8 μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές. Μπορεί παλιότεροι αυτοί οι μέθοδοι διαπαιδαγώγησης να ήταν απόλυτα λογικοί όμως τώρα φαίνονται εξωφρενικοί.
Οι γονείς μας έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν για να μας μεγαλώσουν με αγάπη και το αίσθημα ασφάλειας. Όμως τότε δεν ήταν τόσο ενημερωμένοι σχετικά με την διαπαιδαγώγηση των παιδιών αλλά και την παιδική ψυχολογία γενικότερα για πολλούς λόγους.
Ο πρώτος λόγος ήταν τα ταμπού και οι προκαταλήψεις της εποχής σχετικά με τους ψυχολόγους αλλά και τα ψυχικά νοσήματα. Οι γονείς πίστευαν ότι το να ρωτήσουν παιδοψυχολόγο σχετικά με το παιδί τους, σήμαινε ότι το παιδί τους είναι “τρελό” ή εκείνοι κακοί γονείς.
Δείτε ακόμα Τα 12 είναι η πιο δύσκολη ηλικία και δείτε γιατί
Είχαν την ανάγκη να αποδείξουν στους γείτονες αλλά και στους εαυτούς τους ότι είναι απόλυτα ικανοί να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και δεν δεχόντουσαν εύκολα άλλες απόψεις και παρεμβάσεις διότι θεωρούσαν ότι δεν είναι συμβουλές αλλά κριτική.
Ο επόμενος λόγος είναι ότι οι γονείς του τότε δεν είχαν εύκολη πρόσβαση σε βιβλία παιδοψυχολογίας, διαπαιδαγώγησης και γενικά βιβλία. Οι βιβλιοθήκες – ειδικά στην επαρχία – ήταν λίγες και όχι τόσο ενημερωμένες και οι τότε γονείς δεν αγαπούσαν ιδιαίτερα τα βιβλία.
Επίσης αξίζει να σημειωθεί ότι οι γονείς του τότε ως επί το πλείστον με το ζόρι είχαν βγάλει ένα Δημοτικό. Η φτώχεια ήταν μεγάλη, η πρόσληψη σε δουλειές πανεύκολη και οι γονείς μας σαν παιδιά ενδιαφερόντουσαν περισσότερο να φέρουν λεφτά στο σπίτι από το να βγάλουν το Λύκειο.
Δείτε ακόμα Γονείς μην αγνοείται τα σημάδια: Από μικρά φαίνεται τι ενήλικες θα καταλήξουν να γίνουν
Τέλος πολύ σημαντική είναι και η επιστήμη του τότε. Κάθε έξι μήνες μέχρι και σήμερα παιδοψυχολόγοι, δάσκαλοι, βρεφονηπιοκόμοι, νηπιαγωγοί, πρέπει να παρακολουθούν σεμινάρια διότι κάθε έξι μήνες οι κανόνες διαπαιδαγώγησης διαφοροποιούνται και εξελίσσονται.
Κι αν μέχρι σήμερα ανακαλύπτουμε κάθε τόσο καινούριες μεθόδους διαπαιδαγώγησης φανταστείτε τότε. Πόσο πίσω ήταν η διαπαιδαγώγηση των παιδιών και πόσα λίγα πράγματα ξέραμε γι’ αυτήν. Συμβουλευόμασταν την μάνα μας και την γειτόνισσα και ελπίζαμε ότι θα κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε.
Στο σημερινό άρθρο λοιπόν θα δούμε τις μεθόδους διαπαιδαγώγησης των γονιών μας, που τότε ήταν απόλυτα φυσιολογικές, επιτρεπόμενες και υπήρχε η αντίληψη ότι μεγαλώσουν σωστά παιδιά. Πλέον όμως είναι εξωφρενικές. Διαβάστε παρακάτω:
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Φόβιζαν το παιδί για να είναι υπάκουο
Ο φόβος συχνά βοηθά τους γονείς να πάρουν την επιθυμητή συμπεριφορά από το παιδί τους, ωστόσο, αυτό, στην πραγματικότητα, είναι συναισθηματική κακοποίηση.
Αυτό συμβαίνει επειδή το να πιστεύουν τα παιδιά ότι για παράδειγμα η μαμά τους θα φύγει και δε θα επιστρέψει πίσω ποτέ μπορεί να αφήσει ένα ψυχικά τραύματα στο παιδί και να το κάνει συγκρατημένο και φοβισμένο.
