή εργασίας ή μία κατ’ οίκον εργασία, είναι ένας τρόπος για να μπορείτε να ελέγχετε τα όρια και τις ισορροπίες σας.

Αλλά ας είμαστε ρεαλιστές, στις περισσότερες θέσεις εργασίας, είναι σχεδόν αδύνατο να έχουμε αυτόν τον έλεγχο και την ευελιξία. Το να έχουμε έναν υποστηρικτικό εργοδότη που δείχνει κατανόηση και δεν καταπατά τα εργασιακά μας δικαιώματα, είναι ένας ακόμη τρόπος αλλά, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε για ποιον θα εργαζόμαστε.

Άρα λοιπόν, τι κάνουμε; Πώς το διορθώνουμε αυτό;

Για εμένα προσωπικά, είτε θα αλλάξω εντελώς το αντικείμενο της δουλειάς μου και θα δημιουργήσω την δική μου επιχείρηση ή θα ζητάω συγνώμη ξανά και ξανά στα παιδιά μου γιατί δεν είμαι ποτέ εκεί, θα ζητάω συγνώμη στον εργοδότη μου για την μειωμένη απόδοσή μου κάποιες φορές και θα ζητώ συγνώμη από τον σύντροφό μου για την κούραση και τα νεύρα μου.

Δεδομένου ότι η πρώτη επιλογή είναι αρκετά μη ρεαλιστική, μάλλον θα πρέπει να διαλέξω το δεύτερο. Και κάπως έτσι τελικά έχει το πράγμα … Πάμε πάλι από΄ την αρχή. Παιδιά, συγνώμη. Κύριε προϊστάμενε, συγνώμη. Αγάπη μου συγνώμη.

Χρειάζεται όλοι να αποδεχτούμε ότι θα βλέπουμε την κουρασμένη και πάντα ελλιπή εκδοχή του εαυτού μου, μέχρι να βρούμε τρόπο να τα καταφέρουμε καλύτερα με το θέμα “ισορροπίες”.»

Δείτε ακόμα Εξομολόγηση μητέρας: Όχι καρκίνε, δεν νίκησες το παιδί μου γιατί ζει μέσα στην καρδιά μου

#ψυχοθεραπεία #συμβουλευτική_γονέων #womansupportingwomen #womanempowerment #traumahealing #intergenerationalhealing #intergenerationaltrauma #healingparenting #healingstories #motherhood #parentinglife #parenting

⁂ Πρωτότυπο Κείμενο: Barrie Bismarck
⁂ Artwork: Anna Godeassi
⁂ Μετάφραση • Επιμέλεια Κειμένου: Healing Parenting – Χριστίνα Σκλαβενίτη Ψυχολόγος, Σύμβουλος ΓονεϊκότηταςHealing Parenting – Χριστίνα Σκλαβενίτη Ψυχολόγος, Σύμβουλος Γονεϊκότητας

Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μαμά στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• εργαζομενη μητερα