Θα ήθελα πάντα να είμαι η μάνα που είμαι τα Καλοκαίρια

Έλενα Τριανταφύλλου

Ένα κείμενο αφιερωμένη στην ανεμελιά του Καλοκαιριού και στις μαμάδες που λειτουργούν καλύτερα μέσα σε αυτήν.

Το Καλοκαίρι είναι η αγαπημένη γιορτή μικρών και μεγάλων αφού είναι η εποχή της διασκέδασης και της ανεμελιάς. Ακόμη και οι γονείς, λειτουργούν καλύτερα το Καλοκαίρι. Έχουν περισσότερη ψυχραιμία, καλύτερη διάθεση και περισσότερη όρεξη για διασκέδαση.

Η Αποστολία Καζάζη μοιράζεται μαζί μας ένα κείμενο που μιλάει στις καρδιές μας. Για τις γυναίκες που τα Καλοκαίρια νιώθουν καλύτερες μαμάδες και θα ήθελαν ιδανικά όλο τον χρόνο να είναι έτσι. Διαβάστε παρακάτω:

Δείτε ακόμα Αυτές είναι οι στιγμές της μητρότητας για τις οποίες δεν μιλάει κανείς!

Θα ήθελα να είμαι πάντα η μάνα που είμαι το Καλοκαίρι. Να γδυθώ από τα «μη» και να απαλλαγώ από τις προστακτικές που σε εκνευρίζουν. «Ντύσου, αργήσαμε», «διάβασε», «πλύσου», «σταμάτα».

Να γίνω μόνο προτροπές που δεν έχουν καταναγκασμό, που δίνουν επιλογές.

«Ας πάμε μια βόλτα», «ας δοκιμάσουμε αυτό το γλυκό». Να μπορώ να σε ακούω. Να’μαι δοσμένη στις κουβέντες σου και να ρουφάω κάθε συναίσθημα, κάθε φόβο κι επιθυμία που κρύβεται πίσω απ’τις λεξούλες σου. Να σε αφουγκράζομαι.

Να έχω το χρόνο να το κάνω, και να μην με διακόπτουν υποχρεώσεις, ρολόγια, δουλειές και χρονοδιαγράμματα. Να μπορώ να κάθομαι δίπλα σου και να μην κάνουμε τίποτα.

Να ακουμπάμε τα κεφάλια μας σε γρασίδια και αμμουδιές. Να χαζεύουμε τον έναστρο ουρανό και να δείχνουμε με τα δάχτυλά μας υψωμένα τη μικρή και τη μεγάλη Άρκτο. Να πούμε σαχλαμάρες, και να κάνουμε γκριμάτσες.

Δείτε ακόμα Ένα γράμμα στην γυναίκα που φοβάται να γίνει μαμά

Να ψευδίσουμε, να τραγουδήσουμε και να γελάσουμε. Να κάνουμε όλ’αυτά που φαίνονται ασήμαντα, αλλά που, στην πραγματικότητα, πλάθουν μικρούς κρατήρες στην μικρή σου καρδιά, απ’τους οποίους αργότερα θα ξεχυθούν ένα σωρό συναισθήματα.

Να χτίσουμε γλυκές στιγμές, μικρές, τόσο δα μικρούλες, αλλά καθημερινές, που όταν, μετά από πολλά χρόνια, τις βάλεις τη μία πάνω στην άλλη φτιάχνεις έναν ουρανοξύστη ευτυχίας.

Αυτή η μαμά θα ήθελα να είμαι πάντα, αυτή που αγαπάς ακόμα πιο πολύ όταν είναι καλοκαίρι.

Που θα πει για μια φορά «έλα μωρέ και τι έγινε». Που δεν θα φωνάξει με το ακατάστατο σπίτι, με τα άπλυτα σου χέρια, τα βρώμικα ρούχα σου, που άργησες, που έφαγες δύο παγωτά σήμερα, που στο «φεύγουμε» είπες «πέντε λεπτά ακόμα» και τα πέντε έγιναν είκοσι, που έκανες φασαρία το μεσημέρι, που κοιμήθηκες αργά…

Αυτή η μαμά με όλες τις βόλτες και τα παιχνίδια και τις γλύκες, τις αγκαλιές και τις σκανταλιές που θες και μου ζητάς κάθε λεπτό. Και που τα περιμένεις στο τέλος της εβδομάδας, ενώ θα μας άξιζε να είναι η καθημερινότητά μας. Όμως τι θα είχαμε μετά να περιμένουμε; Κάτι θα βρίσκαμε.

All photos via: Pinterest

Διαβάστε όλα τα άρθρα για την μαμά στο Daddy-Cool.gr 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη. 

• μαμάδες