Η φροντίδα για την ψυχολογική υγεία ενός παιδιού θα πρέπει να είναι πιο σημαντική από τη στιγμιαία επιθυμία των γονιών να το κάνουν το παιδί να συμπεριφέρεται σωστά.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Μάλωναν το παιδί μπροστά σε τρίτους ανθρώπους
Οι παιδοψυχολόγοι συμβουλεύουν πλέον τους γονείς να κάνουν παρατηρήσεις στα παιδιά διακριτικά και χωρίς την παρουσία τρίτων ανθρώπων μπροστά. Διαφορετικά το παιδί νιώθει ταπεινωμένο. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να είστε διακριτικοί.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Το παιδί δεν είχε δικαίωμα να πει “όχι”
Παλιότερα οι γονείς υποχρέωναν το παιδί να κάνει αγκαλίτσες και φιλάκια στις γιαγιάδες, στους παππούδες, στις θείες, ακόμη κι αν το παιδί δεν το ήθελε.
Φυσικά αυτό ήταν λάθος διότι με αυτόν τον τρόπο δείχνουμε ότι το παιδί δεν έχει δικαιώματα όσων αφορά το σώμα του και είναι υποχρεωμένο να αγκαλιάζει τον οποιοδήποτε απλά και μόνο επειδή είναι συγγενής του ή φίλος της μαμάς και του μπαμπά.
Μπορείτε λοιπόν να ζητήσετε μία αγκαλιά από το παιδί. Αν όμως δείτε ότι δεν θέλει να την δώσει, τότε του λέτε ότι δεν πειράζει και προσπαθείτε να του πιάσετε την κουβέντα ή να το αφήσετε στην ησυχία του. Κανένα παιδί δεν είναι υποχρεωμένο να κάνει τίποτα.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Το να φωνάζουμε στο παιδί ήταν λογικό
Οι παλιοί γονείς συχνά επιβάλλονταν με τις φωνές. Πίστευαν ότι επειδή το παιδί εκείνη την στιγμή σοκαριζόταν από την ένταση της φωνής και πειθαρχούσε ήταν και ο σωστός τρόπος διαπαιδαγώγησης. Όμως αυτό δεν ισχύει.
Φωνάζοντας δεν κάνουμε το παιδί να καταλάβει το λάθος του. Απλά το φοβίζουμε. Και ο φόβος είναι ο μόνος λόγος που για εκείνη την στιγμή το παιδί σταματάει την αταξία του. Όταν όμως φύγει ο φόβος θα το επαναλάβει.
Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μη μεγαλώνουμε φοβισμένα παιδιά αλλά παιδιά που είναι σε θέση να συζητήσουν και να καταλάβουν τι θέλει να τους πει ο άλλος χωρίς κανείς να επιβάλλεται σε κανέναν με τον τόνο της φωνής του.
Δείτε ακόμα 9 τεχνικές διαπαιδαγώγησης που δεν έχουν αλλάξει από την εποχή των σπηλαίων
Άλλωστε τα παιδιά αντιγράφουν συμπεριφορές και σίγουρα δεν θέλετε το παιδί σας σαν ενήλικας να επιβάλλεται στους πάντες φωνάζοντας συνεχώς για πράγματα που θα μπορούσε να συζητήσει και σε χαμηλότερους τόνους.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Οι καλοί βαθμοί έπαιζαν πολύ σημαντικό ρόλο
Το ξέρουμε ότι στον πρόλογο σας είπαμε ότι οι περισσότεροι γονείς τότε ενδιαφερόντουσαν σαν παιδιά να φέρουν λεφτά στο σπίτι παρά να βγάλουν το σχολείο. Όμως στα χρόνια που εσείς ήσασταν μαθητές σίγουρα τα πράγματα είχαν αλλάξει και οι δουλειές ξεκίνησαν να κάνουν προσλήψεις ζητώντας περισσότερα χαρτιά και πτυχία.
Επίσης οι γονείς μας είχαν απωθημένα σχετικά με την μάθηση διότι δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αγαπούσαν τα βιβλία αλλά αναγκάστηκαν να διακόψουν το σχολείο σε μικρή ηλικία. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι γονείς του τότε να θεωρούν ότι οι καλοί βαθμοί είναι το Α και το Ω ακόμη και για τον χαρακτήρα του παιδιού.
Σήμερα ξέρουμε ότι αυτό δεν ισχύει. Ξέρουμε ότι οι βαθμοί είναι αριθμοί και δεν καθορίζουν ούτε την συμπεριφορά, ούτε την εξυπνάδα ούτε καν την μόρφωση ενός παιδιού. Ξέρουμε ότι ένα παιδί μπορεί να μην είναι καλό στα Μαθηματικά αλλά να έχει πολλές γνώσεις στη Λογοτεχνία.
