Ο μόνιμος καυγάς που είχα με την μητέρα μου από την παιδική μου ηλικία μέχρι και σήμερα, που έχω φτάσει 24, ήταν η ακαταστασία στο δωμάτιό μου.
Σύμφωνα με την μητέρα μου, ήμουν ένα πολύ ήσυχο παιδί από μικρή. Όμως η ακαταστασία μου, ήταν το μόνο πράγμα που την δυσκόλευε και δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει σε αυτό. Παρόλα αυτά αν θέλετε την γνώμη μου, δεν θεωρώ πως δεν ήμουν ποτέ τόσο ακατάστατη όσο με παρουσίαζε.
Σίγουρα δεν ήμουν σαν εκείνη, όμως δεν ήμουν πια και τόσο ακατάστατη. Θεωρώ ότι οι γονείς σε μερικές περιπτώσεις, θέλουν να κάνουν τα παιδιά να διατηρούν ένα δωμάτιο, όπως διατηρούν οι ίδιοι το υπόλοιπο σπίτι. Και αυτό ανέκαθεν δεν μου φαινόταν ένας σωστός τρόπος σκέψης.
Δείτε ακόμα Γονείς: 13 λάθος φράσεις που δημιουργούν ενήλικες με ψυχολογικά τραύματα
Αυτό διότι, όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και τα παιδιά, έχουν ανάγκη από τον προσωπικό τους χώρο. Σε αυτόν τον χώρο υπάρχουν μόνο τα αντικείμενα που τους ενδιαφέρουν και τους αφορούν. Αυτά τα αντικείμενα λοιπόν – βιβλία, παιχνίδια, μολύβια- πρέπει να είναι τοποθετημένα σύμφωνα με το δικό τους γούστο.
Μπορεί η μαμά να πιστεύει ότι τα μολύβια δεν πρέπει να είναι έξω από την μολυβοθήκη, όμως υπάρχουν παιδιά που βολεύονται περισσότερο έτσι. Γιατί να τους το χαλάσουμε; Τώρα θα μου πείτε, “τα λες όλα αυτά επειδή η μαμά σου δεν σε άφηνε να της κάνεις ένα δωμάτιο χάλι μαύρο”.
Δεν τα λέω μόνο εγώ αγαπητοί φίλοι. Τα λένε και οι παιδοψυχολόγοι. Αφήστε τα παιδιά να έχουν ακατάστατο δωμάτιο αν έτσι τους αρέσει. Με αυτόν τον τρόπο θα νιώθουν ότι έχουν τον προσωπικό τους χώρο μέσα στο σπίτι. Θα πιστέψουν ότι μπορεί να είναι παιδιά όμως έχουν δικαίωμα στην ανεξαρτησία.
Δείτε ακόμα Πεισματάρικο παιδί : 9 συμβουλές για να σταματήσει να είναι
Ο Κλινικός Ψυχολόγος Δημήτριος Ι. Πετρούνιας, μοιράστηκε μέσα από την προσωπική του σελίδα στο Facebook ένα κείμενο, σχετικά με την παιδική ακαταστασία στο δωμάτιο. Συμβουλεύει τους γονείς μέσα από κείμενο τρίτου, να αφήνουν τα παιδιά να έχουν ακατάστατα δωμάτια αν αυτό το εκφράζει.
Επίσης μας εξηγεί πως μπορούμε μέσα από αυτό να μάθουμε στο παιδί μας να τακτοποιεί το δωμάτιό του, χωρίς αναγκαστικά να το πιέζουμε και να του καταπατάμε τα δικαιώματα. Διαβάστε παρακάτω:
«Θεωρώ πως το παιδί, μέσω της ακαταστασίας του δωματίου του, δείχνει πώς είναι στην πραγματικότητα. Πρέπει να το σεβόμαστε. Πρέπει να επιτρέπουμε στο παιδί να έχει τον δικό του κόσμο μέσα στην ακαταστασία του δωματίου του.
Δείτε ακόμα Οι αξιόπιστοι γονείς δημιουργούν πειθαρχημένα και υπομονετικά παιδιά
Ας μην επεμβαίνουμε στο δωμάτιο των παιδιών. Μπορεί να βρούμε και πράγματα που δεν μας αρέσουν. Πρέπει να επιτρέπουμε στο παιδί να έχει τον χώρο του. Είναι μια περίπλοκη ηλικία. Το παιδί εξαρτάται από τους γονείς, δεν μπορεί να μείνει μόνο του, αλλά πρέπει να έχει τον δικό του χώρο.
Κι εμείς πρέπει να σεβόμαστε τον προσωπικό του χώρο. Μπορεί όλα να είναι άνω κάτω, να επικρατεί ένα χάος… όμως, είναι το δικό του χάος. Τα παιδιά το νιώθουν ως εισβολή, όταν επεμβαίνουμε στο δωμάτιό τους. Όταν θέλουν να βρουν κάτι, θα το βρουν. Μπορούμε επίσης να κάνουμε συμφωνίες.
«Μία φορά τον μήνα θα καθαρίζεις το δωμάτιό σου». Ή «δεν θα φέρνεις φαγητό στο δωμάτιό σου». Όχι τίποτα άλλο, για να μη μαζεύονται μυρμήγκια… Δεν πρέπει να του λέμε για παράδειγμα να πετάξει ρούχα που δεν φοράει, αν εκείνο θέλει να τα κρατήσει. Το ίδιο ισχύει για πράγματα της παιδικής του ηλικίας, χαρτιά κτλ.
Δείτε ακόμα Ιζαμπέλ Φιλιοζά: Οι συνέπειες βοηθούν το παιδί να μάθει
Πρέπει να σεβόμαστε τον κόσμο των εφήβων. Φυσικά και πρέπει να βοηθούν στο σπίτι. Κι όχι μόνο να συγυρίζουν το δωμάτιό τους. Γιατί αυτό θα ήταν βοήθεια με αποδέκτη τον εαυτό τους.
Πρέπει να μάθουν να συγυρίζουν το δωμάτιό τους, αλλά επίσης, η βοήθεια μπορεί να είναι στην κουζίνα, στο μαγείρεμα, στα ψώνια. Μπορούν να στρώνουν ή να μαζεύουν το τραπέζι. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ένας έφηβος.»
Joseph Knobel Freud
Via Ειρήνη Ρέρα
Διαβάστε όλα τα άρθρα για την διαπαιδαγώγηση στο Daddy-Cool.gr
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου χωρίς την γραπτή άδεια από τον εκδότη.
Photo cover via: mothersblog.gr
