Το κορίτσι μου έχει γενέθλια σήμερα και μετά τα συγκινητικά κείμενα που σας έγραφά μέχρι πέρυσι, ήρθε η ώρα να σας πω πώς είναι να μεγαλώνεις μια 12χρονη μέσα σε Lockdown.
Όταν ή Ηρώ πήγε στα τρία, είχα την εντύπωση πως αυτά ήταν τα δύσκολα χρόνια. Είχε μια γλώσσα νααααααααα, φώναζε και έκλαιγε με το παραμικρό , έπεφτε στα πατώματα,φερόταν σαν μεθυσμένο! Όμως αυτή ή δύσκολή περίοδος, κράτησε μόνο για ένα χρόνο. Η Ηρώ ήταν το πιο εύκολο και συνεργάσιμο παιδί που υπήρχε. Έβγαλε τη πάνα από 18 μηνών, μιλούσε από ενός χρόνων και αργότερα στο σχολείο ήταν και είναι μια άριστη μαθήτρια χωρίς τη παραμικρή βοήθεια από εμένα. Ένα ευγενικό και ευαίσθητο πλάσμα, με πολύ μεγάλη καρδιά.
Δείτε ακόμη Πρώτη περίοδος : Δείτε τα σημάδια
και Ξαφνικά,- έτσι γίνεται από την μια μέρα στην άλλη- ξύπνησα ένα πρωί και η Ηρώ δεν ήταν πλέον μικρή. Ένα πρωινό ή μπορεί και βράδυ- θα με θυμηθείς καθώς διαβάζεις αυτό το κείμενο, και φτιάχνεις την ντουλάπα της κόρης σου,- θα δεις πως όοοοοοολα τα ρούχα είναι μαύρα άντε και καμιά φόρμα γκρι στο τσακίρ κέφι. Τα τζιν θα είναι όλα σκισμένα, και το μαλλί θα είναι κουρτίνα μπροστά στα μάτια. Θα αρχίσει να πειραματίζεται με το μακιγιάζ, με τα ρούχα και πολλές φορές θα εμφανιστεί σαν παρατράγουδο μπροστά σου και θα τραβάς τα μαλλιά σου. Και τα λίγα που θα ακούς από το στόμα της θα είναι ΠΟΡΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ (για να κλείσεις τη πόρτα του δωματίου της και να την αφήσεις μές τα σκοτάδια λές και είναι δρακουλάκι), ΑΣΕ ΜΕΕΕΕΕΕ, ΠΩΩΩΩΩ ΡΕ ΜΑΜΑ και αλλά τέτοια κομψα.
Και πίστεψέ με, θα έρθει η στιγμή όπως ήρθε εμένα προχθές , που θα πέσεις στα γόνατα και θα προσεύχεσαι στη παναγία το παιδί σου να γυρνούσε στα τρία . Και θα κλαις όλο το βράδυ γιατί δεν θα μπορείς να διαχειριστείς το τέρας της εφηβείας. Θα φοβάσαι και θα αναρωτιέσαι αν τα έχεις κάνει όλα λάθος. και δεν θα ξέρεις με πιο τρόπο να συμπεριφερθείς έτσι ώστε να φέρεις ξανά το παιδί κοντά σου.
Ξέρω κάποιοι από εσάς θα με κατηγορήσετε πως δεν το χειρίζομαι καλά , εσείς θα έχετε μικρά παιδιά συνήθως. Γονείς που τα παιδιά τους βρίσκονται στην Εφηβεία θα με καταλάβετε και θα κουνήσετε το κεφάλι συμπονετικά.
Πως είναι μια κόρη λοιπών στα δώδεκα ΚΑΙ σε LOCKDOWN;
Στα 12 θα γυρνάει μέσα στο σπίτι με βαριεστημένα βήματα και δολοφονικό βλέμμα. Με μια μόνιμη αγανάκτηση σαν θηρίο και θα κοπανάει τις πόρτες επειδή μπήκε η αδερφή της μέσα στο δωμάτιο, επειδή υπάρχει ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ η αδερφή της, επειδή τολμήσατε να την ρωτήσετε αν διάβασε, επειδή ΑΠΛΑ είστε γονείς της.