Δείτε ακόμα 13 φράσεις που χρησιμοποιούν οι γονείς και μπορεί να οδηγήσουν το παιδί στον ψυχολόγο όταν μεγαλώσει
Ξέρουμε ότι ένα παιδί μπορεί να μην είναι καλό σε κανένα σχολικό μάθημα αλλά να έχει περισσότερες γνώσεις από τους άριστους μαθητές διότι διαβάζει εξωσχολικά βιβλία ή μπορεί να έχει έφεση στις τέχνες και να έχει τα δικά του ταλέντα και τους δικούς του στόχους.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Έδιναν φαγητό στα παιδιά για να τα ηρεμήσουν
Και φυσικά κάθε φορά που η μαμά ήθελε να κάνει δουλειές ή να πιει έναν καφέ με μία φίλη και ήθελε να ηρεμήσει από το κλάμα ή τις απαιτήσεις του παιδιού για προσοχή, φόρτωνε το παιδί με σοκολατάκια, πατατάκια και άλλα φαγητά που του άρεσαν.
Και μπορεί αυτό να είχε αποτέλεσμα όμως γρήγορα καταλάβαμε ότι αυτές οι τακτικές μαθαίνουν στο παιδί λάθος διατροφικές συνήθειες και το ωθούν στη παχυσαρκία μεγαλώνοντας.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Τα αγόρια δεν χρειάζονταν φροντίδα
Φυσικά τότε τα αγόρια και τα κορίτσια είχαν διαφορετική μεταχείριση σε πολλά σπίτια εξαιτίας των πατριαρχικών στερεοτύπων. Τα αγόρια θα έπρεπε να γίνουν ανεξάρτητα, δυναμικά, να μην κλαίνε, να μην ζητούν αγκαλίτσες και φιλάκια και να μην παίζουν με κούκλες.
Τα αγόρια έπρεπε να είναι έξυπνα και δραστήρια και να μην κρύβονται “στα φουστάνια της μαμάς”. Αντίθετα τα κορίτσια έπρεπε να γίνουν τρυφερά, γλυκομίλητα, να υπακούν τον πατέρα τους για να μάθουν να υπακούν και τον άντρα τους μεγαλώνοντας.
Δεν ήταν απαραίτητο να είναι έξυπνες και σε πολλές περιπτώσεις η εξυπνάδα μία γυναίκας ήταν αποτρεπτικός παράγοντας για υποψήφιους γαμπρούς, διότι η έξυπνη γυναίκα…είναι μπελάς.
Δείτε ακόμα 18 συμβουλές που αξίζει να δώσετε σε ένα παιδί πριν μεγαλώσει
Αυτό οδηγούσε τους γονείς να μην λένε συχνά σ’ αγαπάω στα αγόρια τους, να μην τα αγκαλιάζουν και να μην αφήνουν και τα αγόρια τους να αγκαλιάζουν άλλα αγόρια, γιατί τι θα πει ο κόσμος.
Και μεγάλωσαν αγόρια που έγιναν άντρες και δεν έμαθαν ποτέ να εξωτερικεύουν τα συναισθήματά τους και να μην είναι σε θέση να δημιουργήσουν φυσιολογικές σχέσεις που βασίζονται στη τρυφερότητα, στην κατανόηση και στην αγάπη. Μην απορείτε για τις γυναικοκτονίες λοιπόν.
Μέθοδοι διαπαιδαγώγησης των γονιών μας που τώρα φαίνονται εξωφρενικές: Οι γονείς δούλευαν περισσότερο και έδιναν σημασία στα παιδιά τους λιγότερο
Τουλάχιστον στην Ελλάδα αυτό αφορούσε περισσότερο τους μπαμπάδες, αφού οι περισσότεροι μπαμπάδες του τότε ήθελαν την γυναίκα τους στη κουζίνα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, και οι δύο γονείς θεωρούσαν τότε ότι το παιδί δεν έχει δικαίωμα να κάνει παράπονα και να έχει απαιτήσεις εφόσον έχει παιχνίδια να παίξει, φαγητό να φάει και δεν χρειάζεται να δουλέψει για να βγάλει το χαρτζιλίκι του.
Και φυσικά αυτή η πεποίθηση ξεκινάει από το ότι οι ίδιοι προτού καλά καλά μπουν στην ηλικία των 13 ετών, ξεκίνησαν να δουλεύουν και δεν έζησαν παιδική ηλικία. Όμως τα παιδιά δεν θέλουν υλικά αγαθά. Θέλουν αγάπη.
Δείτε ακόμα Τι να κάνετε αν το παιδί σας δει εφιάλτη
Σίγουρα το να αναγκάζεται ένα παιδί να δουλέψει από μικρό για να βγάλει τα έξοδά του δεν είναι το σενάριο που θα ήθελε κανείς για οποιοδήποτε παιδί. Όμως δεν είναι “ή πολύ δουλειά και πολλά αγαθά και καθόλου σημασία στο παιδί ή φτώχεια και παιδική εργασία” το δίλλημα που πρέπει να θέτουμε στους εαυτούς μας, σαν γονείς.
All photos via: brightside.me
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την παιδική διαπαιδαγώγηση στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