Ύπουλα και διπρόσωπα θα κρύβει το αρχαιολογικό κινητό ή tablet στα σκεπάσματα, επειδή θα της έχετε πάρει το κινητό για να ξεκουραστεί. Θα τσιρίζει και θα ουρλιάζει πως δίνεται σημασία ΜΟΝΟ Στην αδερφή της, και την επόμενη μέρα ακριβώς γιατί την πνίγεται από την πολύ αγάπη.
Συμπεριφορά ψυχοπαθή ή κακομαθημένου παιδιού θα πείτε; Όχι είναι μόλις δώδεκα και οι ορμόνες της κάνουν πάρτι
Στα δώδεκα κάπου θα σε αποχαιρετήσει, θα σε βγάλει από το θρόνο σου, και θα σε ξανατοποθετήσει πάλι εκεί μόλις θα κάνει το πρώτο της παιδί. Τη θέση σου θα πάρουν οι φίλοι της, που η ώρα μαζί τους, ποτέ δεν θα είναι αρκετή. Που αν τσακωθεί με τους φίλους μαύρο φίδι που σε έφαγε το σπίτι θα είναι πεδίο πολέμου. Σου θυμίζει κάτι; Και μεις τα ίδια δεν κάναμε;
Μόλις θα γίνει δώδεκα πίστεψέ με θα σε φτάσει στα όριά σου. Θα την πάρεις με το καλό, θα την πάρεις με το άσχημο, και όσο εναλλακτικός γονιός και να είσαι θα φτάσεις κάποια στιγμή να θες να κάνεις το ντετέκτιβ και να παρακολουθείς τα πάντα. Θα συζητάς με τις ώρες τα βράδια. Θα τη φιλήσεις, θα ουρλιάξεις, θα κλάψεις, θα τιμωρήσεις και θα νιώσεις πολλές φορές άχρηστη σαν μάνα. Θα σκεφτείς και θα πεις πάει θα πεθάνω δεν αντέχω άλλο, αλλά άμα είναι να πεθάνεις στα δώδεκα τι θα κάνεις όταν θα είναι στα 16 LOL!!!!!
Δείτε ακόμη Η Σωτηρια της ψυχής μας..Ενα γραμμα σε σένα από τη μαμά και το μπαμπά!
Μέχρι το βράδυ που θα κοιμάται και συ θα την χαϊδεύεις κρυφά και θα συνειδητοποιήσεις πως είναι ένα αγγελικό πλάσμα. Με ατάκες δηλητήριο. Με αστείρευτο χιούμορ. Που σε βοηθάει με τις δουλείες του σπιτιού, που σε υποστηρίζει όταν έχεις φτάσει στα όριά σου, που είναι το καλύτερο παιδί του κόσμου. το δικό σου παιδί. Το πρώτο παιδί που τα ζεις όλα για πρώτη φορά μαζί του. Και αυτό είναι μαγικό συναίσθημα.
Και μπορεί να σου λείπει αυτή ή μικρή μουρίτσα, που ήταν συνεχώς κολλημένη πάνω σου, που δεν έκανε ρούπι μακρυά σου, που σου έλεγε συνεχώς γλυκόλογα και όχι ατάκες τύπου μαμά… βγάλε αυτό το κότσο που είναι σα κουνουπίδι από το κεφάλι σου ΑΛΛΑ… καμαρώνεις που είναι τόσο ανεξάρτητο και τόσο κοινωνικό παιδί . Καμαρώνεις που είναι το πιο ευγενικό παιδί και σου δίνουν συγχαρητήρια όλοι .Καμαρώνεις … ΚΑΜΑΡΩΝΩ!
Καμαρώνω κορίτσι μου για σένα και θα είμαι δίπλα σου μια ζωή. Σε αγαπώ περισσότερο και από τη ζωή μου. Χρόνια πολλά κοριτσάκι μου γλυκό .
Με συγχωρείς για τα λάθη που κάνω απλά να ξέρεις ότι προσπαθώ και θα προσπαθώ πάντα και εγώ και ο μπαμπάς σου να είσαι ευτυχισμένη.
Η μαμά.
